Στις τοπικές εκλογές που πέρασαν κλήθηκαν οι πολίτες των Δήμων και των Κοινοτήτων να αποφασίσουν ποιοι είναι οι άξιοι για να ηγηθούν και να διαχειριστούν τις τύχες και τα προβλήματα τους.
Η μεγάλη δυστυχία ήταν η μικρή νοημοσύνη των ίδιων των πολιτών που όπως πάντα οι περισσότεροι χωρίς δική τους βούληση παρα μόνο εγκλωβισμένοι στα γρανάζια των κομμάτων έπραξαν κατά διαταγήν τους.
Διότι τα κόμματα αποφάσισαν πριν από την κοινωνία των πολιτών, για τους πολίτες.
Τα κόμματα δηλαδή σχεδόν κατά πλειοψηφίαν αποφάσισαν ότι οι υποψήφιοι θα ήταν κομματικά στελέχη και αξιωματούχοι που επιλέγηκαν από τις ηγεσίες τους, όχι από την κοινωνία των πολιτών και επιβλήθηκαν ετσιθελικά στους Δήμους και στις κοινότητες. Στην εκλογή μοναδικό ρόλο έπαιξαν οι συμμαχίες των κομμάτων και όταν κάποιοι κομματικοί εκδήλωσαν πρόθεση να διεκδικήσουν αυτόνομα κάποιο αξίωμα, το κόμμα τους δεν τους άφησε, ή όσοι δεν υπάκουσαν έδωσαν διαταγή να καταψηφιστούν. Και για όσους πραγματικά ανεξάρτητα διεκδίκησαν θέσεις, δια του ψιθύρου τους μείωσαν και τους εξευτέλισαν, ακόμα έθεσαν ενώπιον των πολιτών το δίλημμα της αριστεράς και της δεξιάς.
Γνωρίζοντας ότι εκλέγονται μόνο οι εκλεχτοί των κομμάτων, στα κόμματα βασίστηκαν οι περισσότεροι υποψήφιοι για την εκλογή τους. Αυτοί ίσως είχαν ένα δίκαιο, -για τη νίκη οι περισσότεροι κάνουν συμμαχίες κάποτε και με τους διαβόλους-. Αυτοί που έχουν άδικο είναι οι ψηφοφόροι που υπακούοντας στα κόμματα, εξέλεξαν τους σημερινούς ηγέτες των κοινωνιών με βάση την απόφαση των κομμάτων και όχι την αξία των υποψηφίων. Τα κόμματα κέρδισαν. Έδειξαν τη μεγάλη δύναμη τους, φανάτισαν τους οπαδούς τους και τώρα είναι έτοιμοι για την επόμενη εκλογική μάχη. Και για να είναι ακόμα πιο σίγουροι, θα αποβάλουν και ορισμένα μέλη τους που δεν υπάκουσαν, ώστε την επόμενη φορά να υπάρξει απόλυτη “στρατιωτική” πειθαρχία και υπακοή στα κελεύσματα των ηγεσιών τους.
Οι πολίτες έχασαν. Αντί οι ηγέτες που εξέλεξαν πρώτη έγνοια να έχουν το συμφέρον και την πρόοδο των κοινωνιών τους, θα έχουν το συμφέρον των κομμάτων και των ψηφοφόρων του κόμματος τους. Και αν ακόμα κάποιος από αυτούς έχει σκοπό να ενσκήψει ανεξάρτητα επί όλων των προβλημάτων, γεννιέται το ερώτημα , είναι άξιος να τα λύσει αφού δεν επελέγει ο αξιότερος παρα ο κομματικότερος;
Συμπέρασμα: Τα κόμματα κέρδισαν, οι τοπικές κοινωνίες έχασαν και μόνοι υπόλογοι για την ήττα τους είναι οι ίδιοι οι πολίτες γιατί ψηφίζουν φανατικά κομματικούς και μόνον κατά παραγγελία.
