ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
1. Η ΠΡΩΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗΣ ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ
2. ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΚΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΧΑΡΙΣΤΟΙ;
3. ΑΓΓΟΥΡΙΑ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΚΑΣ
4. ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ 2013 - 2014
5. ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΛΗΘΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΚΑΣ ΑΝΤΙΜΕΤΟΠΙΖΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ
6. ΟΤΑΝ ΟΙ ΧΛΩΡΑΚΙΩΤΕΣ ΠΙΣΤΟΙ ΑΝΕΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΕΞΕΦΤΕΛΙΖΕΤΑΙ Ο ΙΕΡΕΑΣ ΤΟΥΣ
5. ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΛΗΘΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΚΑΣ ΑΝΤΙΜΕΤΟΠΙΖΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ
6. ΟΤΑΝ ΟΙ ΧΛΩΡΑΚΙΩΤΕΣ ΠΙΣΤΟΙ ΑΝΕΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΕΞΕΦΤΕΛΙΖΕΤΑΙ Ο ΙΕΡΕΑΣ ΤΟΥΣ
7. ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΚΑΣ - 2/10/2012
8. ΛΥΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΚΑ
9. ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ
10. Η ΧΛΩΡΑΚΑ ΑΛΛΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
11. ΧΛΩΡΑΚΑ, ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ
12. Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ ΛΕΕΙ,
13. ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΚΑΣ
11. ΧΛΩΡΑΚΑ, ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ
12. Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ ΛΕΕΙ,
13. ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΚΑΣ
Συγγραφέας Κυριάκος Ταπακούδης
1. Η
ΠΡΩΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗΣ ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ
Στόχος
τής μόρφωσης πρέπει να είναι πως ο μικρός μαθητής θα μάθει να αντιλαμβάνεται,
να εννοεί, να αναρωτιέται, να ψάχνει, να θαυμάζει και να δημιουργεί από νεαρή
ηλικία, καθώς τα πρώτα γράμματα και οι πρώτες διδαχές τον ακολουθούν και
επηρεάζουν την επιθυμία του για περισσότερη γνώση στην υπόλοιπη του ζωή.
Οι
διαδικασίες και οι αναζητήσεις μεθόδων για τη μετάδοση των γνώσεων οφείλονται
σε όσους δασκάλους κατάφεραν να κινήσουν τον θαυμασμό και την περιέργεια των
μαθητών τους. Γι αυτό η διαδικασία της εκπαίδευσης παίζει ιδιαίτερο και
καθοριστικό ρόλο στη διαπαιδαγώγηση και στη δημιουργία του χαρακτήρα των μικρών
μαθητών, ιδιαίτερα όταν καταφέρνουν να τους προκαλούν την επιθυμία για
περισσότερη μόρφωση και γνώση.
Όσοι
λοιπόν δάσκαλοι γνωρίζουν ότι από την πνευματική ευχαρίστηση προκαλείται η
όρεξη για μάθηση, προσπαθούν να διδάξουν δια της σκηνής και δια του έργου στην
πράξη αντί μόνο της θεωρίας, εφόσον καλά γνωρίζουν τα καλύτερα αποτελέσματα δια
του τρόπου αυτού. Γι αυτό όταν δάσκαλοι μαθαίνουν στους μικρούς μαθητές να
εκφράζονται μέσα από κατάλληλες θεατρικές παραστάσεις, πολλές είναι οι γνώσεις
που αποχτούν, καθώς έτσι ανοίγονται παράθυρα πνευματικής ευχαρίστησης και
κριτικής σκέψης.
Στις
παραστάσεις και στα θέατρα λοιπόν, η τέχνη μεταδίδεται δια της υποκριτικής, της
μουσικής και του χορού, με τρόπο που συμβάλλει στην προώθηση αυτής της θεωρίας.
Στο
θέατρο της Χλώρακας τα τελευταια δυο χρόνια αυτή η διαδικασία συμβαίνει επί
τακτικής βάσεως, εφόσον το θέατρο του Ανδρέα Μαυρέση ευρίσκεται εν πλήρη
λειτουργία παρέχοντας όλες τις διευκολύνσεις σε όσους επιθυμούν να το
χρησιμοποιήσουν για να αναδείξουν τις τέχνες και να προωθήσουν τη μάθηση μεταδίδοντας
ταυτόχρονα τη ψυχαγωγία στο κοινό, καθώς καλά γνωρίζουν ότι τοιουτοτρόπως οι
μικροί μαθητές προοδεύουν και αποχτούν τις πρώτες εκείνες γνώσεις που
καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τον καλό χαρακτήρα στον υπόλοιπο τους βίο.
2. ΟΙ
ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΚΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΧΑΡΙΣΤΟΙ;
Η Ζήνα
Κάνθερ γεννήθηκε στην Ταλα της Πάφου. Γυναίκα δυναμική, κυριευμένη από πόθο για
ελευθερία, πάλεψε ενάντια σε κάθε σύμβαση. Πίστευε ότι ο θάνατος καταδικάζει
την επίγεια ύπαρξη, γι’ αυτό και έζησε με μεγάλη ένταση. Ο τρόπος ζωης της για
την εποχή και τα δεδομένα της Κύπρου κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα
της ΕΟΚΑ, την κατατάσσει σύμβολο του φεμινισμοΎ που αγωνίστηκε ως χειραφετημένη
γυναίκα για να αποχτήσει το δικαίωμα μιας καλύτερης ζωης. Αλλά και η στενή
συνεργασία της με τον αρχηγό της οργάνωσης Διγενή, φανέρωσε τον δυναμισμό που
την διακατείχε.
Το
όνειρο της από μικρή να καταξιωθεί στην Κυπριακή κοινωνία ως άνθρωπος της
προσφοράς, το πέτυχε ανά το πανελλήνιο ως μεγάλη ευεργέτης. Κατάφερε να
αναρρηχιθεί τα σκαλοπάτια της επιτυχίας και να γίνει μια από τις πλουσιότερες
γυναίκες. Της αποδόθηκε ο τίτλος της πριγκίπισσας και εν ζωή τιμήθηκε δεόντως
για τη μεγάλη προσφορά της. Θυσίασε απίστευτα ποσά χρημάτων για φιλανθρωπικούς
σκοπούς και για έργα κοινής ωφέλειες, που άλλος ανά τους αιώνες σε τόσο μεγάλο
βαθμό, δεν έκαμε.
Στη
κοινότητα της Χλώρακας που για ιδιαίτερους λόγους έτρεφε μεγάλη αγάπη, έδωσε τα
περισσότερα. Μετέτρεψε σε δρόμους τα άλλοτε μονοπάτια, διάνοιξε καινούργιο
οδικό δίχτυο και μετέτρεψε το μικρό ασήμαντο χωριό σε μοντέρνα κοινότητα.
Έκτισε την πανέμορφη εκκλησία του Αγίου Γεωργίου έργο τέχνης που κοσμεί το
παραλιακό μέτωπο στην άκρη της θάλασσας, και βοήθησε στην ανοικοδόμηση του
καθεδρικού ναού που χάλασε στο σεισμό το ’53. Αγόρασε μεγάλες εκτάσεις γης που
τις δώρισε στην κοινότητα, έδωσε υποτροφίες σε άπορους μαθητές, και βοήθησε
φτωχές οικογένειες.
Προσέφερε
στη κοινότητα της Χλώρακας έργο αξιοζήλευτο, έδωσε τόσα πολλά, αλλά δεν ζήτησε
ούτε πήρε απολύτως τίποτα. Απεβίωσε πριν λίγο καιρό και θάφτηκε στη Λευκωσία.
Οι περισσότεροι άνθρωποι που έλαβαν τη βοήθεια της απουσίαζαν. Ξέχασαν να της
αποδώσουν μια μικρή τιμή έστω με την παρουσία τους στην κηδεία της. Αυτό όμως
που ψέγω, είναι η σχεδόν παντελής απουσία κατοίκων της Χλώρακας, η οποία
κοινότης ευεργετήθηκε εις περισσότερον βαθμόν. Ίσως στη Χλωρακα οι άνθρωποι
είναι αδιάφοροι, ίσως την ξέχασαν, ίσως ακόμα να μην το σκέφτηκαν.
Όμως
παρ’ όλα αυτά λέω εγώ, έχουν υποχρέωση και καθήκον έστω και αργά, να της
αποδώσουν τις δέουσες τιμές. Να την τιμήσουν για το μεγάλο έργο της, να γράψουν
το όνομα της με χρυσά γράμματα στη κεντρική πλατεία, και να της στήσουν άγαλμα
ή ανδριάντα. Πήρε η κοινότητα πολλά, ας επιστρέψει ψίχουλα. Εξ άλλου οι
ανδριάντες και τα μνημεία γέμισαν τις πλατείες της κοινότητας. Ακόμα ένα
μνημείο για τη Ζήνα Κάνθερ, θα άρμοζε να στηθεί σε περίοπτο θέση για να
ενθυμούνται οι επόμενες γενιές πόσα πολλά προσέφερε στη κοινότητα της Χλώρακας
η μεγάλη ευεργέτης Ζήνα Κάνθερ.
3.
ΑΓΓΟΥΡΙΑ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΚΑΣ, μια ιστορική αναδρομή –μελέτη 2011–
Η
Χλωρακα έχει το όνομα και τη φήμη ως ιστορικός τόπος παραγωγής αγγουριών
ξακουστών ανά την Κυπρο και σε άλλες χώρες, ένεκα της προημότητας και του
μεγέθους των, καθώς και για ευτράπελες ιστορίες συνδεδεμένες με τα αγγούρια.
