Η Πόρνη εν κλαυθμώ, ανεβόα οικτίρμον, εκμάσσουσα θερμώς,
τους αχράντους σου πόδας, θριξί της κεφαλής αυτής, καιἐκ βάθους στενάζουσα. Μὴ
απώσῃ με, μηδὲ βδελύξῃ Θεέ μου, αλλὰ δέξαι με, μετανοούσαν, και σώσον, ὡς μόνος
φιλάνθρωπος.
Δύο μέρες πριν το Πάσχα, όταν ο Χριστός πήγαινε προς τα
Ιεροσόλυμα και ενώ βρισκόταν στο σπίτι του Σίμωνα, τον πλησίασε μια πόρνη
γυναίκα και άλειψε το κεφάλι Του με μύρο. Με δικαιολογία την ακριβή τιμή του
αρώματος, οι μαθητές την επέκριναν και περισσότερο απ' όλους ο Ιούδας, καθώς
γνώριζαν καλά πόσο μεγάλο ζήλο έδειχνε πάντοτε ο Χριστός για την ελεημοσύνη
προς τους φτωχούς. Ο Χριστός όμως την υπερασπίσθηκε, για να μην αποτραπεί απ'
το καλό της σκοπό. Ανέφερε μάλιστα και τον ενταφιασμό Του, προσπαθώντας να
αποτρέψει τον Ιούδα από τη προδοσία, αλλά μάταια. Τότε απέδωσε στη γυναίκα την
μεγάλη τιμή να διακηρύσσεται η καλή της πράξη σε ολόκληρο την οικουμένη.
