Τη
βλακεία την βλέπουμε παντού, την κουβαλά ο περισσότερος κόσμος από γεννησιμιού
του, είναι διάχυτη στο DNA του καθενός και την έχει η πλειοψηφία των ανθρώπων.
Από αυτήν πηγάζει η τάση των πολλών να ανήκουν σε ισχυρές ομάδες και να
αποτελούν μέρος τους ώστε να λαμβάνουν καθοδήγηση και να νιώθουν ασφαλέστεροι
εν μέσω του πλήθους.
Είναι ο
κυριότερος λόγος που μπορούν εύκολα να κυβερνούν οι πολιτικοί τα πλήθη και να
γίνονται οι αρχηγοί τους διότι είναι ευφυέστεροι των άλλων, αλλά λόγω της
αλαζονείας τους, τις περισσότερες φορές ακυρώνουν από μόνοι την εξυπνάδα τους.
Συμπεριφερόμενοι ως εξουσιαστές εξασκούν ψυχολογική πειθώ στις αγέλες των
υποστηριχτών τους πιστεύοντας πως έχουν το ηθικό δικαίωμα να τους εξουσιάζουν
πνευματικά και να τους καθοδηγούν τι να πιστεύουν και τι να ψηφίζουν.
Αυτού
του είδους ευφυείς άνθρωποι μπορεί να αποδειχτούν οι πιο επικίνδυνοι από όλους
τους άλλους, γιατί πιστεύοντας στην εξυπνάδα τους και κατέχοντας την πολιτική
εξουσία, αντιμετωπίζουν τους υποταχτικούς τους με μεγάλη αλαζονεία έτσι που
μπορεί να πούμε ότι διακατέχονται από μια επικίνδυνη βλακεία η οποία ακυρώνει
την ευφημία τους. Με λίγα λόγια, εκ του αποτελέσματος των πράξεων τους,
μπορούμε να τους ονομάσουμε και αυτούς βλάκες, αλλά επικίνδυνους βλάκες. Διότι
παρακολουθώντας την ιστορία της ανθρωπότητας, εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, όσοι
είχαν εξουσία την χρησιμοποίησαν πρώτα για ίδιον όφελος με τρόπο ζημιογόνο
έναντι των άλλων, έτσι που πολλά δεινά και καταστροφές να συμβαίνουν κατά
καιρούς εις βάρος της πλειοψηφείας των πολλών πολιτών.
Ξέρουμε πως υπάρχει απλωμένη παντού η βλακεία, και ο καθένας θα έπρεπε να προσπαθεί να την περιορίσει, αλλά αντί τούτου, οι επιτήδειοι την εκμεταλλεύονται για να μπορούν να διοικούν και να εξουσιάζουν. Καλούνται λοιπόν, οι εναπομείναντες έξυπνοι που δεν ασχολούνται με την πολιτική ζωή, αλλά με την πνευματική πολιτική, να δράσουν ώστε να επιμορφώσουν και να συμβουλεύσουν τους ανθρώπους πώς να ελευθερωθούν από την βλακεία.
Ξέρουμε πως υπάρχει απλωμένη παντού η βλακεία, και ο καθένας θα έπρεπε να προσπαθεί να την περιορίσει, αλλά αντί τούτου, οι επιτήδειοι την εκμεταλλεύονται για να μπορούν να διοικούν και να εξουσιάζουν. Καλούνται λοιπόν, οι εναπομείναντες έξυπνοι που δεν ασχολούνται με την πολιτική ζωή, αλλά με την πνευματική πολιτική, να δράσουν ώστε να επιμορφώσουν και να συμβουλεύσουν τους ανθρώπους πώς να ελευθερωθούν από την βλακεία.