Το
αγγούρι είναι είδος λαχανικού που με αυτό εάν ασχοληθεί ένας Φυσιοδίφης δεν θα
μπορούσε να γράψει πάρα πολλά, διότι είναι ένα απλό ζαρζαβατικό με λίγη
ιστορία. Εάν όμως κάποιος ιστορικός ασχοληθεί με τα αγγούρια της Χλώρακας,
μπορεί να γράψει πολλές σελίδες. Εγώ αποφάσισα να γράψω λίγη ιστορία περί
τούτου, ύστερα που μου εζητήθην με περισσήν ευγένεια ώστε να μην μπορώ να
αρνηθώ, από τον φίλτατο πρόεδρο του Ακρίτα Λουκά Γιουκκά. Δεν είναι σίγουρο υπό
ποίαν ιδιότητα μου εζητήθην να γράψω περί τούτου, ως θα ξέρετε όλοι, ήμουν για
δεκαετίες φθαρτέμπορος, ενώ τα τελευταία χρόνια ασχολήθηκα με την συγγραφή και
την έκδοση της εφημερίδας της Χλώρακας. Κατά συνέπεια έχω επίγνωση του
αντικειμένου, μπορώ ακόμα να περιγράψω περί αυτού, αφου ασχολούμαι με το
γράψιμο.
Μια
ερευνητική διατριβή, ή εργασία, ή έστω αναφορά περί του αντικειμένου τούτου,
σίγουρα δεν είναι και πολύ ευχάριστη, παρ όλα αυτά, αποφάσισα να αναπτύξω το
θέμα, και έτσι νάμαι, να ιστορώ και να καταγράφω όλη την ιστορία του
αγγουριού της Χλώρακας…
Στις
αρχές του αιώνα οι κάτοικοι της κοινότητας ησχολούντο κυρίως με τη γεωργία.
Υπήρχε εύφορο έδαφος κατάλληλο για παραγωγή του αγγουριού. Είχε γλυκύ κλίμα ως
προς την καλλιέργεια του, υπήρχε μόνο ένα μειονέκτημα, το νερό ήταν λιγοστό.
Έτσι οι κάτοικοι επιδίδονταν κυρίως στην καλλιέργεια σιτηρών. Στις πάνω
περιοχές της κοινότητας όμως, που τα χωράφια ήταν φτανοχώραφα και καυκάλλες, οι
χωριανοί με πολλή κόπο τα επιχωμάτωναν με ξένα χώματα που κουβαλούσαν με
γαιδούρια από αλλού, έτσι που να γίνονται ιδανικοί τόποι για τέτοιες
καλλιέργειες, εκεί λοιπόν, φύτευαν τις αγγουριές. Έφερναν νερό από την Έμπα με
αυλάκια, ένα δύσκολο εγχείρημα το οποίον όμως επιχειρούσαν, έγινε έτσι η
κοινότητα από τα πολύ παλιά χρόνια τόπος μεγάλης παραγωγής αγγουριών.
Τα
αγγούρια της Χλώρακας έγιναν πασίγνωστα πρώτα ανά την Κύπρο και ύστερα ανά την
Ευρώπη καθώς και άλλες χώρες, την δεκαετία του 1960 όταν οι πρωτοπόροι
Χλωρακιώτες γεωργοί κατασκεύασαν τα γυάλινα θερμοκήπια καταφέρνοντας έτσι να
παράξουν εν μέσω χειμώνος αγγούρια. Ήταν το είδος του μεγάλου αγγουριού της
αυλακιάς. Μια φορά, την εποχή εκείνη πωλήθηκε στην αστρονομική τιμή των δυόμιση
λιρών η οκά και το έγραψε πρωτοσέλιδα σαν κύρια είδηση με μεγάλα κόκκινα
γράμματα η Παγκύπριας εμβέλειας και μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα, «Τελευταία
ωρα».
Τα
αγγούρια της Χλώρακας τους παλαιότερους καιρούς ήταν μεγάλα σε μέγεθος, και
στραβά.
Για
τούτο τον λόγο, καθώς και δια της τσουχτερής των τιμής, αλλά κυριότερα από
παλαιότερη φράση κάποιου παλιού ιερέως στα τέλη του 18ου αιώνα του Παπάσαββα,
έμεινε η περιώνυμος φράση «αγγούρκα της Χλώρακας». Αυτή η φράση υποδηλώνει από
τη μια, την απαξίωση από αυτόν που την δηλώνει στον άλλο που την απευθύνει, και
από την άλλη, επειδή είναι τόσο ακριβά, η αξία τους ισούται με το να «κάτσει»
κάποιος πάνω σε ένα στραβό και χοντρό αγγούρι της Χλώρακας.
Τα ίσια
αγγούρια ήταν περισσότερο εμπορεύσιμα, έτσι για να επιτυγχάνουν τέτοια παραγωγή
οι γεωργοί τσάπιζαν τις τάβλες, ώστε πάνω στο μαλακό χώμα να μεγαλώνουν και να
αναπτύσσονται με τρόπο που να μην βρίσκουν αντίσταση σε σβώλους ή αλλα εμπόδια,
και να καταλήγουν ίσια και ευθυγραμμισμένα.
Με την
εξέλιξη και τα πειράματα των επιστημόνων του εξωτερικού, τα στραβά αγγούρια της
Χλωρακας αντικατεστάθησαν με φυτά υβρίδια τα οποία παρήγαγαν μεγάλες ποσότητες,
ήταν κρεμαστά και ίσια, ονομάστηκαν δέ αγγούρια τεμάχια, διότι επωλούντο
συνήθως με το ένα. Αργότερα αντικατεστάθησαν και αυτά με τα σημερινά κοντά
αγγουράκια τα οποία κυκλοφορούν στις αγορές, αλλά που η γεύση τους καμία σχέση
εχει με την παλιά που ήταν σπουδαιοτάτη, και η μυρωδιά τους ωραιοτάτη.
Η
παραγωγή του αγγουριού στη Χλωρακα μέχρι το 2000 ήταν κύρια ασχολία σχεδόν όλων
των Χλωρακιωτων. Παρήγαγαν απεριόριστες ποσότητες, τόσες που δεν τις
απορροφούσε η Κυπριακή αγορά, με αποτελεσμα πολλοι έμποροι να ασχοληθούν με τις
εξαγωγές, και να τα αποστέλλουν σε άλλες χώρες.
Όμως ο
κυριότερος λόγος για την τόσο μεγαλη ανάπτυξη της φυτείας αυτής, ήταν όταν το
1960 μετά την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, διορίζεται από τον Μακάριο ο
εκ Χλώρακας Ανδρέας Αζίνας ως υφυπουργός Γεωργίας και Φυσικών Πόρων και λίγο
αργότερα ως διοικητής του Συνεργατικού κινήματος, θέση από την οποία προωθεί τα
συμφέροντα των Αγροτών σε μεγάλο βαθμό. Προωθεί κυρίως τις εξαγωγές γεωργικών
προϊόντων, με αποτελεσμα ήλοι οι κάτοικοι της Χλώρακας να ενθαρρυνθούν και να
κατασκευάσουν υπερσύγχρονα θερμοκήπια, έτσι που όλη η κοινότητα να καταστεί ένα
μεγάλο και απέραντο θερμοκήπιο παραγωγής αγγουριού. Βοηθεί με επιχορηγήσεις και
δάνεια όλους τους γεωργούς να εγκαταστήσουν στα θερμοκήπια κλιματιστικές
εγκαταστάσεις, εισάγει από το εξωτερικό καλύτερες ποικιλίες, και ναυλώνει
φορτηγά αεροπλάνα για την εξαγωγή φθαρτών στο εξωτερικό.
Με αυτό
τον τρόπο η φήμη των αγγουριών της Χλώρακας έφτασε σε όλη την Ευρώπη.
Όταν το
1971 η φημισμένη ηθοποιός Ράκελ Γουέλς επισκέφτηκε την Κύπρο για το γύρισμα της
ταινίας του σκηνοθέτη Γ. Κοσμάτου, «Πολυαγαπημένη» στο χωριό Κάρμι, σε
ερωτήσεις δημοσιογράφων ρωτήθηκε πρώτα η γνώμη της για τον Μακάριο, αυτή
απάντησε ότι ήταν ένας θερμός μεσογειακός άνθρωπος και άξιος ηγέτης της
πατρίδας του. Σε δεύτερη ερώτηση «τι άλλο σας άρεσε στην Κυπρο, αυτή απάντησε “
The best and more tasteful cucumbers of Chlorakas”, δηλαδή, τα εύγεστα και
μυρωδάτα αγγούρια της Χλώρακας.
Σήμερα
η Χλώρακα έχει το όνομα, αλλά δεν έχει τη χάρη. Δυστυχώς στη δεκαετία του 2000
– 2010, ύστερα από την απότομη αύξηση της τιμής της γης λογω του οικοδομικού
οργασμού, η γη έχει πουληθεί, ή έχει κτιστεί με σπίτια και μπετόν, με
αποτελεσμα να παύσει αυτή η φημισμένη και ξακουστή παραγωγή του αγγουριού της
Χλώρακας…
4.
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ 2013 - 2014
Τα
φετινά Χριστούγεννα στη Χλώρακα μέσα σε μια δύσκολη οικονομική χρονιά ήταν
αλλιώτικα, ήταν καλύτερα από άλλες φορές. Σε κανένα σπίτι δεν έλειψαν τα δώρα,
και κανένα νοικοκυριό δεν έμεινε χωρίς ψώνια. Όλοι οι δυσπραγούντες έλαβαν έστω
μικρή βοήθεια από το ταμείο αλληλεγγύης που ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του
κοινοτικού Συμβουλίου. Ενός ταμείου που σκοπό μόνο έχει τη βοήθεια σε όσους
πραγματικά έχουν ανάγκη, σε όσους δεν έχουν από τον ήλιο μοίρα, αλλά ούτε και
από το θεό. Ενός ταμείου οικονομικής υποστήριξης ώστε καμιά οικογένεια στην
κοινότητα της Χλώρακας να μη μείνει χωρίς τροφή, ρούχα και δώρα για τα μικρά
παιδιά.
