ο ένας εις τον άλλονε, το ήμισυ να δίνει,
λέει Χρήστος Καραμάνος σε ένα του ποίημα.
Κομμουνισμός στην κυριολεξία σημαίνει οι άνθρωποι ζουν μια κοινή
ζωή και απολαμβάνουν οικειοθελώς τα πάντα εν κοινώ.
Οι Πράξεις των Αποστόλων στην Καινή Διαθήκη μας λένε ότι στα
Ιεροσόλυμα οι πρώτοι προσήλυτοι στο Χριστιανισμό ζώντας σε μια κοινή κατοικία
και χρησιμοποιώντας τον πλούτο τους και τα αγαθά τους από κοινού, τοιουτοτρόπως
επικύρωσαν την αφοσίωσή τους στο χριστό, καθώς αυτή ήταν η διδασκαλία του. Είπε
δηλαδή ο χριστός, ο έχων δύο χιτώνας να δίδει τον ένα, δηλαδή όποιος έχει
περίσσευμα να τα μοιράζεται με αυτούς που δεν έχουν.
Αυτή η διδασκαλία του Χριστού λοιπόν, είναι η βάση στην οποίαν βασίστηκε
και λειτούργησε ο Κομμουνισμός ως θεωρεία μόνο, διότι στην πράξη επί εποχής
Λένιν στη Σοβιετική Ένωση λειτούργησε μερικώς, ενώ επί Στάλιν και έπειτα ως
δικτατορικό καθεστώς.
Κομμουνισμός είναι το σύστημα στο οποίο δεν υπάρχουν κοινωνικές τάξεις, και
όλοι συμμετέχουν σε αυτό ανάλογα με τις ικανότητες τους.
Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, ο καθένας δουλεύει ανάλογα με τις ικανότητές
του και απολαμβάνει ανάλογα με τις ανάγκες του.
Θεωρητικά ο κομμουνισμός είναι το ιδανικό σύστημα για όλους τους ανθρώπους
και είναι η ανώτερη βαθμίδα εξέλιξης της ανθρώπινης κοινωνίας.
Το χρήμα στην
κομμουνιστική κοινωνία χρησιμοποιείται μόνο ως μονάδα για ανταλλαγή αγαθών, και
δεν έχει αξία με το να συσσωρεύεται για την εξαγορά προϊόντων όπως περιουσιακά
στοιχεία και άλλες κοσμικές υπηρεσίες, με τρόπο ώστε αυτό όταν
συσσωρεύεται, να μην αποτελεί από μόνο
του, πηγή πλούτου και εξουσίας, συνεπώς θα δρα αποτρεπτικά ως προς την εμφάνιση
ταξικών διαιρέσεων και ανισοτήτων.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ
