Είχα βγει με παρέα στην ταβέρνα του Τυρίμου για να
κατευοδώσουμε τον παλιό χρόνο. Ο κόσμος πάρα πολλής, εγώ καθόμουν στο τραπέζι
και παρατηρούσα τις διάφορες παρέες που περνούσαν μπροστά μου. Όλοι
καλοντυμένοι με κομψά ρούχα, καλοχτενισμένες ς και έντονα βαμμένες οι ντάμες ως
απαιτεί η μόδα. Πολλές όμορφες πέρασαν, αλλά πολλή εντύπωση εμφανισιακά, μου
προκάλεσε ένα νεαρό ζευγάρι πιασμένοι χέρι χέρι. Έδειχναν αγαπημένοι και ήσαν
πολύ όμορφα ντυμένοι. Ο νεαρός είχε ένα ασημί σκουλαρίκι στο ένα αυτί,
διακριτικό σε μέγεθος που του πήγαινε χωρίς να του χαλά τη σοβαροφάνεια.
Και οι δυο όμορφοι, αλλά η κοπέλα καταπληχτικά όμορφη.
Η κόμη της καλοχτενισμένη και το ύφος του προσώπου προκλητικά ενδιαφέρον.
Προχώρησαν προς ένα μεγάλο τραπέζι με πολλούς άλλους θαμώνες. Αφού με κάποιους
χαιρετήθηκαν και με κάποιους ασπάστηκαν, κάθισαν μαζί .
Ως εδώ όλα καλά. Μετά βγάζουν τα κινητά τους τηλέφωνα
και γέρνοντας από μια μεριά, αφοσιώθηκαν επί μακρόν σε αυτά. Σκέφτηκα πως είναι
του καιρού μόδα, πώς μπορούσα να τους κατακρίνω αφού σχεδόν όλοι οι άνθρωποι
κάνουν το ίδιο;
Λέω από μέσα μου πάλι, ως εδώ καλά. Ύστερα όμως, η
απογοήτευση με κυρίευσε, αφού την ώρα του φαγητού, είδα την κοπέλα να σκύβει
στο πιάτο και να τρώει με τα τέσσερα που λέει ο λόγος. Έδειχνε να πεινούσε
πολύ, ή να βιαζόταν να τελειώσει ώστε να ξαναγυρίσει στο κινητό της και
στο Facebook. Σημασία
κακή είχε η άσχημη εικόνα που εξέπεμπε καθώς έτρωγε σαν γουρούνα, χωρίς καθόλου
να νοιάζεται πώς έδειχνε και καθόλου ίσως να μην καταλάβαινε πως έπρεπε να
τρώει μέν όπως την ευχαριστούσε, αλλά οπωσδήποτε μέσα σε όρια ευπρέπειας.
Ήταν μια αόριστη απογοήτευση που μου κίνησε το
ενδιαφέρον, ώστε να την καταγράψω προς γνώσιν όσων έχουν ίδιο ελάττωμα.