Τα
Χριστούγεννα είναι η περίοδος που ο κόσμος αφιερώνει χρόνο στη θρησκεία και σε
συλλογικές δραστηριότητες. Είναι η περίοδος που όλοι έχουν ανάγκη την αγάπη, τη
χαρά και τη ψυχική ανάταση.
Για
όσους ζουν στο σκοτάδι, στο κρύο και στη πείνα, για τα μικρά παιδιά και για
τους ηλικιωμένους, αλλά ιδιαίτερα για τους μοναχικούς ανθρώπους, τότε η
γιορτινή ατμόσφαιρα μπορεί να διώξει την κατάθλιψη και να βοηθήσει στη καλή
διάθεση.
Στη
Χλώρακα φέτος για τα Χριστούγεννα οργανώθηκε από τους καλούς Κοινοτικούς
συμβούλους μια απέριττη γιορτή χαράς και αγάπης που μάζωξε τους κατοίκους στη
κεντρική πλατεία, και μέσα στο κρύο του χειμώνα με ανάταση ψυχής γέμισαν οι
καρδιές τους ζεστή θαλπωρή και με γιορτινή διάθεση παρακολούθησαν τη φωταγώγηση
του δένδρου από τον πρόεδρο της κοινότητας, ενώ ακολούθως έψαλλαν το δόξα εν
υψίστοις.
Και την
άλλη μέρα μετά την εκκλησία, τα δώρα -μια προσφορά του Κοινοτικού συμβουλίου
και αυτά- μέσα σε όμορφα περιτυλίγματα ήταν στοιβαγμένα κάτω από το μεγαλόπρεπο
στολισμένο δένδρο ενώ ο Άη Βασίλης έστεκε γραφικός μέσα στην κόκκινη στολή του
περιμένοντας τα μικρά παιδιά με χαρά να τους τα παραδώσει.
Και ο
γνωστός Νικολακης ο ηθοποιός των μικρών παιδιών, με ένα τεράστιο χαμόγελο σε
μια αστεία παράσταση έκανε τους ανθρώπους να χαμογελούν και τα παιδάκια να
σκάζουν στα γέλια. Έκανε ακόμα και όσους είχαν μια θλίψη στην καρδιά καθώς
παρακολουθούσαν όλα αυτά να συμβαίνουν, να αισθάνονται κι αυτοί τη ζεστασιά των
Χριστουγέννων.
Τα
Χριστούγεννα λοιπόν, δηλώνουν την ετήσια χριστιανική εορτή της γέννησης του
Χριστού, και οι εορτές των Χριστουγέννων από τους ανθρώπους εκφράζουν τη χαρά
και την αγαλλίαση για το μεγάλο γεγονός.
Όταν
στολίζουμε το χριστουγεννιάτικο δέντρο, όταν μαζευόμαστε γύρω του και κρύβουμε
τα δώρα κοντά στον κορμό του, ζωντανεύουμε Χριστιανικές παραδόσεις.
Όταν
στολίζουμε το δέντρο και ανάβουμε τα ηλεκτρικά λαμπιόνια, θέλουμε να δείξουμε
μέσα στη σκοτεινή βαρυχειμωνιά την λάμψη του άστρου της Βηθλεέμ που έδειξε
στους μάγους με τα δώρα το σπήλαιο που εγεννήθει ο χριστός.
5.
ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΠΛΗΘΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΚΑΣ ΑΝΤΙΜΕΤΟΠΙΖΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ
Στη
κοινότητα της Χλώρακας το πρόβλημα της ανεργίας στον ιδιωτικό τομέα έχει πάρει
τρομερές διαστάσεις με ολέθρια αποτελέσματα τέτοια που ακόμα να απειλείται και
η συνοχή ανάμεσα σε οικογένειες. Αυτή την στιγμή είναι πάρα πολλοι οι άνεργοι
και αρκετοί οι πτωχεύσαντες. Οι χρεώστες στις τράπεζες αδυνατούν να πληρώνουν
τις οφειλές τους, ακόμη είναι πολλοι που δυσκολεύονται να πληρώνουν τον
Ηλεκτρισμό στην ΑΗΚ και τους φόρους στο Κοινοτικό Συμβούλιο.
Σε αυτό
το στάδιο που βρισκόμαστε δεν έχουμε πολλές λύσεις και κυρίως δεν έχουμε
χρόνο, πρεπει γι αυτό να πάρουμε γρήγορες αποφάσεις έστω και λίγο ακραίες,
πρεπει εν πάση περιπτώσει να ληφθούν μέτρα:
Πρέπει
να συμβουλευτούμε ειδικούς και να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο τις ευρωπαϊκές
χορηγίες που μπορούν να βοηθήσουν πολύ το τεράστιο πρόβλημα της ενεργείας.
Πρεπει
οπωσδήποτε πάραυτα να γίνουν ενέργειες για προσέλκυση τουρισμού. Τα καταστήματα
και τα καφενεια ενώ θα μπορούσαν να λειτουργούν με αμέτρητους πελάτες αφου στη
Χλώρακα υπάρχουν 15 ξενοδοχεία, ούτε ένας Τουρίστας δεν επισκέπτεται την
Κοινότητα. Πρεπει να βρεθεί τρόπος συνεργασίας αναμεταξύ Κοινοτικου Συμβουλιου
και ξενοδόχων ώστε να διοχετευτεί το ρεύμα των τουριστών στην κοινότητα αντί
αλλού.
Όλοι οι
άνεργοι κάτοικοι συγχωριανοί μας είναι μαστόροι σε όλες τις τέχνες, είναι
εργολάβοι οικοδομών, οδοποιίας και άλλων κατασκευαστικών έργων.
Πρεπει
να βρεθεί τρόπος αξιοποίησης τους, πρεπει οι προσφορές από το Κοινοτικό
συμβούλιο να δίνονται ή δυνατόν στους φορολογουμένους κατοίκους. Γνωρίζουμε ότι
υπάρχει αδυναμία στην εφαρμογή του μέτρου αυτού λόγω της Νομοθεσίας, ίσως όμως
μπορεί να παρακαμφθεί εάν το ζητήσουν και το απαιτήσουν όλοι οι κάτοικοι μαζικά
και δυναμικά ετσι που να υπαρξει εξαίρεση.
Πρεπει
να παρακινηθούν οι τράπεζες να δώσουν πίστωση χρόνου στους χρεώστες χωρίς
υπερχρέωση, πρεπει να δώσουν και αλλά δάνεια. Πρεπει το κρατος να σταθει διπλα
στη ΣΠΕ Χλώρακας και αυτή διπλα στους κατοικους.
Πρεπει
τα ξενοίκιαστα διαμερίσματα να μην φορολογούνται από το Κοινοτικό Συμβούλιο,
και να σταματήσουν οι αυξήσεις στους άλλους φόρους.
Πρεπει
οι άνθρωποι που είναι εκλελεγμένοι αντιπρόσωποι των κατοίκων της Χλώρακας
να αναλάβουν δράση, να προωθήσουν μέτρα και να βρουν λύσεις τώρα αμέσως,
διότι η οικονομική κρίση θα χειροτερέψει και περισσότερα δεινά θα βρουν την
κοινότητα μας.
Πρεπει
οι άνθρωποι που είναι εκλελεγμενοι αντιπρόσωποι των κατοίκων να ενσκήψουν
πάραυτα και έννοια μόνη να εχουν πως θα αντέξει την κρίση ο κάθε ιδιωτικός
υπάλληλος κάτοικος Χλώρακας.
6. ΟΤΑΝ
ΟΙ ΧΛΩΡΑΚΙΩΤΕΣ ΠΙΣΤΟΙ ΑΝΕΧΟΝΤΑΙ ΝΑ ΕΞΕΦΤΕΛΙΖΕΤΑΙ Ο ΙΕΡΕΑΣ ΤΟΥΣ
Όλοι οι
Έλληνες Ραγιάδες που έμαθαν να σκύβουν το κεφάλι, που έμαθαν να ανέχονται το
άδικο και την ατιμία, που ανερυθρίαστοι και με το σημάδι ακόμα του σπαθιού του
αφέντη στον ώμο, πρεπει να ξέρουν ότι εύκολα διακρίνονται στο πλήθος, εύκολα
ξεχωρίζουν και είναι καιρός πλέον να σηκώσουν το κεφάλι ψηλά, να καταλάβουν ότι
αφέντες στον τόπο τους είναι οι ιδιοι. Να μιλήσουν δυνατά, να επιβάλουν το
δίκαιο και το σωστό.
Απευθύνομαι
σε αυτους που με τις συμπεριφορές τους και τις ανοχές τους αρνούνται το όφελος
της κοινωνίας που ανήκουν, σε αυτους που με τη σιωπή τους επιτρέπουν σε
ανθρωπάκια που δεν εχουν ηθικούς φραγμούς να καταρρακώνουν την προσωπικότητα
και το κύρος του εκπροσώπου της εκκλησίας μας, σε αυτους τους δήθεν πιστούς που
σιωπούν και δεν μιλούν.
Όταν οι
άνθρωποι επιτρέπουν να συμβαίνουν ιεροσυλίες μες την εκκλησιά, όταν βλέπω στο
εκκλησίασμα την ψυχή τους από μικρη να γίνεται μικρότερη, σκέφτομαι, αυτό είναι
το αποτέλεσμα της θεωρίας τους για την ευτυχία και την αρετή; Όταν η
ανδροπρέπεια του άνδρα είναι λίγη, πρεπει νομίζω οι γυναίκες να αναλαμβάνουν
δράση. Δεν είναι σωστό και πρέπον να επιτρέπουν ενώπιων τους, οι αμαρτωλοί να δείχνουν
την κακία τους έναντι στον ιερέα καθώς ιερουργεί.
