Πρέπει να θαυμάζουμε όσους έχουν άξιες και όχι εξουσίες.
Η επίδειξη
δύναμης κάποτε αποτελεί στάση άμυνας ώστε να αποτρέπει οποιονδήποτε bullying,
τις περισσότερες φορές όμως αποτελεί ένα νοσηρό φαινόμενο των νταήδων, λέξης
που αρχικά ήταν συνώνυμος του δυναμικού άνδρα που θαύμαζαν όλοι, αλλά που στη
συνέχεια ξέπεσε συμβολίζοντας τον τον παλικαρά που στερείτο παντός είδους
σεβασμού.
Οι νταήδες
είναι συγκεκριμένοι τύποι ανθρώπων πρωταγωνιστές καταστάσεων που δεν αρκούνται
μόνο στην επίδειξη δύναμης, αλλά γίνονται πρωταγωνιστές κυρίως ψυχολογικής και
φοβικής τυραννίας, που με συστηματική και απρόκλητη καταπίεση ή και χρήση βίας
οδηγούν τα θύματα τους που αδυνατούν να αντιδράσουν, σε μια αγχωτική κατάσταση
φόβου που τους φθείρει ψυχολογικά. Και όλα αυτά γίνονται με απώτερο σκοπό ο
θύτης να ανακτήσει τον έλεγχο, ακόμα κάποιες φορές απλά και μόνο για να νιώσει
ισχυρός, να αυτοεπιβεβαιωθεί. Θέλοντας οι περισσότεροι άνθρωποι να υπερέχουν
των άλλων, αλλά μη έχοντας τον τρόπο ή τα μέσα να το επιτύχουν, και θέλοντας να
ξεχωρίζουν, συνειδητά ή ασυνείδητα, προσπαθούν τοιουτοτρόπως να επιδείξουν την
αξία, τη δύναμη και την ικανότητα τους.
Υπάρχουν
όμως και κάποιοι που αρέσκονται στην επίδειξη, αλλά ως ευγενείς και κοινωνικά
μορφωμένοι, μέσα από ευγενή άμιλλα αγωνίζονται και ξεχωρίζουν, και ως εκ του
αποτελέσματος των πράξεων τους, αναδεικνύονται και αποδεικνύονται πρώτοι. Αυτοί
είναι άνθρωποι υπερήφανοι που δεν καταδέχονται να υπερτερούν εις βάρος άλλων
ασθενέστερων και αδύναμων. Είναι όσοι έχουν ξεπεράσει τα ένστικτα της βουλιμίας
για δύναμη και εξουσία, είναι όσοι με την αξία τους και όχι την εξουσία τους,
προκαλούν τον σεβασμό και τον θαυμασμό.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ
ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ
