ΑΡΘΡΑ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:

Ο ΘΕΟΣ

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΥΠΟΔΟΥΛΟΙ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥΣ

ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑ

ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ

ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ

ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ 

Η ΦΤΩΧΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ

ΚΑΘΗΚΟΝ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ   Η ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ

Η ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ

Η ΒΛΑΚΕΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΙΔΟΝΤΑΙ ΤΙΜΕΣ

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΤΗΛΕΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕΣ

Ο ΘΕΟΣ

Το άγνωστο, το μεγάλο, το ανεξήγητο, το θαυματουργό, είναι ο Θεός

Οι άνθρωποι θέλουν να πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός γιατί το εχουν εσωτερική ανάγκη να εχουν κάποιο στήριγμα δυνατότερο από τους ίδιους. Προσπαθούν να πιστεύουν διότι από την ημέρα που γεννηθήκαν οι μεγαλύτεροι προσπαθούν να τους το εμπεδώσουν στο μυαλό, πράγμα όμως δυσκολο γιατί δεν μπορούν να τους το αποδείξουν. Είναι εδώ που νομίζω η εκκλησία μας κάνει λάθος, που λέει πίστευε και μη ερεύνα. Οι έξυπνοι άνθρωποι για να πειστούν θέλουν λογικές αποδείξεις ή εξηγήσεις.  Όσοι πιστεύουν χωρίς αποδείξεις είναι οι φανατικοί, και οι υπόλοιποι  ίσως νομίζουν ότι πιστεύουν.

Η μελέτη και η γνώση μας έμαθαν ότι είναι όλα κατασκευασμένα με τρόπο ώστε στην αιωνιότητα να υπάρχει τάξη. Είναι απλές αποδείξεις που αποδεικνύουν ότι υπάρχει Θεός, που τις βλέπουμε κάθε μέρα μπροστά μας, αλλά λίγοι είναι αυτοί που μπαίνουν στο κόπο της λογικής:

 1. Με την τεχνολογία και τη γνώση, όσα και να γνωρίσουμε και να εξηγήσουμε, πάντα φτάνουμε σε ένα σημείο, σε αδιέξοδο. Από εκεί και πέρα είναι τα δύσκολα και τα ανεξήγητα. Αν κάποιος φανταστεί και συγκρίνει τη γη με το σύμπαν, θα καταλάβει τη μεγαλοσύνη που υπάρχει, και θα καταλάβει ότι υπάρχει Θεός. Είναι το άγνωστο, το μεγάλο, το ανεξήγητο, το θαυματουργό, είναι ο Θεός.

 2. Ποια άγνωστη δύναμη έκανε να συμβαίνει η υλη να διέπεται απο σοφία, νόμους και τάξη; Η  κατασκευή του σώματος είναι μια συναρμολόγηση ύλης με ασύλληπτη σοφία που καμιά γήινη επιστήμη οσο και αν είναι ανεπτυγμένη δεν μπορεί να το φτιάξει. Μπορεί να το διορθώσει και να το μπαλώσει, δεν μπορεί όμως να το δημιουργήσει, ούτε να νικήσει το θάνατο. Είναι όλα κατασκευασμένα με τρόπο ώστε όση γνώση και να έχουμε, πάντα να φτάνουμε στο αδιέξοδο.

3. Γιατί δεν μπορούμε να νικήσουμε το θάνατο; Αν οι άνθρωποι δεν πέθαιναν, πως θα τους χωρούσε η γη;

 4. Γιατί υπάρχουν κατακλυσμοί, σεισμοί και καταποντισμοί; Όταν ο πλανήτης μολύνεται και καταστρέφεται από τον ίδιο τον άνθρωπο, αυτοκαταστρέφεται και ξανά αυτοδημιουργειται.

Αυτά τα ελάχιστα καταδεικνύουν πόση σοφία και τάξη υπάρχει σε ολόκληρο το σύμπαν, είναι η πιο καλή απόδειξη ότι κατασκευάστηκαν από μια ανώτερη και απερίγραπτη δύναμη, αυτήν που ονομάζεται Θεός.

Εάν στα μικρά παιδιά από ενωρίς εξηγούσαν οι δάσκαλοι και οι γονείς ότι αυτή η άγνωστη ανώτερη δύναμη που δεν εξηγείται  είναι ο Θεός, και μετά να προχωρούσαν στο μάθημα των Θρησκευτικών, πιστεύω θα είχαμε άριστα αποτελέσματα και όλοι θα πίστευαν στο Θεό, διότι είναι η καλύτερη λογική εξήγηση που μπορεί να την χωρέσει ένα συνηθισμένο μυαλό. Απ εκεί και πέρα οι μαθητές θα δέχονταν πιο εύκολα την ιστορία της θρησκείας.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΥΠΟΔΟΥΛΟΙ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥΣ

ΟΙ εξελίξεις στην οικονομία και η υπογραφή του Μνημονίου είναι παράγοντες που θα επηρεάσουν το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών. Τα κόμματα επιμένουν να θέλουν να μπούμε στο μηχανισμό στήριξης, μη λαμβάνοντας υπ όψη τη λαϊκή βούληση. Ειδικά η εμμονή των συνεργαζομένων κομμάτων ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ που με τη σιγουριά της νίκης επιμένουν περισσότερο από τους άλλους υποψηφίους, ίσως επηρεάσει την κρίση των ψηφοφόρων και ανατρέψει τα αναμενόμενα αποτελέσματα ως εκ της μεγάλης πλειοψηφιας που έχουν τα δυο αυτά κόμματα, με αποτέλεσμα να προκύψουν ανατροπές.

Αυτό ίσως συμβεί καθώς ο καιρός περνάει και ο απλός κόσμος κατανοεί καλυτέρα τα κακά αποτελέσματα που θα προκύψουν από την ένταξη μας στον Μηχανισμό στήριξης, και που θα προτιμούσε να βρεθεί άλλος τρόπος διάσωσης της οικονομίας μας. Αρχίζουν επίσης να σκέφτονται μήπως αυτή η μεγάλη τους επιμονή ίσως να προέρχεται από την επιθυμία τους για ίδιον όφελος, δηλαδή επιζητούν το δανεισμό με απώτερο σκοπό να μπορεί το κράτος να τους καταβάλλει τους παχουλούς μισθούς τους που όσο να περισκοπούν, πάλι παχουλοί θα είναι, χωρίς να πολυσκέφτονται τα κακά αποτελέσματα που θα προκύψουν στον απλό λαό.