Εγώ
καλώ όλους, γυναίκες, παιδιά και άνδρες να φτύσουν κατάμουτρα τον όποιο Βέβηλο,
να τον σταματήσουν να εισέρχεται στην Αγία εκκλησία, να προστατεύσουν τα ιερά
και όσια, να σταθούν δίπλα στον ανυπεράσπιστο ιερέα τους που δεν έχει άλλους
υπερασπιστές παρά μονο αυτούς τους ίδιους. Πρεπει όλοι σύσσωμοι να προφυλάξουν
την εκκλησία απο αυτούς που μιαίνουν τα όσια και τα ιερά.
7. ΣΤΟ
ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΚΑΣ - 2/10/2012
Την
Τρίτη 2 Οκτωβρίου στο Θέατρο της Χλώρακας, οι θεατές είχαν την ευκαιρία να
παραστούν σε μια φιλολογική εκδήλωση και να παρακολουθήσουν το έργο του
Λάρκου
Λάρκου «ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΩ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΕΙΧΑΝ ΟΙ ΘΕΟΙ ΤΟ ΚΤΙΣΕΙ». Πρόκειται για τα
ποιήματα του Βασίλη Μιχαηλιδη του Εθνικού μας ποιητή, ενός ανθρώπου, ο οποίος
αν και πέθανε στη ψάθα, εντούτοις άφησε ένα μεγαλειώδες έργο πίσω του, στη
γλώσσα της Κυπριακής διαλέκτου και της καθαρεύουσας, μια γλώσσας πανέμορφης που
έχει τις ρίζες της στην αρχαιότητα και που από μόνη της αποτελεί καλογραμμένο
ποίημα.
Μέσα
από την εξαιρετική μελοποίηση δεκαεφτά ποιημάτων του Βασίλη Μιχαηλίδη, o Λάρκος
Λάρκου κατάφερε κάτι πολύ δύσκολο, εξέφρασε με ακρίβεια τα νοήματα που ήθελε ο
ποιητής να μεταδώσει στους ανθρώπους με τρόπο τραγουδιστικό ανεπανάληπτο και
διαχρονικό.
Ο
Λάρκος Λάρκου, είναι ένας μεγάλος μουσικός που μελοποίησε ένα μεγάλο Εθνικό
ποιητή.
Έγραψε
ένα μουσικό έργο που η ετοιμασία του διήρκεσε πολύ καιρό και αποτελείται από
ένα ψηφιακό δίσκο που περιλαμβάνει 17 μελοποιημένα ποιήματα και συνοδεύεται από
ένα καλόδετο βιβλίο με καλαίσθητη εμφάνιση και στο οποίο μπορεί ο αναγνώστης με
εμβρίθεια
να πραγματευτεί το έργο του Εθνικού μας ποιητή.
Με την
απλή ευγενικότητα της μουσικής του και τις μελωδικές συνθέσεις του που
παρασέρνουν αλλά και επεμβαίνουν το νου των ακροατών και τους καθοδηγούν με
ακρίβεια στην ανάγνωση και στην ακρόαση του όλου έργου, το ίδιο τους βοηθούν
στη χορωδιακή συνοδεία των τραγουδιών με ακρίβεια, είναι δηλαδή οι συνθέσεις
του Λάρκου Λάρκου απαύγασμα των Κυπριακών μουσικών καταβολών με ίδιο τελικό
αποτέλεσμα με τη μουσική των μεγάλων Μουσουργών του Ελληνισμού Θεοδωράκη
και Χατζηδάκη που η απλότητα της μουσικής τους ήταν ότι σημαντικότερο τους
χαρακτήριζε σαν δημιουργούς.
Την
παράσταση ομόρφυνε με την παρουσία και τη συμμετοχή ο πασίγνωστος πλέον και
πολύ καταξιωμένος συνθέτης και τραγουδιστής Μιχάλης Χ’’ Μιχαήλ, που όπως μας
συνήθισε πλέον με τις απόλυτες ερμηνείες του, αποτυπώνει την πραγματική
κουλτούρα της Κυπριακής μουσικής.
Όσοι
παρακολούθησαν την μουσική παράσταση εξέφρασαν μόνο καλά λόγια για το έργο,
καθώς και για τον αθλητικό σύλλογο ΑΚΡΙΤΑ Χλώρακας που για πολλοστή χρονιά
παρουσιάζει καταξιωμένες παραστάσεις στο κοινό της Χλώρακας, αναδεικνύοντας τον
πολιτισμό και την πνευματική κουλτούρα.
Όπως
μας δήλωσε ο οικονομικός διευθυντής του ΑΚΡΙΤΑ και Κοινοτικός σύμβουλος Πάμπος
Χαραλάμπους, η παράσταση συμπεριλαμβάνεται μέσα στις διάφορες εκδηλώσεις από το
σωματείο της Χλώρακας με σκοπό να προβληθούν οι ποικίλες πτυχές του πολιτισμού
μας μέσω της τέχνης, της μουσικής και της λογοτεχνίας, καθώς επίσης και
για οικονομική ενίσχυση του ΑΚΡΙΤΑ σε αυτές τις δύσκολες οικονομικές εποχές που
περνά ο τόπος μας και που η εξεύρεση οικονομικών πόρων για ενίσχυση του
σωματείου είναι πολύ δύσκολη.
8.
ΛΥΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΚΑ
Απίστευτες
εικόνες μπορεί κάποιος να αντικρύσει στις παραλίες της Χλώρακας. Όπου υπάρχουν
ξενοδοχειακές μονάδες, μεγάλες ποσότητες λυμάτων πέφτουν στη θάλασσα
δημιουργώντας πράσινες κηλίδες από άλγη. Αν και αυτά τα λύματα υπόκεινται σε
βιολογική επεξεργασία, απαγορεύονται να ρίχνονται στη θάλασσα διότι
χαλούν την ποιότητα των υδάτων, με αποτέλεσμα όπου κολυμπούν οι κάτοικοι με τις
οικογένειες τους, να μην υπάρχουν καθαρά νερά. Αν και είναι όλοι ανάστατοι και
διαμαρτύρονται, κανείς δεν ακούει και κανείς δεν επιβάλλει την τάξη.
Ξένοι
τουρίστες βλέποντας την κατάσταση μένουν απορημένοι, ενώ πολύς κόσμος από άλλες
επαρχίες διερωτούνται αν στη Χλώρακα υπάρχει έννομη τάξη, ή αναρχία.
Η
ρύπανση της θάλασσας από λύματα σε όλη την ακτή είναι ιδιαίτερα εμφανής και επηρεάζει
άμεσα το οικοσύστημα και την υγεία μας. Οι οργανικές ουσίες που
περιέχονται στα λύματα, αλλά και τα χημικά, τα απορρυπαντικά και τα οργανικά
βιομηχανικά απόβλητα προκαλούν το φαινόμενο του ευτροφισμού.
Ο
ευτροφισμός είναι περιβαλλοντικό πρόβλημα που παρουσιάζεται σε υδάτινα
οικοσυστήματα ή ξέβαθες θάλασσες που δέχονται μεγάλες ποσότητες οργανικών υλών
και άλατα αζώτου και φωσφόρου με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται πολυάριθμοι
μικροοργανισμοί και άλγεις που καταναλώνουν πολύ οξυγόνο το οποίο πλέον
δεν επαρκεί για άλλους οργανισμούς. Λόγω της έλλειψης του οξυγόνου τα ψάρια και
τα βακτήρια πεθαίνουν, η βλάστηση το ίδιο, δημιουργώντας έτσι ένα νεκρό
οικοσύστημα. Αποτέλεσμα του ευτροφισμού είναι η πτώση της ποιότητας του νερού
και η μεταβολή της χλωρίδας και πανίδας των νερών.
Πάντα
όποτε έρχεται το καλοκαίρι , όλοι θυμόμαστε την μόλυνση των θαλάσσιων υδάτων
από τα λύματα των ξενοδοχείων που βρίσκονται δίπλα στις θάλασσες μας.
Διαμαρτυρόμαστε για λίγο, φεύγει το καλοκαίρι και όλοι ξεχνάμε. Όμως αυτό
συμβαίνει για πολλά χρόνια τώρα, με αποτελεσμα τα θαλάσσια ύδατα να είναι
γεμάτα βακτήρια και μικροοργανισμούς σε σημείο που τα νερά να γίνονται θολά,
και σε όλο τον παράκτιο βυθό να εχουν ξεραθεί τα φύκια, να εχουν εξαφανιστεί τα
ψάρια και να μοιάζει ο βραχώδης βυθός σαν φαλακρό τοπίο χωρίς καθόλου
χλωρίδα και πανίδα.
Ξέρουμε
ότι όλα τα αδειούχα ξενοδοχεία εχουν βιολογικούς που πρεπει να επεξεργάζονται
σωστά τα λύματα και τα καθαρισμένα νερά να τα χρησιμοποιούν για κηπευτικούς
σκοπούς, ενώ όσα περισσεύουν να τα μεταφέρουν με βυτιοφόρα στους κρατικούς
βιολογικούς σταθμούς επεξεργασίας λυμάτων. Αντί αυτού, σχεδόν όλα τα ξενοδοχεία
ρίχνουν τα λύματα που τους περισσεύουν στη θάλασσα υπό την ανοχή των υπευθύνων.
Καμιά υπηρεσία δεν ελέγχει εάν οι βιολογικοί καθαρισμοί λειτουργούν σωστά, ούτε
εάν μεταφέρονται τα λύματα στον προορισμό τους, παρά μονο αφήνονται ανενόχλητοι
να τα ρίχνουν στη θάλασσα. Κάνουν όλοι τα στραβά μάτια και στον βωμό των
οικονομικών συμφερόντων θυσιάζουν τον θαλάσσιο πλούτο και ολόκληρο το οικοσύστημα.
