Κάθε μέρα, στα καφενεία, στις
υπεραγορές, στις γειτονιές, και παντού, είμαστε όλοι μάρτυρες διάφορων
συζητήσεων, αλλά κυρίως κουτσομπολιών. Λέει κάποιος καποια καλόβουλη ή
κακόβουλη κουβέντα που και λίγη αλήθεια να περιέχει, αυτή παίρνεται και διαδίδεται
απο στόμα σε στόμα σε όλη την κοινότητα, διογκώνεται, αλλάζει και παραποιείται,
με αποτελεσμα ένα απλό γεγονός να μεταμορφώνεται σε μεγάλο θέμα, να ψιθυρίζεται
πίσω απο την πλάτη του επηρεαζόμενου προσώπου, και να γίνεται κοινό μυστικό το
οποίο προκαλεί κακές παρενέργειες. Εκ των υστέρων μπορεί να αποδειχτεί η
φήμη ψευδής, αλλά εκείνοι που τη διέδωσαν κατόρθωσαν να βλάψουν την
κοινωνική θέση και τα συναισθήματα του ατόμου. Είναι μια κοινωνική
επιθετικότητα, είναι μια συμπεριφορά που πραγματικά βλάπτει. Οι άνθρωποι
εμπλέκονται σε κακόβουλα κουτσομπολιά διότι με αυτό τον τρόπο βγάζουν όλα τα
εσωτερικά απωθημένα και προβλήματα τους πίσω απο την πλάτη του
επηρεαζόμενου χωρίς συνήθως να υπάρχουν συνέπειες αφου ο κατηγορούμενος
δεν είναι παρών για να αντικρούσει τις κατηγορίες, η να τιμωρήσει τον κάθε
ψεύτη κατήγορο του. Το κουτσομπολιό μπορεί να βελτιώσει την κοινωνική θέση
κάποιου εις βάρος κάποιων άλλων, και να γίνει δημοφιλέστερος, και να μπορέσει
να αναρριχηθεί κοινωνικά, - έτσι νομίζουν-. Και δυστυχώς σ αυτές τις συζητήσεις
οι άνθρωποι ομαδοποιούνται και συνασπίζονται και συμφωνούν αναμεταξύ τους στο
να κουτσομπολεύουν και να κατηγορούν. Και σε αυτές τις περιπτώσεις όταν κάποιος
διαφωνεί, συνήθως σιωπά, ή αναγκάζεται να συμφωνά. Το κουτσομπολιό είναι ως φαίνεται
μια κατάσταση εσωτερικής ανάγκης του μέσου ανθρώπου που προέρχεται απο το
υποσυνείδητο, ή και το συνειδητό και το οποίον προκαλεί ψυχική και πνευματική
ευχαρίστηση. Είναι μια κατάσταση που δεν αλλάζει, και θέλοντας και μη την
ανεχόμαστε χωρίς οι πιο πολλοι να μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε άλλο. Το
μόνο ίσως που μπορεί κάποιος, είναι να κανει πως δεν ακουει, για να μην
τρελαθεί. Διότι όταν οι παλιοί λεγανε "καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά
το όνομα", πολλές φόρες έχανε και λίγο δίκαιο.