Δεν εξηγείται διαφορετικά η τόση επιμονή τους. Ίσως γνωρίζοντας τις αντιδράσεις των ανθρώπων που πάντοτε χωρίς δική τους κριτική σκέψη οι περισσότεροι παρασέρνονται από τα παραπλανητικά και πολλές φορές ψεύτικα λόγια τους έτσι που να χάφτουν ότι τους εμπεδώνουν στο μυαλό δια της υποβολής μέσω των ξεπουλημένων ΜΜΕ, εφευρίσκουν λόγια και κορώνες περί διάσωσης της εθνικής μας οικονομίας ώστε εκμεταλλευόμενοι τον πατριωτισμό τους να τους ποδηγετούν. Φυσικά σε σχέση με το μνημόνιο το έχουν καταφέρει, αφου με τη διγλωσσία τους οι Κυβερνώντες και οι Βουλευτές με δραματικές εκκλήσεις τους καλούν να υποστούν θυσίες για διάσωση της πατρίδας, ενώ στην πραγματικότητα ξέρουν ότι τα δάνεια από την Τρόικα μόνο τους μεγαλόσχημους και υψηλόμισθους του Δημοσίου θα εξυπηρετήσουν, αφού όπως είδαμε και στην Ελλάδα ουδείς άλλος ωφελήθηκε παρά μόνο αυτοί, και ούτε αναπτυξιακά έργα, ούτε βοήθεια στις ασθενέστερες τάξεις, ούτε δάνεια από τις τράπεζες είδαμε να γίνονται.

Κατασκευάζοντας ψεύτικα γκάλοπ και δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι οι περισσότεροι των κατοίκων συμφωνούν πως η τρόικα είναι αναγκαίο κακό και χωρίς να τους εξηγούν ούτε αυτοί, ούτε τα ΜΜΕ ότι με την οριζόντια αποκοπή όλων των μισθών πέραν των δυο ή τριών χιλιάδων ευρώ το μήνα,  η οικονομία μας σώζεται σε λίγους μήνες. Νομίζουν ότι εκμεταλλευόμενοι τον λαό που τον καλούν να επωμισθεί τα δάνεια της Τρόικας για να πληρώνονται οι ίδιοι, κάτι κερδίζουν. Σίγουρα γνωρίζουν ότι οι άνθρωποι έχουν όρια. Σίγουρα γνωρίζουν ότι τα κέρδη τους θα είναι προσωρινά. Σίγουρα ξέρουν ότι μετά το μνημόνιο ένεκα της μεγάλης φτώχειας στην οποία θα υποπέσουν οι άνθρωποι, θα ξυπνήσουν και θα τους τιμωρήσουν.

Παρ όλα αυτά, ίσως ελπίζοντας στην ατιμωρησία που επικρατεί στον τόπο μας, ή την αφέλεια των απλών πολιτών που πάντα υπομένουν και σιωπούν μέχρι τα έσχατα όρια, κοιτάζουν τα πρόσκαιρα δικά τους οφέλη και κέρδη.

Όμως απο αυτήν την εσχατιά προκύπτει το μεγάλο πρόβλημα, γιατί όταν και εφ όσον ξεσηκωθεί ο λαός,  θα είναι αργά. Η καταστροφή θα είναι παρόμοια της Ελλάδας ή και χειρότερη. Το κράτος και οι αξιωματούχοι του θα είναι γλυτωμένοι, ενώ ο υπόλοιποι άνθρωποι θα είναι πτωχευμένοι.

ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑ

Ο καθένας μας μπορεί να βρεθεί σε δύσκολη ψυχική κατάσταση διότι το στρες και τα προβλήματα είναι καθημερινά βιώματα. Και όταν οι σκέψεις, τα αισθήματα και οι συμπεριφορές δεν μπορούν να ελεχτούν, και όταν το άτομο δεν νιώθει καλά και ευχάριστα, είναι σημαντικό, να υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης μιας τέτοιας δύσκολης κατάστασης. Ο κάθε άνθρωπος αναπτύσσει από μόνος του συμπεριφορές και τρόπους για να αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις. Άλλοι βρίσκουν παρηγοριά σκεφτόμενοι ρεαλιστικά και λογικά, άλλοι συζητώντας, και άλλοι φιλοσοφώντας.Ένας απλός και αποτελεσματικός τρόπος για αποφυγή μιας τέτοιας δυσάρεστης και φθοροποιού κατάστασης, είναι το άτομο που υποφέρει να παει μια βόλτα ως τη παραλια, και εκεί, να αφήσει το μάτι, μαζί και το πνεύμα, να ταξιδέψει στην απέραντη πλατιά γαλάζια θάλασσα. Και όταν αφεθεί να παραςυρθεί από αυτήν, τότες όλες οι φαντασίες, οι αναμνήσεις, αλλά και οι σκέψεις, θα αλλάξουν δρόμο, θα παρασυρθούν με τα κύματα, με τα ρεύματα, θα πάρουν δρόμους μακρινούς, λυτρωτικούς και όμορφους. Είναι η θάλασσα το κύριο στοιχείο όλης της ζωής, που με ένα ανεξήγητο τρόπο, έχει τον τρόπο να γαληνεύει το νου και να ηρεμεί την ψυχή. Όποιος έμαθε να αγναντεύει τα πέρατα της θάλασσας, και εννοώντας το μεγάλο της μυστήριο, το ανεξερεύνητο και απροσδιόριστο στη νόηση, θα ξεφύγει και θα λυτρωθεί από το άγχος και τις στενοχώριες. Θα καταλάβει πόσο μικρά και ασήμαντα είναι τα δικά του προβλήματα σε σχέση με το απέραντο και μυστηριώδες μεγαλείο της θάλασσας. Εχει όμως η θάλασσα και την ανεξήγητη ιδιότητα, για όποιον την κοιτά, να του επιφέρει την γαλήνη. Είναι μια κατάσταση ανεξήγητη που όμως συμβαίνει και που όλοι εμείς των παραθαλάσσιων περιοχών μπορούμε να εκμεταλλευόμαστε. Γι αυτό το λόγο λοιπόν, λέγω σε όλους, ότι μια βόλτα στην παραλια, είναι ένα διάλειμμα από την καθημερινότητα, είναι μια ψυχική επαφή με τον ορίζοντα της θάλασσας, και είμαι σίγουρος, θα φέρουν αποτελεσμα καλό στην ψυχική ηρεμία του καθενός, στο κάτω κάτω, η θάλασσα είναι όμορφη, μαγευτική, και αυτό αρκεί.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ

Πολλοί διανοητές έχουν μελετήσει τη λογική, και οι απόψεις σχετικά με τη φύση αυτής δεν είναι συμβατές μεταξύ τους. Η λογική στον άνθρωπο περιλαμβάνει τον λογικό συλλογισμό που μετά από σκέψη και έρευνα έχει την ικανότητα να καταλήγει σε λογικά συμπεράσματα και να λύνει προβλήματα, να προβαίνει σε σωστές εκτιμήσεις και να κατανοεί τον εαυτό του και τους άλλους ανθρώπους. Έτσι προσπάθεια του καθενός, συνήθως είναι να ερμηνεύει τα γεγονότα και να τα καταλαβαίνει με βάση τη λογική. Διότι η λογική είναι που διέπει τον κόσμο και τη λειτουργία του. Πάρα πολλές φορές όμως ορισμένα πραγματα δεν μπορούν να εξηγηθούν με αυτήν. Αυτό συμβαίνει διότι η λογική έχει πολλές όψεις, και συχνά επηρεάζεται από τις προσωπικές ιδιομορφίες καθώς και την προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου που επιχειρεί να δώσει λογικές εξηγήσεις. Ώστε, όσο και να είναι η λογική ψυχρή, πολλές φορές δεν είναι ούτε αντικειμενική, ούτε ορθή. Είναι η λογική όμως, ανεξάρτητα πόσο μπορεί να επηρεαστεί από άλλες παραμέτρους, οδηγός για πιο σίγουρη και ασφαλή διάγνωση του κάθε ζητήματος, της κάθε σκέψης και της κάθε πράξης. Το συναίσθημα δεν υπολογίζει συνήθως τα λογικά συμπεράσματα και υπαγορεύει τις περισσότερες πράξεις των ανθρώπων. Ενώ τα ζώα κινούνται από την καθαρή λογική του ενστίκτου και ο άνθρωπος με τη λογική του μυαλού, στον άνθρωπο το συναίσθημα προκαλεί πολλές φορές συμπεριφορές που στρέφονται εναντίον του ατόμου αλλά και του συνόλου. Το συναίσθημα μπορεί να παραπλανά, να φανατίζει, να αλλοιώνει τη λογική διαδικασία. Μπορεί να προκαλεί καταστροφές, όλεθρο και δυστυχία. Αλλά μπορεί επίσης να εμπνεύσει μεγαλειώδη πνευματικά έργα και τέχνες και να αποτελέσει κίνητρο εξαιρετικών πράξεων και επιτευγμάτων. Είναι δηλαδή η λογική και το συναίσθημα δυο αλληλένδετοι παράγοντες που ωθούν τον καθένα μας να ενεργεί με τρόπους που άλλοτε επιφέρουν καλό αποτέλεσμα, και άλλοτε κακό. Σίγουρα η σωστή λογική υπερτερεί, αλλά επειδή είναι δύσκολο να κυριαρχήσει του συναισθήματος, πρέπει νομίζω μεταξύ αυτών των δύο να επικρατεί μια ισορροπία.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΙΟ

Κάθε μέρα, στα καφενεία, στις υπεραγορές, στις γειτονιές, και  παντού, είμαστε όλοι μάρτυρες διάφορων συζητήσεων, αλλά κυρίως κουτσομπολιών. Λέει κάποιος καποια καλόβουλη ή κακόβουλη κουβέντα που και λίγη αλήθεια να περιέχει, αυτή παίρνεται και διαδίδεται απο στόμα σε στόμα σε όλη την κοινότητα, διογκώνεται, αλλάζει και παραποιείται, με αποτελεσμα ένα απλό γεγονός να μεταμορφώνεται σε μεγάλο θέμα, να ψιθυρίζεται πίσω απο την πλάτη του επηρεαζόμενου προσώπου, και να γίνεται κοινό μυστικό το οποίο προκαλεί κακές παρενέργειες. Εκ των υστέρων μπορεί να αποδειχτεί η φήμη  ψευδής, αλλά εκείνοι που τη διέδωσαν κατόρθωσαν να βλάψουν την κοινωνική θέση και τα συναισθήματα του ατόμου.

Το κουτσομπολιό είναι μια κοινωνική επιθετικότητα και μια συμπεριφορά που πραγματικά βλάπτει. Οι άνθρωποι  εμπλέκονται σε κακόβουλα κουτσομπολιά διότι με αυτό τον τρόπο βγάζουν όλα τα εσωτερικά απωθημένα και προβλήματα τους πίσω απο την πλάτη του επηρεαζόμενου  χωρίς συνήθως να υπάρχουν συνέπειες, αφου ο κατηγορούμενος δεν είναι παρών για να αντικρούσει τις κατηγορίες, η να τιμωρήσει τον κάθε ψεύτη κατήγορο του. Το κουτσομπολιό μπορεί να βελτιώσει την κοινωνική θέση κάποιου εις βάρος κάποιων άλλων και να γίνει δημοφιλέστερος, και να μπορέσει να αναρριχηθεί κοινωνικά.