Η
μόλυνση της θάλασσας από λύματα εκτός από την καταστροφή του θαλάσσιου
οικοσυστήματος, είναι πολύ επικίνδυνη για τον ανθρώπινο οργανισμό, διότι
προκαλούν μυκητιάσεις και βαριές επικίνδυνες μολύνσεις σε όσους λούονται στα
λερωμένα αυτά ύδατα.
Δηλαδή
καταστρέφουν τη θαλάσσια πανίδα και χλωρίδα, καταστρέφουν επίσης και την υγεία
του ανθρώπου.
Είναι η
πικρή αλήθεια: Λύματα στην θάλασσα σημαίνει εγκλήματα στην θάλασσα…
9.
ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ
Η
ανάγκη για βελτίωση της οικονομίας της Χλώρακας που ο μισός της πληθυσμός
μαστίζεται από ανεργία, είναι χρήσιμη και χρείαν έχει άμεση. Εάν στρέψουμε την
προσοχή μας στην κατεύθυνση του Τουριστικού προϊόντος θα είναι μια πολύ
συμφέρουσα και έξυπνη κίνηση, διότι στη Χλώρακα υπάρχουν 10 μεγάλα ξενοδοχεία
και άλλες μικρότερες τουριστικές μονάδες. Αν οι Κοινοτικές αρχές στρέψουν λίγο
την προσοχή τους σε αυτή την κατεύθυνση, πολλά έχει να ωφεληθεί η κοινότητα.
Είναι αποδεδειγμένο ότι σε όλους τους περίγυρους των ξενοδοχείων ανθούν και
ευημερούν δεκάδες επιχειρήσεις, κυρίως όσες ασχολούνται με υπηρεσίες. Αυτά
είναι γεγονότα που όλοι γνωρίζουν, είναι τα συνήθη επακόλουθα του μαζικού
τουρισμού.
Σήμερα
με το άρθρο μου θα ασχοληθώ με ένα άλλο είδος τουρισμού, αυτό του θρησκευτικού
και προσκηνιματικού τουρισμού, που μου πρόεκυψε παρακολουθώντας μια ομιλία του
Διάκονου π.Ιωαννίκιου Ζαμπέλη σε μια ημερίδα «εναλλακτικού τουρισμού», καθώς
και με την παρατήρηση μου για το καλοκαίρι που έφυγε, καθώς είδα την κοινότητα
της Χλώρακας να γεμίζει αποκλειστικά με Ρώσους τουρίστες που εχουν την ίδια με
μας ορθόδοξη Χριστιανική πίστη και θρησκεία.
Πέραν
του μαζικού τουρισμού υπάρχει τουρισμός διαφόρων ειδών και εναλλακτικών μορφών,
όπως είναι ο περιπατητικός, ο μνημειακός, ο οικοτουρισμός κλπ, που επιδιώκουν
τη δημιουργία κοινωνικών, πολιτιστικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Επί
πλέον υπάρχει και η εναλλακτική μορφή του θρησκευτικού και προσκηνιματικού
τουρισμού.
Ο
προσκυνηματικός τουρισμός απευθύνεται σε οργανωμένες ομάδες, αλλά και σε
μεμονωμένους επισκέπτες.
Με
περιηγήσεις πέραν από τον θρησκευτικό τους χαρακτήρα, θα είχαμε επί πλέον
ευεργετικά αποτελέσματα στην οικονομία μας. Οι επισκέπτες – προσκυνητές που
προέρχονται από όλες τις ηλικιακές, κοινωνικές και μορφωτικές ομάδες, κατά
κανόνα προτιμούν ήσυχους προορισμούς και σαγηνεύονται από τα φυσικά τοπία.
Εκτός από τα ξενοδοχεία θα μπορούσαν να νοικιάζονται οι επαύλεις και τα
χιλιάδες διαμερίσματα και δωμάτια που υπάρχουν στη κοινότητα και παραμένουν
άδεια. Τα εστιατόρια και τα διαφόρων ειδών μαγαζιά θα αποκτούσαν περισσότερη
πελατεία, και επίσης θα μπορούσαν να ανοίξουν και να λειτουργήσουν μαγαζιά
αναμνηστικών ειδών, καφετερίες, κ.α.
Στη
Χλώρακα και σε ολόκληρη την Κύπρο, δεν έχει καλλιεργηθεί ακόμη ο θρησκευτικός
τουρισμός. Παρόλα αυτά, η Χλώρακα διαθέτει αξιόλογα μνημεία και ιερούς τόπους
που μπορούν και αξίζει να προβληθούν, για να προσελκύσουν ομάδες, θρησκευτικούς
συλλόγους ή άλλους πιστούς.
Τα
σημαντικότερα μνημεία της κοινότητας είναι οι ναοί της. Πρωτοχτίστηκαν το 1100
και είναι ανεκτίμητοι αρχαιολογικοί θησαυροί. Ορισμένοι ανοικοδομήθηκαν και
άλλοι συντηρήθηκαν ενώ αγιογράφοι – ζωγράφοι, ξυλογλύπτες και τεχνίτες της
πέτρας εργάστηκαν για τη διακόσμηση τους με αποτελεσμα σήμερα να αποτελούν
σπουδαία αξιοθέατα.
-Η
εκκλησία της Παναγίας της aλεπτοδουλειά της ξυλογλυπτικής τέχνης και
αριστούργημα της μεταβυζαντινής τεχνοτροπίας, κατέχει δε, πρωτεύουσα θέση
ανάμεσα στα εκκλησιαστικά μνημεία μας. Σ αυτήν την εκκλησία υπάρχει η μοναδική
ίσως εικονογραφία στον κόσμο που κατά τα παλαιά πρότυπα ο Χριστός βρίσκεται
στον Ιορδάνη ποταμό εντελώς γυμνός, έχοντας λίγο διασταυρωμένα τα
πόδια του με σκοπό να καλύψει το φύλο με ελαφριά στροφή. Τον φανερώνει τελείως
γυμνό, υποδηλώνοντας έτσι πόσο ο Χριστός ταπείνωσε τον εαυτό του για χάρη των
ανθρώπων. Γυμνώθηκε εκείνος για να ντύσει τον άνθρωπο με ένδυμα αφθαρσίας.
-Η
εκκλησία του Αγίου Νικολάου του 12ου αιώνα με έμφαση την ιστορία και την
παράδοση του αξίζει να αναδειχθεί. Παραμένει με τις πόρτες ανοιχτές μέρα νύχτα,
και πολλοι πιστοί τον επισκέπτονται για προσκύνημα, το ίδιο συμβαίνει και με το
παρακείμενο παρεκκλήσι του Αγίου Εφραίμ, που επίσης χιλιάδες πιστοί
επισκέπτονται, καθ ότι ο Άγιος είναι θαυματουργός θεραπευτής των ανθρώπων που
πάσχουν από καρκίνο.
-Το
παρεκκλήσιο του Αγίου Υπάτη είναι κτισμένο στην περιοχή της παλιάς Βρύσης. Από
τα παλιά χρόνια υπήρχε μια πέτρα που στη βάση της εναπόθεταν οι πιστοί τάματα
και θυμιάματα για να υμνήσουν τον Άγιο Υπάτη ο οποίος βοηθούσε όσα μωρά παιδιά
δεν μπορούσαν να περπατήσουν στον καιρό τους.
-Στη
κεντρική πλατεία υπάρχει ο μεγαλόπρεπος καθεδρικός ναός της Παναγίας
Χρυσοαιματούσας με τη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας που θεραπεύει όσες
γυναίκες εχουν πρόβλημα που δεν σταματήσει το αίμα της περιόδου τους. Υπάρχει
μια κόκκινη κορδέλα κρεμασμένη πίσω απο την εικόνα της Παναγίας, που
ανταλλάζοντας την με μια άλλη και ζώνοντας την για τρεις ημέρες, γίνονται καλά.
Εξ ου το όνομα της ...αίμα-τ-ούσα.
-Τα
παρεκκλήσια επίσης του Αγίου Γεωργίου και του Μιχαήλ Αρχάγγελου, είναι και αυτά
ωραίου κάλλους, με σπουδαίες εικονογραφίες και με ιστορίες θαυμάτων που έκαμαν
οι Άγιοι με αποτελεσμα να λατρεύονται και να είναι μεγάλοι προσκηνιματικοί
προορισμοί.
Τα
παλαιότερα χρόνια, τις ημέρες που γιόρταζαν οι Άγιοι των εκκλησιών μας στο
χωριό μας, στα προαύλια και στις αυλές τους λάμβαναν χώρα πανηγύρια και
κοσμικές εκδηλώσεις που προσέλκυαν πλήθη κόσμου. Αυτά τα έθιμα θα μπορούσαν να
αναβιώσουν και να δημοσιοποιηθούν ώστε να προσελκύσουν τουρίστες και άλλους
επισκέπτες.
Θα
μπορούσε η εκκλησία της Κύπρου να συστήσει οδηγό προσκυνηματικών περιηγήσεων
και σε αυτους να ενταχτεί και η κοινότητα της Χλώρακας αφου διαθέτει εφτά
εκκλησιές –μεγάλος αριθμός εν συγκρίσει με τον ντόπιο πληθυσμό-
Με
συστηματική και οργανωμένη προσπάθεια για την καλλιέργεια του θρησκευτικού –
προσκυνηματικού τουρισμού, με τη συνεργασία όλων των Κοινωνικών φορέων αλλά και
των επαγγελματιών του τουρισμού, με ειδικές προσφορές σε οργανωμένες ομάδες
προσκυνητών και με ειδική έκδοση θρησκευτικού οδηγού, όλα αυτά μαζί με άλλα, θα
μπορούσαν υποστηρίξουν την ανάπτυξη αυτής της εναλλακτικής μορφής τουρισμού.