Δυστυχώς σ αυυού του είδους συζητήσεις οι άνθρωποι ομαδοποιούνται και συνασπίζονται και συμφωνούν αναμεταξύ κουτσομπολεύοντας και κατηγορώντας. Και όταν κάποιος διαφωνεί, συνήθως σιωπά, ή αναγκάζεται να συμφωνά. Το κουτσομπολιό είναι ως φαίνεται μια κατάσταση εσωτερικής ανάγκης του μέσου ανθρώπου που προέρχεται απο το υποσυνείδητο, ή και το συνειδητό και το οποίον προκαλεί ψυχική και πνευματική ευχαρίστηση. Είναι μια κατάσταση που δεν αλλάζει, και που την ανεχόμαστε θέλοντας και μη χωρίς οι πιο πολλοι να μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε άλλο. Το μόνο  ίσως που μπορεί κάποιος, είναι να κανει πως δεν ακουει, για να μην τρελαθεί, διότι όταν οι παλιοί έλεγαν παρά να σου βγει το όνομα καλύτερα το μάτι , δυστηχώς ειχαν δίκαιο.

ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ 

Η Δια βίου Μάθηση περιλαμβάνει την δια βίου εκπαίδευση και κατάρτιση.

Η πολιτική της δια βίου μάθησης είναι ένας τρόπος για όσους δεν είχαν την ευκαιρία, να αναπτύξουν τη μόρφωση τους ώστε να μπορέσουν να απελευθερώσουν τις δημιουργικές τους δυνάμεις και να τις βάλουν σε μια αναπτυξιακή τροχιά, αλλά και για όσους θέλουν να αναπτύξουν περισσότερο τις γνώσεις τους, γιατι η δια βίου μάθηση δίνει συνεχείς απαντήσεις  στις ανάγκες της κοινωνίας καθώς και διεξόδους σε αδιέξοδα επαγγελματικά ή προσωπικά.

Με τον όρο δια βίου μάθηση εννοούμε την εκπαίδευση του ανθρώπου ως μια μακροχρόνια διαδικασία που ξεκινάει από την γέννηση του και συνεχίζει σε όλη τη διάρκεια της ζωής του.

Η μάθηση δεν τελειώνει ποτέ. Δεν υπάρχει καμία περίοδος της ζωής που δεν περιλαμβάνει μαθήματα. Όσο κάποιος είναι ζωντανός, θα εξακολουθούν να υπάρχουν ερωτήματα με τις απαντήσεις να βρίσκονται στην παρατήρηση και στην εκπαίδευση

Στους τωρινούς καιρούς που η ανάπτυξη της τεχνολογίας και η πρόοδος της επιστήμης προχωρούν με ταχύτατους ρυθμούς, η συνεχής επιμόρφωση και η συμπληρωματική εκπαίδευση με στόχο τη βελτίωση των γνώσεων, δηλαδή η δια βίου μάθηση, αποτελεί διαρκή αναγκαιότητα στον άνθρωπο ώστε να μπορεί να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα, αλλά και να δύναται συμβαδίζει με την ανάπτυξη και την πρόοδο.

Πολλά πανεπιστήμια και εργαστήρια προκειμένου να ανταποκριθούν στις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας για κατάρτιση, επιμόρφωση, και εξειδίκευση, λειτουργούν προγράμματα δια Βίου Μάθησης. Κρίνοντας ότι αυτές οι σπουδές και τα προγράμματα θα συμβάλουν πληρέστερα στη μείωση του κοινωνικού αποκλεισμού στην εκπαίδευση, στον εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού συστήματος και στην αναβάθμιση της ποιότητας της εκπαίδευσης τυπικής και άτυπης, λειτουργούν σε πλαίσια που εγγυώνται υψηλό επίπεδο σπουδών, συμβατών με τα δημόσια πανεπιστήμια.

Η δια βίου μάθηση που συμβαίνει κάθ όλη τη διάρκεια της ζωής με σκοπό τη βελτίωση των γνώσεων και των δεξιοτήτων στο πλαίσιο μιας προσωπικής και κοινωνικής ζωης, δεν σχετίζεται μόνο  με την απασχόληση και την ανάπτυξη εξειδικευμένων δεξιοτήτων στα πλαίσια συγκεκριμένης επαγγελματικής δραστηριότητας, αλλά έχει επίσης σκοπό παράλληλο τη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητας του σπουδαστή.

Η ανάγκη λοιπόν για μια συγχρονη δια βιου καταρτισης και επιμόρφωσης των πολιτών σε επιστημονικά πεδία είναι επιτακτική, δεδομένου ότι οι αλλαγές στο οικονομικό, κοινωνικό και επαγγελματικό περιβάλλον είναι ραγδαίες και μπορούν ν’ αντιμετωπιστούν μόνο με την οργανωμένη και συντονισμένη διάχυση των απαραίτητων γνώσεων και δεξιοτήτων.

Η ΦΤΩΧΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ

Η φτώχεια δεν είναι φυσικό φαινόμενο, αλλά αποτέλεσμα πολιτικών πρακτικών κάποιων συνασπισμένων ανθρώπων που σκοπό εχουν την συσσώρευση πλούτου ώστε να τους βοηθά να καθορίζουν τον τρόπο ζωής των υπόλοιπων ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη.

Η αύξηση των πληθυσμών δεν θα έπρεπε να είναι αιτία οικονομικής κρίσης, αλλά μάλλον οικονομικής ευμάρειας εφόσον αυξάνουν τα παραγωγικά χέρια. Η φτώχεια αποτελεί μέρος του παγκόσμιου συστήματος και και οι φτωχοί δεν είναι φτωχοί  επειδή δεν έχουν εισόδημα , αλλά επειδή δεν έχουν πρόσβαση στις πλουτοπαραγωγικές πηγές. Αυτές εχουν περιέλθει στα χέρια των μεγιστάνων του πλούτου που ελέγχοντας τις κυβερνήσεις των δυνατών χωρών της Ευρώπης και των ΗΠΑ, ελέγχουν και κρατούν υπόδουλες στη φτώχεια και στη μιζέρια τις άλλες φτωχές χώρες της Ασίας, της Αφρικής και της Αμερικής.

Αφου εχουν πετυχει το στόχο τους, τώρα τα τελευταία χρόνια έτσι για δοκιμή, έβαλαν χέρι στην Ελλάδα θέλοντας να δουν ως πού φτάνουν οι αντοχές των ανθρώπων. Τους πιέζουν και τους αναγκάζουν να ζουν στη φτώχεια και στην ανέχεια, και οσο δεν αντιδρούν δυναμικά για να ξεφύγουν από τον έλεγχο τους, τόσο περισσότερο θα τους σπρώχνουν ώσπου να φτάσουν στα όρια τους. Είναι ο καινούργιος ειρηνικός οικονομικός πόλεμος που κήρυξαν οι επιτήδειοι ορισμένοι για να εχουν πάντα την εξουσία και ορισμένοι άλλοι για να περνούν τον καιρό τους.

Ενώ οι κοινωφελείς οργανισμοί εχουν ως στόχο την καταπολέμηση της φτώχιας και την προστασία του περιβάλλοντος, εντούτοις η αύξηση της φτώχειας και της ανισότητας οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις πολιτικές και τα προγράμματα τους, που με έμμεσο τρόπο βοηθούν και ενθαρρύνουν εταιρίες που με την κάλυψη τους καταστρέφουν τη φύση και τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές.

Όμως αυτό συμβαίνει πιστεύω, διότι αυτοί οι οργανισμοί σχεδιάστηκαν για να διευθύνουν την νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων και να περιορίσουν τις διάφορες χώρες να καθορίζουν το οικονομικό τους μέλλον. Με τους πολιτικούς να εχουν καταστεί υποχείριοι και εξαρτώμενοι τους, καταφέρνουν να δημιουργούν ανταγωνισμούς, σπατάλες, ρουσφέτι και μιζαδόρους, καθώς και οικονομικά ελλείμματα με αποτελεσμα τη συρρίκνωση της οικονομίας και κατά συνέπεια των θέσεων εργασίας και των μισθών που επιφέρουν το τελικό κτύπημα, δηλαδή στασιμότητα, ύφεση, ανεργία, έλλειψη σταθερότητας, μετανάστευση, και διόγκωση των χρεών των κρατών και των πολιτών.

Νομίζω είναι το πραγματικό σκηνικό που συνέβηκε στην Κύπρο με αποτελεσμα να έχουμε φτάσει εδώ, στο κρίσιμο σημείο και στο δια ταύτα.

Οι σπατάλες του κράτους και οι παράλογες αμοιβές πολλών ανώτερων δημοσίων υπαλλήλων καθώς και οι υπεράριθμες προσλήψεις στο δημόσιο και ημικρατικό τομέα, αλλά χειρότερα τα διάφορα μπόνους και οδοιπορικά μαζί με τα απεριόριστα βοηθήματα στους αλλοδαπούς που τίποτα δεν πρόσφεραν παρά μονο έπαιρναν, οδήγησαν στο να αδειάσουν τα ταμεία του κράτους και να κινδυνεύει με στάση πληρωμών, και τη κυβέρνηση να είναι στημένη στη γωνιά αναγκασμένη να δεχτεί όλους τους επαχθείς όρους της Τρόικας.

Έτσι λοιπόν, με όρους που θα μας υποβάλλει η Τρόικα οι οποίοι θα αφορούν το εμπόριο, την οικονομία, το περιβάλλον ή όποια άλλη κοινωνική πολιτική, θα μας ελέγχουν απόλυτα και θα μας περικλείσουν σε ένα σφικτό κλοιό που δεν θα μπορούμε να ξεφύγουμε, παρά μονο θα είμαστε ίσως για τις επόμενες δεκαετίες υπό τη σκέπη τους, την επίβλεψη τους και την καθοδήγηση τους.

Ενώ την Ελλάδα την πτώχευσαν κατά τη γνώμη μου θέλοντας να κάνουν ένα πείραμα για να δουν τις αντοχές ενός υπερήφανου λαού, νομίζω εμάς στη Κύπρο μας πτώχευσαν με σκοπό τον έλεγχο των υδρογονανθράκων μας, καθώς ορίζει η νέα τάξη πραγμάτων και οι νέοι κανόνες της παγκοσμιοποίησης.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΚΑΘΗΚΟΝ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ  – φιλοσοφικό άρθρο

Οι όροι υποχρέωση και καθήκον δεν εχουν ταυτόσημη έννοια, διότι στην ηθική το καθήκον πηγάζει από τη βούλησή του ανθρώπου ως υποχρέωση, ενώ η καθ αυτή υποχρέωση είναι πράξη εξαναγκασμού, ίσως αυτόβουλου ή που προέρχεται είτε από όφελος, είτε από γραφτούς νόμους ή άγραφους κανονισμούς των κοινωνιών.

Οι ηθικές ενέργειες είναι αρετές και πράξεις έμφυτες σύμφωνα με το καθήκον που γίνονται ανεξάρτητα από συνέπειες, σε σημείο που η ηθική πολλές φορές να αντιπαρατίθεται με το όφελος. Διότι η ηθική αποτελεί  μορφή κοινωνικής συνείδησης που χαρακτηρίζεται από πράξεις και στάσεις έναντι των άλλων, που λαμβάνουν συνήθως μορφή κωδικοποιημένων κανονισμών ώστε να είναι ηθικά αποδεκτές και προσδιορισμένες ανάμεσα σε ένα σύνολο ηθικών κανόνων. Για ποιες ενέργειες είναι ηθικά αποδεκτές και ορθές και ποιες ανάρμοστες και λανθασμένες στα θέματα ηθικής, συνήθως δεν υπάρχουν ταυτόσημες απόψεις, παρά μόνο θεμελιώδεις διαφωνίες. Η ηθική δεοντολογία θέτει ως κριτήρια για την συμπεριφορά την ορθότητα των πράξεων, ενώ η καθηκόντως δεοντολογία δεικνύει ως κριτήριο που καθορίζει το ήθος, τις ηθικές αρετές του χαρακτήρα ή τον τρόπο ζωής που ακολουθεί κανείς.

Η λέξη ηθική περιγράφει τα ήθη και τον τρόπο σκέψεως μιας κοινωνίας που συνήθως διαφέρει από τις άλλες, διότι μεταξύ τους δεν υπάρχουν πάντα ταυτόσημες απόψεις, αλλά διαφορετικές θεωρίες και αντιφατικές, ακόμα και στα βασικά τους σημεία.