10. Η
ΧΛΩΡΑΚΑ ΑΛΛΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
Η
πλατεία της Χλώρακας είναι άδεια. Ερημιά επικρατεί στην άλλοτε σφύζουσα
κεντρική πλατεία που είχε τα καφενεία στοιβαγμένα το ένα δίπλα στο άλλο. Έρημη
κοινότητα, δρόμοι χωρίς αυτοκίνητα και χωρίς ανθρώπους. Οι δρόμοι παντέρμοι και
χαλασμένοι δίνουν όψη θυμωμένου θερίου με ορθάνοικτο στόμα έτοιμο να βρυχηθεί.
Τα αυτοκίνητα καταπονημένα με τις σούστες και τα φρένα σπασμένα, και οι οδηγοί
να κάνουν γύρο από τα άλλα χωριά να πάνε στην πόλη.
Το
κέντρο του χωριού εγκαταλείφθηκε και τα καταστήματα έκλεισαν, τα καφενεια ένα
ένα κλείνουν το ίδιο. Λίγοι πελάτες τα δειλινά που μόλις πέσει ο ήλιος χάνονται,
είναι ο κόσμος τα πρωινά τις Κυριακές, οι πιστοί Χριστιανοί που πάν στην
εκκλησία. Στην κεντρική πλατεία που είναι άδεια όταν τα μνημόσυνα είναι λίγα,
αλλά όταν οι πεθαμένοι είναι πολλοί, γεμίζει ασφυκτικά από τους συγγενείς των
μνημονευομένων τεθνώντων.
Ήταν
παλιότερα ένα χωριό που έσφυζε από ζωή και κίνηση, που είχε κέντρα αναψυχής όλα
γεμάτα πελάτες, ξενοχωρίτες κατέκλυζαν την κοινότητα και είχε ξακουστή φήμη σε
όλη την Κύπρο. Οι παραλίες γεμάτες ξενοδοχεία που οι επισκέπτες τους τα
απογεύματα και τις νυχτερινές ώρες κατέκλυζαν την κοινότητα δίνοντας στην
κεντρική πλατεία όψη κοσμοπολίτικης και πολύβουης αγοράς.
Σήμερα
ερημιά επικρατεί, δεν είναι μόνο οι ξένοι επισκέπτες που εξαφανίστηκαν, είναι
και οι χωριανοί που έφυγαν και άφησαν πίσω τους δρόμους έρημους με τα φώτα
αναμμένα να νυστάζουν από την απραξία και την απόλυτη ησυχία που επικρατεί στην
κεντρική πλατεία.
Ήρθαν
τα μηχανήματα τα μεγάλα θηρία με τους εργοδηγούς πανω τους να φαντάζουν μικρές
κουκίδες, να χαλάσουν τους δρόμους και να κάμουν συστήματα αποχέτευσης, ώστε να
μην υπάρχει περίπτωση να κυκλοφορούν μικρόβια αφού το παλιό σύστημα ίσως να μην
ήταν υγειές –έτσι αποφάνθηκαν οι μεγάλοι επιστήμονες από την μητέρα Ευρώπη-
Πέρασαν
τρία χρόνια, τα μηχανήματα χάλασαν το χωριό ολόκληρο και από πανω έβαλαν
χαράτσι για υπηρεσίες που δεν προσφέρονται, μια παράνομη πράξη που οι
αργόσχολοι Βουλευτές νομοθέτησαν και νομιμοποίησαν. Για να κάμουν ένα σύστημα
αποχέτευσης που κανέναν δεν πείθει ότι είναι καλύτερο από το παλιό.
Ένα
εργο που στην αρχή καλωσορίστηκε γιατί ξεκίνησε σε περίοδο δύσκολη όταν η
οικονομική κρίση κτύπησε πολλές πόρτες, όταν η ανεργία δεν άφησε σπίτι να μην
αγγίξει, όταν πολλοί έλπισαν να ανοιχτούν θέσεις εργασίας.
Ένα
εργο που όμως γρήγορα κατέδειξε ότι οι κάτοικοι της Χλώρακας δεν είχαν πρόσβαση
για εργασία, ήταν ένα συνεργείο αποκλειστικά από αλλοδαπούς εργάτες και
μαστόρους που βάλθηκαν να χαλούν τους δρόμους, να σπάζουν τα πεζοδρόμια, να
παρεμποδίζουν τον κόσμο να κυκλοφορά και να προκαλούν τεράστιες ζημιές στο
υδρευτικό σύστημα. Να φεύγουν και να χάνονται ποτάμια τα νερά, και να ζητάνε
ύστερα οι ειδικοί από τους πολίτες να κάνουν οικονομία γιατί υπάρχει ανομβρία.
Και κάθε χρόνο οι άρχοντες προεστοί να αυξάνουν την χρέωση του πόσιμου νερού,
έτσι που οι καταναλωτές να διερωτούνται εάν υπάρχει ισοτιμία με την Κόκα Κόλα.
Τα
μηχανήματα αφού χάλασαν χωρίς αιδώ τα πεζοδρόμια, ύστερα σκέπασαν τα αυλάκια
όπως – όπως αφήνοντας τα χαλάσματα άκτιστα χωρίς να τα επιδιορθώσουν ως όφειλαν
από το νόμο. Δεν υπολόγισαν κανένα, -γιατί άλλωστε, αφου καμία υπεύθυνη αρχή
δεν απαίτησε το δίκαιο- Κατέστρεψαν το οδικό και το υδρευτικό δίκτυο ολόκληρης
της κοινότητας στην προσπάθεια τους να φτιάξουν αποχετευτικό σύστημα ώστε η
Χλώρακα να μην υστερεί από καμιά μεγάλη πόλη της Ευρώπης.
Και
αφου τέλειωσαν, τσέκαραν και βρήκαν διαρροές σε κάθε λίγα μέτρα, και άρχισαν
ξανά από αρχής. Άνοιξαν ξανά τα αυλάκια, έκοψαν και έσκαψαν τους δρόμους,
έκαναν τους κατοίκους να ξαναπεράσουν τον ίδιο σταυρό του μαρτυρίου.
Ύστερα
πήραν τα μεγάλα μηχανήματα και έφυγαν. Τώρα οι δρόμοι παντέρμοι και χαλασμένοι
δίνουν όψη θυμωμένου θηρίου με ορθάνοικτο στόμα έτοιμο να βρυχηθεί. Τα
αυτοκίνητα καταπονημένα με τις σούστες και τα φρένα σπασμένα βρίσκονται
σταματημένα πανω στα χαλασμένα πεζοδρόμια, ενώ τις νύχτες τα φώτα νυσταγμένα
φέγγουν στην άδεια πλατεία.
11. ΧΛΩΡΑΚΑ, ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ
Η Χλώρακα είναι κτισμένη στα
βορειοδυτικά της πόλεως της Πάφου σε υψόμετρο 50 μέτρων από το γιαλό. Είναι
τοποθετημένη σε οροπέδιο ως σε μπαλκόνι με απεριόριστη θέα όλο τον ορίζοντα της
θάλασσας που χάνεται στα βάθη του πελάγου της Μεσογείου. Κάθε δείλι η θέα του
ήλιου που χρυσίζει τα γαλανά νερά της θάλασσας την ωρα που γέρνει να δύσει, είναι
εξαιρετική και μοναδική.
Στην άλλη πλευρά έχει ολόκληρη
βουνοσειρά που στα ριζά της έκτισαν οι άνθρωποι από ανατολής μέχρι δύσης τα
χωριά της Έμπας, της Λέμπας και της Κισσόνεργας, ενώ από την γραφική πλατεία με
το μπόλικο πράσινο και τα γραφικά καφενεδάκια φαίνονται τα βαπόρια πανω στη
γραμμή του ορίζοντα που πλέουν και ταξιδεύουν πανω στην άκρη της θάλασσας.
Είναι ένας τόπος με όμορφες
παραλίες και έντονες αντιθέσεις. Με παλιά και μοντέρνα κτίρια, με φυσικό
περιβάλλον, με κουλτούρα που συνδυάζει Ελλάδα, Ευρώπη και Ανατολή, με πολλά
ξενοδοχεία, εστιατόρια, μπυραρίες, καφενεία, αλλά και με φιλόξενους κατοίκους.
Έχει για κύρια χαρακτηριστικά τις παραλίες με τους απόκρημνους βράχους, τα
κρυστάλλινα καταγάλανα νερά, και τις χρυσές αμμουδιές. Όλο το χωριό είναι ένα
μπαλκόνι στη Μεσόγειο με βραχώδεις πλαγιές, τρεμιθιές, δρύες, και καταπράσινες
λαγκαδιές. Είναι μια τέλεια τοποθεσία που ποτέ δε χάνει τη γοητεία και τη
θελκτικότατα της. Κουρνιασμένη στην δυτική γωνιά της Κύπρου είναι ένα στολίδι
με πολή ιστορία και φημισμένους ανθρώπους.
Βρίσκουμε το όνομα της ως Χλώρακα
σε Βενετικούς χάρτες του 1400. Προφορικές όμως πληροφορίες μαρτυρούν ότι
παλαιότερα ονομαζοταν Πραστιόριζο ή Πρασκίουρο, που σημαίνει πράσινη ουρά, μια
εννοιολογία που προήρθε από το σχήμα που καταλάμβανε η σειρά των σπιτιών πανω
στην άκρια του οροπεδίου, ενώ στη βάση του είχε χώματα γόνιμα που βλάσταιναν
θεόρατοι δρύες, βελανιδιές και τρεμιθιές που σχημάτιζαν μια μακριά πράσινη ουρά.