Παρατηρούμε ότι άλλο τρόπο σκέψεως και ηθικό προσανατολισμό εχουν οι μεσογειακοί λαοί, και άλλο οι βόρειοι ή νότιοι. Όμως τον κυριότερο ρόλο που καθορίζει την ηθική κουλτούρα μίας κοινωνίας, αποτελεί το πολιτισμικό και πολιτιστικό περιβάλλον. Στην αρχαία Ελλάδα για παράδειγμα, η χρήση δούλων ήταν ηθικά αποδεκτή, ενώ στην σύγχρονη εποχή με τα Ευρωπαϊκά ανθρώπινα δικαιώματα, είναι εντελώς απαράδεκτη.

Καταληχτικά, η έννοια της Ηθικής που προέρχεται από τη λέξη ήθος και σημαίνει χαρακτήρας, στηρίζεται στη διάκριση μεταξύ καλού και κακού που καθορίζει τη γενική μας συμπεριφορά έναντι των άλλων, με τρόπο που μας κάνει να ξεχωρίζουμε ως σωστοί άνθρωποι και χρήσιμοι σε μια κοινωνία.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

Η ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ

Τα τελευταία χρόνια, μια πρωτοφανής κρίση πνευματικών και ηθικών αξιών επικράτησε στην εν γένη συμπεριφορά των ανθρώπων, και οι ειδικοί αναλυτές εξήγησαν ότι αυτό προήρθε από τη μεγάλη ανάπτυξη της οικονομίας που επέφερε την ευμάρεια και τον άκρατο υλισμό στη ζωή των φτωχών μέχρι πρότινος ανθρώπων. 

Αυτή η πνευματική κυρίως κρίση όμως, σήμερα που η οικονομική εξαθλίωση μπήκε από τις πόρτες των σπιτιών των περισσότερων οικογενειών, έχει φτάσει στο απόγειό της με αποτέλεσμα να οδηγηθούν οι άνθρωποι στην οικονομική εξαθλίωση και στην καταρράκωση της αξιοπρέπειάς τους καθώς και στην απόγνωση.

Είναι πλέον έκδηλα φαινόμενα το ψέμα, το έγκλημα, η σχεδόν ελεύθερη διακίνηση και εξάπλωση των ναρκωτικών, καθώς και όλα τα παρεμφερή αποτελέσματα της κακής συμπεριφοράς πλείστων ανθρώπων. Η εκτίμηση, ο σεβασμός και η αγάπη έχουν λιγοστέψει, αλλά το χειρότερο που παρατηρείται και άρχισε να συμβαίνει, είναι η ολιγόστευση και η υποβάθμιση της συνοχής της Κυπριακής οικογένειας που από καταβολής Ελληνισμού, ήταν αυτή που κράτησε ζωντανό το Ελληνικό πνεύμα στην Κύπρο.

Είναι ένα κακό αποτέλεσμα που συνεχίζεται και μεγαλώνει, σημάδι ότι οι αιτίες που το προκάλεσαν δεν είναι μόνο η κοινωνική ευμάρεια ή η οικονομική κατάπτωση, αλλά κατά τη γνώμη μου, μια άλλη κύρια αιτία είναι η υποβάθμιση της Κοινωνικής κουλτούρας ένεκα ίσως της κατάπτωσης των πνευματικών ιδανικών και θεσμών, αξίες που προέρχονται από την αγωγή, την ηθική καλλιέργεια και την πνευματικότητα των ανθρώπων, αποτέλεσμα της παιδείας και τηςδιαπαιδαγώγησης.

Προκειμένου να εξευρεθεί η λύση του προβλήματος, θα πρέπει πρώτα να αναγνωριστεί το πρόβλημα και στην συνέχεια να αναζητηθούν τρόποι διόρθωσης του. Να αναγνωριστεί ότι η σημερινή κρίση δεν είναι μονό οικονομική, αλλά κυρίως είναι κρίση αρχών και αξιών.

Ως κοινωνία, δεν πρεπει να αποδεχόμαστε αλλαγές που φθίνουν  την πνευματικότητα, αλλά να βρούμε τρόπους που να αποσκοπούν στην ανύψωση της και στην εμπέδωση της.

Σε μία οργανωμένη λοιπόν κοινωνία, και ειδικά τη δική μας που  οι θεσμοί θεσπίστηκαν με Ελληνοχριστιανικά ιδεώδη,  οφείλουν οι αρχές και τα οργανωμένα σύνολα να προστατεύουν αυτές τις αρχές και τις αξίες.

Οι άνθρωποι βλέποντας  τη διαφθορά, τα σκάνδαλα και την ατιμωρησία, αγαναχτούν και νιώθοντας την αδικία, για αυτοπροστασία, συνήθως πράττουν τοιουτοτρόπως με τρόπο που το ένα φέρνει το άλλο, ώσπου στο τέλος επέρχεται πλήρης η κατάπτωση θεσμών και αξιών. Γίνονται άρπαγες κενοί και ανελεύθεροι που θυσιάζουν την ελευθερία τους γιατί φοβούνται, χάνουν το σεβασμό και την τιμή για τον πλησίον τους και μετατρέπονται σε θηρία που λεηλατούν τις ψυχές των άλλων ανθρώπων.

Ακόμα χειρότερα, άνθρωποι υποτίθεται πνευματικοί και διανοούμενοι, εξέχοντες πολιτικοί και θρησκευτικοί ιεράρχες, τυφλωμένοι και χωρίς ηθικές πλέον αξίες, γίνονται κακά πρότυπα που τους μιμούνται οι άλλοι.