Οσο η κοινότητα πλήθαινε από
κατοίκους, μη θέλοντας να κτίσουν τα σπίτια τους και να χαλάσουν την εύφορη γη
κάτω του οροπεδίου την οποίαν καλλιεργούσαν, μετοίκιζαν σιγά προς τα πάνω, στο
οροπέδιο που η γη ήταν καυκάλλα και πανω της φύτρωνε αγρια βλάστηση κυρίως
σχοινιές και αρκόσσιηλλες και που ολόχρονα ήταν βλαστημένες, ήταν χλωρές. Ένεκα
της χλωρής καυκάλλας γης, έμεινε το ομώνυμο όνομα Χλώρακα.
Οι πρώτοι κάτοικοι ήσαν βοσκοί
και γεωργοί που έκτισαν τις μάντρες τους στις παρυφές του οροπεδίου για να
επιβλέπουν την θάλασσα όταν συνέβαιναν επιδρομές απο Πειρατές και Σαρακηνούς,
ωστε να έχουν τον καιρό να κρύβουν τα υπάρχοντα τους.
Για την ιστορία της κοινότητας
δεν έχουμε πληροφορίες που να μας παίρνουν σε βάθος χρόνου, καθ ότι κανείς δεν
άφησε γραπτά κείμενα και όσα είναι γνωστά, είναι από θύμισες γερόντων που και
αυτοί τα έμαθαν από λόγο σε λόγο.
Η πρώτη φορά που κατεγράφησαν
ολοκληρωμένες πληροφορίες για την κοινότητα ήταν το 2003 από τον συγγραφέα
Χρίστο Μαυρέση που σε μια καλογραμμένη έκδοση βιβλίου του με τίτλο «Χλώρακα
Ιστορική και Λαογραφική μελέτη», αποτέλεσε την πρώτη τεκμηριωμένη μελέτη και
καταγραφή της ιστορίας της Χλώρακας. Στην Ιστορική του επισκόπηση για το χωριό,
αναφέρει:
«Το χωριό Χλώρακα είναι
συνεχιστής παλαιότερων συνοικισμών, ενώ τα διάφορα αρχαιολογικά αντικείμενα που
ανακαλύφθηκαν κατά καιρούς, μαρτυρούν πολύ παλαιό συνοικισμό από τα μέσα της 4ης χιλιετηρίδας.
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι η εύφορη περιοχή του χωριού υπαγόταν διοικητικά κατά
την αρχαιότητα στο Βασίλειο της Πάφου. Βρέθηκαν επίσης ίχνη και κατάλοιπα των
Βυζαντινών και των Μεσαιωνικών χρόνων. Κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας η
Χλώρακα ήταν φέουδο. Κατά την περίοδο αυτή ίσως εγινε η παραφθορά της αρχικής
ονομασίας του χωριού».
Είναι φανερό ότι η ιστορία της
Χλώρακας ξεκινά από την λίθινη εποχή, όμως ίσως ήταν μικρό και ασήμαντο μέρος
για να ασχοληθεί κάποιος ιστορικός και να καταγράψει οτιδήποτε σχετικά με το
ιστορικό της.
Σε γραπτά κείμενα συναντούμε
καταγραμμένη μια αναφορά από τον ηγούμενο Μαχαιρά Γρηγόριο το 1945 περί ενός
θλιβερού περιστατικού που συνέβηκε στα ανοιχτά της θάλασσας της Χλώρακας το
1810, όταν ένεκα σφοφρής θαλασσοταραχής, επιβατικό πλοίο γεμάτο πλούσιους επιβάτες
που έπλεε για τους Αγίους Τόπους, έπεσε στις ξέρες του «Φουρφουρή», και
βουλιάζοντας πνίγηκαν όλοι, μεταξύ αυτών η σύζυγος και το μικρόν παιδί του
δραγουμάνου της Κύπρου Χατζηγεωργάκης Κορνέσιος.
«Φουρφουρής» είναι η ξέρα που
ευρίσκεται σε απόσταση ενος χιλιομέτρου απο την ακτή της παραθαλάσσιας περιοχής
«Δήμμα» και είναι καταγραμμένη στους επίσημους χάρτες της Κυπριακής Δημοκρατίας
με αυτό το όνομα, και πανω τους είναι σφηνωμένο το πλοίο «‘Άγιος Δημήτριος» το
οποίον αποτελεί σήμα κατατεθέν της Χλώρακας, που από τα βάθη του πέλαου ή από
ψηλά στον αέρα αεροπορικώς, μπορεί κάποιος να εντοπίσει και να καταδείξει την
Χλώρακα.
Κατά άλλους, Φουρφουρής είναι η
μικρή χερσόνησος στην παραθαλάσσια περιοχή της «Βρέξης» που στην άκρη της μέσα
στη θάλασσα υπάρχει σπηλιά, που όταν έχει τρικυμία τα κύματα σκεπάζοντας την
και ξεσκεπάζοντας της, συμπιέζουν τον αέρα μέσα στη σπηλιά και δημιουργούν ένα
θόρυβο φφφ, δηλαδή φουρφουρίζει. Έτσι και ο βράχος αυτός ονομάστηκε νησί του
«Φουρφουρή». Όταν συνέβαινε αυτό το φαινόμενο αλλά ταυτόχρονα νότια της
θάλασσας γέμιζε και κατέβαζε ο καιρός, τότε πάντα έβρεχε. Γι αυτόν τον λόγο,
πήρε η περιοχή την ονομασία "Βρεξη". Περί της τοπωνυμίας αυτής,
βρίσκουμε σε δημοσίευμα στο περιοδικό "Πάφος" έκδοσης 1942 από τον
αρθρογράφο Χρ. Λίβα, να αναφέρει τα εξής:
«Άμα χτυπά το Φερφουρίν για τρεις
ώρες για τρεις ημέρες έσιει νερά. Η λέξη Φερφουρίν είναι όνομα ενός
άλλου νησιού που βρίσκεται προς την παραλια του χωριού Χλωρακας. Η λέξη χτυπά
αναφέρεται στον υπόκωφο κρότο της θάλασσας που κάνει χτυπώντας προς τον
Φερφουρίν. Η παρατήρηση αυτή γίνεται το φθινόπωρο προς το χειμώνα, συνήθως
νύχτα. Οι κάτοικοι της χαμηλής πιστεύουν ότι όταν αστράψει από τη διεύθυνση του
νησιού εκείνου θάρθη βροχή, το πολύ σε τρεις μέρες. Η ορθότητα της παρατήρησης
αυτής διαφαίνεται κι από την ακόλουθη. -Άμα αστράφτει συχνά το
Φερφουρίν, σε τρεις ώρες έχουμε νερά. Άμα αστράφτει αργά σε τρεις ημέρες. Α
‘μμα στράφτει του Τσιύκκου αννίει ο τζιαιρός-. Η φράση του Τζιύκκου εδώ
εννοείται η διεύθυνση προς τη βουνοκορφή της μονής Κύκκου)».
Άλλη αναφορα καταγραμμένη για τη
Χλώρακα, βρίσκουμε στο βιβλίο του Ιερώνυμου Περιστιάνη «Ιστορία των Ελληνικών
γραμμάτων»:
«Προ της Αγγλικής Κατοχής δεν
έλειτούργησε Κοινοτικόν Σχολείον, άλλ' ούτε καί ίδιωτικόν κοινοτικόν τοιούτον,
και ο λόγος είναι διότι ή κοινότης πρό της Κατοχής ήτο πολύ μικρά.
Ό Σοφοκλής Χατζή Γεωργίου, ετών
65 ο δούς ημίν τας πληροφορίας, έμαθε τα Κοινά γράματα, ήτοι Παιδαγωγίαν,
Οκτώηχον καί Απόστολον παρα τω αδελφώ του Χριστοδούλω Χ' Γεωργίου φοιτών έν
οικία του εν ηλικία 12 ετών, ήτοι τω 1877. Εν καιρώ γεωργικών εργασιών ήκολούθει
τον διδάσκαλον εις τους αγρούς του και ο μαθητής καθήμενος εν τω μέσω του
αγρού, εν ω ο διδάσκαλος ησχολείτο, ανεγίγνωσκεν ή απεστήθιζε το μάθημα του και
ό διδάσκαλος διώρθωνε τα λάθη του. Εφοίτησεν ούτω επί 4 - 5 έτη ότε και ηδύνατο
να λέγη τον Απόστολον επ' εκκλησίας με το εκκλησιασηκόν ύφος. Άλλοι μαθηταί δεν
εφοίτησαν εις τον αδελφόν του. Δεν ενθυμείται άλλον να διδάξη εις σχολείον εν
τω χωρίω του, αλλ' όσοι εγνωριζον τα Κοινά εδίδασκον μόνον τους συγγενείς των».
Τέλος, στο βιβλίο του "
Πόλεις και χώριά της Κύπρου" ο λαογράφος και μελετητής Νέαρχος Κληρίδης,
αναφέρει:
"Είναι κτισμένος στά
βορειοδυτικά του Κτήματος και σέ απόσταση 1½ αγγλικού μιλίου. Το όνομα του
έγινε γνωστό, όχι μόνο στην Κύπρο, αλλά και στην Ελλάδα, γιατί εκεί
αποβιβάστηκε μια νύχτα του φθινοπώρου του 1954 ο Γεώργιος Γρίβας Διγενής, κι
άρχισε την οργάνωση της ΕΟΚΑ για την απελευθέρωση της Κύπρου.