Και ερωτώ, πού πηγαίνει αλήθεια, στα τυφλά αυτός ο κόσμος, χωρίς πρότυπα και αληθινή πίστη και χωρίς φως; Πως μπορεί να ανακοπεί αυτή η πορεία; Που μπορούμε να βρούμε κατάλληλους ανθρώπους να μας καθοδηγήσουν;

Και απαντώ, πρεπει να τους ψάξουμε στα πλήθη, και ίσως μέσα στους πολλούς βρούμε έστω λίγους, που να είναι άνθρωποι σοφοί και πνευματικοί, ηγέτες ηθικοί με όραμα, να είναι ακόμα μορφωμένοι και προοδευτικοί για να μπορέσουν να μας διδάξουν και να μας οδηγήσουν στους δρόμους της ανύψωσης του πνεύματος, προϋπόθεση που αποτελεί την μόνη αλήθεια για τη σωστή συμπεριφορά των ανθρώπων.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

Η ΒΛΑΚΕΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Τη βλακεία την βλέπουμε παντού, την κουβαλά ο περισσότερος κόσμος από γεννησιμιού του, είναι διάχυτη στο DNA του καθενός και την έχει η πλειοψηφία των ανθρώπων. Από αυτήν πηγάζει η τάση των πολλών να ανήκουν σε ισχυρές ομάδες και να αποτελούν μέρος τους ώστε να λαμβάνουν καθοδήγηση και να νιώθουν ασφαλέστεροι εν μέσω του πλήθους.

Είναι ο κυριότερος λόγος που μπορούν εύκολα να κυβερνούν οι πολιτικοί τα πλήθη και να γίνονται οι αρχηγοί τους διότι είναι  ευφυέστεροι των άλλων, αλλά λόγω της αλαζονείας τους, τις περισσότερες φορές ακυρώνουν από μόνοι την εξυπνάδα τους. Συμπεριφερόμενοι ως εξουσιαστές εξασκούν ψυχολογική πειθώ στις αγέλες των υποστηριχτών τους πιστεύοντας πως έχουν το ηθικό δικαίωμα να τους εξουσιάζουν πνευματικά και να τους καθοδηγούν τι να πιστεύουν και τι να ψηφίζουν.

Αυτού του είδους ευφυείς άνθρωποι μπορεί να αποδειχτούν οι πιο επικίνδυνοι από όλους τους άλλους, γιατί πιστεύοντας στην εξυπνάδα τους και κατέχοντας την πολιτική εξουσία, αντιμετωπίζουν τους υποταχτικούς τους με μεγάλη αλαζονεία έτσι που μπορεί να πούμε ότι διακατέχονται από μια επικίνδυνη βλακεία η οποία ακυρώνει την ευφημία τους. Με λίγα λόγια, εκ του αποτελέσματος των πράξεων τους, μπορούμε να τους ονομάσουμε και αυτούς βλάκες, αλλά επικίνδυνους βλάκες. Διότι παρακολουθώντας την ιστορία της ανθρωπότητας, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, όσοι είχαν εξουσία την χρησιμοποίησαν πρώτα για ίδιον όφελος με τρόπο ζημιογόνο έναντι των άλλων, έτσι που πολλά δεινά και καταστροφές να συμβαίνουν κατά καιρούς εις βάρος της πλειοψηφείας των πολλών πολιτών.
Ξέρουμε  πως υπάρχει απλωμένη παντού η βλακεία, και ο καθένας θα έπρεπε να προσπαθεί να την περιορίσει, αλλά αντί τούτου, οι επιτήδειοι την εκμεταλλεύονται για να μπορούν να διοικούν και να εξουσιάζουν. Καλούνται λοιπόν, οι εναπομείναντες έξυπνοι που δεν ασχολούνται με την πολιτική ζωή, αλλά με την πνευματική πολιτική, να δράσουν ώστε να επιμορφώσουν και να συμβουλεύσουν τους ανθρώπους πώς να ελευθερωθούν από την βλακεία.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΙΔΟΝΤΑΙ ΤΙΜΕΣ

Η ηθική επιβράβευση των ανθρώπων που επιτέλεσαν κάτι χρήσιμο είναι σημαντική, γι αυτό οι τιμές πρέπει να αποδίδονται σε ένδειξη αναγνώρισης της προσφοράς τους και εκδήλωση ευγνωμοσύνης, αλλά που ταυτόχρονα να προβάλλεται ως εξαιρετικό γεγονός για όσους επιθυμούν να μιμηθούν το παράδειγμα τους.

 Διότι η πραγμάτωση της ηθικής αρετής συνεπάγεται ευχαρίστηση για τον άνθρωπο που εξαιτίας της κάνει ωραία πράγματα, ενώ εξ αιτίας της δυσαρέσκειας, κάνει τιποτένια πράγματα.

 Όμως όλοι πρέπει να ευχαριστιούνται και να δυσαρεστούνται με αυτά που πρέπει, ώστε, όσοι διοργανώνουν τιμητικές εκδηλώσεις και όσοι τις δέχονται, να έχουν ευθυκρισία ώστε να μην ρεζιλεύονται αμφότεροι.

Διότι όταν αποδίδονται επί σκοπού και χωρίς αξιολόγηση του έργου και της προσφοράς, τότ...ε εξευτελίζεται ο θεσμός, δεν υπηρετείται πραγματικά ο σκοπός της ηθικής επιβράβευσης, και παραχαράσσεται η ιστορία των των γεγονότων.

 Τα τελευταία χρόνια οι δήμοι, οι κοινοτικές αρχές καθώς και άλλοι φορείς, είθισται να διοργανώνουν εκδηλώσεις για βράβευση αξιέπαινων ανθρώπων που έχουν προσφέρει με κάποιο τρόπο στην κοινωνία.

 Δυστυχώς όμως, πολλές φορές αυτό γίνεται με τρόπο ιδιοτελή, διότι όπου εμπλέκονται οι πολιτικοί, όλα υποτάσσονται στο παιχνίδι των δημοσίων σχέσεων και στο κυνήγι της ψήφου.

Έτσι πολλές φορές μια εκδήλωση που θα έπρεπε να έχει καθαρά πνευματικό χαρακτήρα και να προκαλεί ευχαρίστηση, μετατρέπεται σε επίδειξη των διοργανωτών σε βάρος των βραβευμένων προκαλώντας δυσαρέσκεια.

Θα ήταν πράξη σύνεσης αν οι τιμώντας αναλογιζόμενοι το μέγεθος της ευθύνης τους έναντι των ζώντων, των τεθνεώτων και των επιγενομένων, ενεργούσαν με ευθυκρισία στο ζήτημα τούτο. Διότι αν οι τιμές αποδίδονται στους άξιους σύμφωνα με τους ηθικούς νόμους, τότε θα ήσαν πολλοί οι αγωνιστές για την αρετή, ενώ αν αποδίδονται για ιδιοτελείς λόγους, τότε και εκείνοι που από τη φύση τους είναι ενάρετοι θα διαφθαρούν.

Τελευταίως παρατηρείται το φαινόμενο να σπεύδουν οι όντες να αποδίδουν με ευκολία τιμές σε οποιονδήποτε, κυρίως σε ανθρώπους οι οποίοι δεν έπραξαν τίποτα περισσότερο από τα στοιχειώδη και αυτονόητα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη θέση την οποία κατέχουν.

 Άλλες φορές τιμούν και επιβραβεύουν αυτούς που καμιά σχέση δεν έχουν με την τιμή, αλλά γνωρίζοντας τη ματαιοδοξία που έχουν, καλούν τους όποιους, χωρίς αυτοί να συνειδητοποιούν ότι αντί να τους τιμούν, τους υποτιμούν.

 Πρέπει να ξέρουμε ότι έτσι υποτιμάται ουσιαστικά, και προσβάλλεται η μνήμη ή η προσφορά των άξιων τιμής, γι αυτό θα έπρεπε οι τιμές να αποδίδονται με περισσότερη φειδώ και ευθυκρισία.

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΤΗΛΕΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕΣ

Η τηλεόραση επηρεάζει αποφασιστικά τη ζωή του ανθρώπου, την εξέλιξη της κοινωνίας και τη διαμόρφωση της παγκόσμιας οικονομίας και πολιτικής.

Τα σήριαλ, οι σαπουνόπερες και τα ζωντανά σόου δένονται με μια πρωτοφανή διαφημιστική θεομηνία και κατασκευάζουν ανθρώπινα όντα κουρδισμένα να σκέπτονται λιγότερο και να αγοράζουν περισσότερο. O κοινός πολίτης ομαδοποιείται, μαζικοποιείται, απονευρώνεται, μιμείται τους τηλεοπτικούς ήρωες, και χάνει χωρίς να το καταλαβαίνει την ικανότητα του λόγου, της σκέψης και της δράσης. Η φιλοσοφία των τηλεοπτικών παραγωγών, είναι ότι όσο ο άνθρωπος γίνεται αγέλη και μάζα, τόσο ευκολότερα τους πουλούν αυτά που θέλουν, δηλαδή τόσο ευχερέστερα περνάνε τα πολιτικά, ιδεολογικά και κυρίως καταναλωτικά μηνύματά τους.

Από την άλλη μεριά η τηλεόραση προσφέρει άμεση ενημέρωση και αποτελεί βήμα ελέγχου της εξουσίας τόσο πιο αποτελεσματικό όσο αγριότερος είναι ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα κανάλια.

Οι παρουσιαστές των ειδήσεων στα κανάλια παίζουν σημαίνοντα ρόλο στο χειρισμό της επικαιρότητας, αν και δεν είναι εκείνοι που επιλέγουν και ιεραρχούν τις ειδήσεις.

Οι άνθρωποι αυτοί που είνει έμπειροι δημοσιογράφοι με θητεία στον γραπτό Τύπο οι περισσότεροι, δεν βλέπουν τα γεγονότα παρά μόνον μέσα στο στούντιο όπου ζουν ερμητικά κλεισμένοι αρκετές ώρες της μέρας και της νύχτας. Παρουσιάζουν κατευθείαν στη μικρή οθόνη τις πληροφορίες που πήραν σε πακέτο από το ειδησεογραφικό τμήμα, αφού πρώτα τις μελετήσουν προσεκτικά. Όταν τις εκφωνούν, κατευθύνουν τους ρεπόρτερς που βρίσκονται στη σκηνή των γεγονότων όπως ο μαέστρος τους μουσικούς του με απόλυτη προσήλωση στο χρόνο, το ίδιο ακριβώς κάνουν και με τους καλεσμένους, όσο σπουδαίοι κι αν είναι.

Για να κατασκευασθεί μια τηλεοπτική εφημερίδα διάρκειας 30 λεπτών, χρειάζεται προεργασία 2-3 ωρών. Τα πάντα είναι γραμμένα. Για να συναρπάσει και να προϊδεάσει το κοινό του ο παρουσιαστής, αρχίζει την εκπομπή του με σειρά εντυπωσιακών φράσεων, σαν να διαβάζει τίτλους από την πρώτη σελίδα εφημερίδας. Με λίγες φράσεις δίνει το πανόραμα της ημέρας, ανοίγοντας έτσι την όρεξη για παρακάτω.

O παρουσιαστής είναι όπως ακριβώς τον βλέπει ο φακός. Το βλέμμα του, οι χειρονομίες του, η έκφραση του προσώπου του, προστιθέμενα στον τόνο της φωνής του, δίνουν την προσωπικότητά του, αυτή που δείχνει και ο ίδιος στην καθημερινή του ζωή.

Για να πετύχει στη δουλειά του χρειάζεται ταπεραμέντο, ισχυρή μνήμη και αρκετή επιδεξιότητα ώστε να μπορεί να γλιστρά πίσω από τα γεγονότα και να μην τα επισκιάζει.

Έχει δεσμό με το ακροατήριό του και με την ώρα εκπομπής. Γι’ αυτό και προσπαθεί να είναι συζητήσιμος και ανεπίσημος. Μιλά όπως στους φίλους του, χρησιμοποιεί ενεργητική φωνή, χρόνο ενεστώτα, απλή σύνταξη, τρέχουσα γλώσσα. Και αποφεύγει τους ιδιωματισμούς και τις εξυπνάδες. Όποιος προσπαθεί να το παίξει εξυπνότερος από τους καλεσμένους του, εντυπωσιάζει κατ αρχάς, αλλά η διάρκεια της επιτυχίας του έχει σύντομη λήξη.