Βρίσκεται σε μικρήν απόσταση από τη Θάλασσα και είναι συνεχιστής παλαιοτέρων συνοικισμών που υπήρχαν στην περιοχή του κι εξαφανίστηκαν στο πέρασμα των χρόνων. Τάφοι προχριστιανικοί με το όνομα Ελληνόσπηλιοι και διάφορα αρχαιολογικά αντικείμενα, λίθινα εργαλεία, αξίνες, θραύσματα αγγεία, τα οποία μπορεί κανείς να συναντήσει εδώ κι εκεί στην επιφάνεια του εδάφους, μαρτυρούν πολύ παλαιόν συνοικισμό από τα μέσα τής 4ης χιλιετηρίδας π.Χ.
Παράξενη όμως παραμένει η ονομασία του συνοικισμού αυτού, για την οποίαν δεν ασχολήθηκαν οι ειδικοί μέχρι σήμερα. Αν ονομάστηκε Χλώρακας από την πλούσια χλωρίδα (πρασινάδα) που υπήρχεν εκεί όταν πρωτοκτίστηκε ο συνοικισμός, δεν είναι βέβαιο και μπορεί να θεωρηθεί η ετυμολογία αυτή μάλλον παρετυμολογία, επειδή δέν συμφωνά με την προφορά. Αν η περιοχή ήταν τέτοια ώστε να είναι καταπράσινη χειμώνα-καλοκαίρι, δέν θά μπορούσε να ονομαστεί Χλώρακας (τόπος πρασινισμένος), αλλά Γλώρακας, (επειδή οί Κύπριοι λένε πάντα τό χλωρό, γλωρόν). Αν πάλιν ήταν τόπος ανθοστόλιστος κι ονομαζόταν Φλώρακας, δεν μπορεί κανείς να το αποδείξει. Όμως μπορεί να σχηματίστηκε το όνομα από το Φλώρακας, γιατί τα φ στην Κυπριακή εναλλάσσεται μέ τα χ: χωράφι-φωράφι, φορεί-χωρεί"
Βρίσκεται σε μικρήν απόσταση από τη Θάλασσα και είναι συνεχιστής παλαιοτέρων συνοικισμών που υπήρχαν στην περιοχή του κι εξαφανίστηκαν στο πέρασμα των χρόνων. Τάφοι προχριστιανικοί με το όνομα Ελληνόσπηλιοι και διάφορα αρχαιολογικά αντικείμενα, λίθινα εργαλεία, αξίνες, θραύσματα αγγεία, τα οποία μπορεί κανείς να συναντήσει εδώ κι εκεί στην επιφάνεια του εδάφους, μαρτυρούν πολύ παλαιόν συνοικισμό από τα μέσα τής 4ης χιλιετηρίδας π.Χ.
Παράξενη όμως παραμένει η ονομασία του συνοικισμού αυτού, για την οποίαν δεν ασχολήθηκαν οι ειδικοί μέχρι σήμερα. Αν ονομάστηκε Χλώρακας από την πλούσια χλωρίδα (πρασινάδα) που υπήρχεν εκεί όταν πρωτοκτίστηκε ο συνοικισμός, δεν είναι βέβαιο και μπορεί να θεωρηθεί η ετυμολογία αυτή μάλλον παρετυμολογία, επειδή δέν συμφωνά με την προφορά. Αν η περιοχή ήταν τέτοια ώστε να είναι καταπράσινη χειμώνα-καλοκαίρι, δέν θά μπορούσε να ονομαστεί Χλώρακας (τόπος πρασινισμένος), αλλά Γλώρακας, (επειδή οί Κύπριοι λένε πάντα τό χλωρό, γλωρόν). Αν πάλιν ήταν τόπος ανθοστόλιστος κι ονομαζόταν Φλώρακας, δεν μπορεί κανείς να το αποδείξει. Όμως μπορεί να σχηματίστηκε το όνομα από το Φλώρακας, γιατί τα φ στην Κυπριακή εναλλάσσεται μέ τα χ: χωράφι-φωράφι, φορεί-χωρεί"
12. Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ ΛΕΕΙ,
-Γεννήθηκα στη Χλωρακα ένα
χωριό που έχει στα ριζά του την Μεσόγειο να το προσκυνά. Θυμάμαι αυτή τη
θάλασσα απο μικρός να βρυχάται δυνατά και με βία να θέλει να κατατρώει τις
ακτές, μα αυτές ήταν πέτρινες και στέρεες, ήταν βράχοι άγριοι, απότομοι και
θεόρατοι που καταλυμό δεν είχαν. Το σπίτι που γεννήθηκα ήταν στην άκρια
του χωριού και μπορούσε να φτάνει ως τα αφτιά μου με περίσσια δύναμη ο σάλαγος
των κυμάτων, εκείνος ο άγριος ρόχθος της θάλασσας που έσμιγε με τη βουή
του ανέμου και μαζί ο βρυχηθμός τους σαν θυμωμένο βουητό μου προκαλούσαν δέος,
μα που σιγά με τον καιρό μου άρεσαν και στη σκέψη μου έμειναν σαν άγρια
θαλασσινή ταξιδιάρικη μουσική, προπομπός αφανέρωτων αποκαλύψεων που θα ξέβραζε
από τα βάθη της η θάλασσα της Χλώρακας. Θυμάμαι όποτε είχε μεγάλες
τρικυμίες, περπατούσα στην άκρη της θάλασσας και με έλουζαν οι υδρατμοί των
φοβερών κυμάτων που έσκαγαν με δίνη και δυνατό υπόκωφο θόρυβο στα άγρια βράχια.
Και εγώ έστεκα στην άκρη της θάλασσας κι αγνάντευα τον σκοτεινό ορίζοντα που
στο βάθος συναντιόταν με τον γκρίζο ουρανό και σχημάτιζαν τον τέλειο απέραντο
κύκλο, αυτόν του σχήματος της γης. Και ήμουν ευχαριστημένος που μπορούσα
και έβλεπα την άκρια της γης.
13. ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΚΑΣ
Η Χλώρακα είναι κωμόπολη της
επαρχίας Πάφου, ένα προάστιο ενωμένο με την παλιά πόλη του Κτήματος.
Είναι ένας τόπος με πολλές
φυσικές ομορφιές τόσο στα παράλια όσο και στα ενδότερα, ένας ιδανικός τόπος για
τον καθένα για μόνιμη διαμονή ή για παραθερισμό, καθώς διαθέτει δώδεκα
ξενοδοχεία και πολλά τουριστικά διαμερίσματα.
Από την πόλη της Πάφου δίνεται η
δυνατότητα στους επισκέπτες για εύκολη πρόσβαση με τα πόδια ή με λεωφορεία που
καλύπτουν πολλά δρομολόγια προς τη Χλώρακα. Βασικοί σταθμοί περιήγησης είναι οι
καθαρές παραλίες, οι αρχαιότητες που συμπεριλαμβάνουν δυο τοιχογραφημένες
εκκλησίες του δωδέκατου αιώνα και δυο Ελληνόσπηλιους με αρχαίους λαξευτούς
τάφους που υπάγονται στην Ελληνιστική εποχή, τα υπολείμματα από το αυλάκι της
Ρήγαινας το οποίο έκτισε ο Διγενής Ακρίτας, και τις τρεις παλιές βρύσες εκ των
οποίων η μια σώζεται όπως ακριβώς κτίστηκε πριν από την εποχή του μεσαίωνα,
καταδεικνύοντας την αρχιτεκτονική τεχνοτροπία της εποχής.
Η κωμόπολη έχει πολλά αξιοθέατα.
Ο παραλιακός πεζόδρομος κατασκευασμένος δίπλα στη θάλασσα οδηγεί από τη μια
άκρη της Χλώρακας έως την πόλη της Κάτω Πάφου και τα αρχαία της, δίνοντας
ταυτόχρονα τη δυνατότητα στους περιπατητές κάθε απόγεμα να απολαμβάνουν ένα
μαγευτικό ηλιοβασίλεμα.
Η τοπική αρχή σε συνεργασία με
την Ευρωπαϊκή ένωση κατασκεύασαν θεματικό πάρκο σε μια μεγάλη έκταση γης που
περιλαμβάνει όλα τα είδη άγριων φυτών, θάμνων και δένδρων που ευδοκιμούν στη
χαμηλή περιοχή, καθώς και τόπο ειδικά κατασκευασμένο για μικρές παραστάσεις.
Περιλαμβάνει επίσης κήπους, παιδικές χαρές, χώρους υγιεινής, καντίνα και
δημόσιο χώρο στάθμευσης οχημάτων.
Δυο μουσεία ιστορικής σημασίας
του Αγίου Γεωργίου και του Χριστόδουλου Αντωνίου Πάφιου υπενθυμίζει το πρώτο
τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ εναντίον των Άγγλων αποικιοκρατών το 1955,
ενώ το δεύτερο αφορά την ιστορία του Καραγκιόζη και των Χλωρακιωτών
Καραγκιοζοπαιχτών Χριστόδουλου Πάφιου παππού και Χριστόδουλου Πάφιου εγγονού.
Ένα μικρό αμφιθέατρο τετρακοσίων
καθισμάτων κοσμεί τη νότια μεριά του χωριού και είναι κτισμένο σε μια κατάφυτη
από άγρια βλάστηση περιοχή με απεριόριστη θέα όλη τη θάλασσα από δύση έως νοτιά
που βρέχει τη Χλώρακα.
Από την παραλία πολλοί δρόμοι
οδηγούν προς την κοινότητα, όπου στην κεντρική πλατεία με τα πολλά καφενεία
ξεχωρίζει ο μεγαλόπρεπος καθεδρικός ναός της θαυματουργής Παναγίας της
Χρυσοαιματούσας που γιατρεύει όσες γυναίκες έχουν πρόβλημα αιμορραγίας.
Η Χλώρακα είναι ένα χωριό με
πολλές ομορφιές τόσο κοντά στην πόλη της Πάφου. Σίγουρα αξίζει την επίσκεψή
σας…