"Μέρα Λαμπρή, μέρα γιορτή μέρα λουλουδιασμένη."
Την Λαμπρή, τη νοιώθουμε στο άρωμα των λουλουδιών, στο ανοιξιάτικο το φως, στον
αέρα που ερχεται από τη θάλασσα, και στο καταπράσινο της φύσης. Το Πάσχα είναι
η μεγαλύτερη γιορτή για τους Χριστιανούς. Ο Χριστός ενίκησε το θάνατο, και
θανάτω, θάνατον πατήσας έφερε το χαρμόσυνο μήνυμα της σωτηρίας και της αγάπης.
Πάσχα στα αραμαϊκά σημαίνει Πέρασμα, ήταν εβραϊκή γιορτή σε ανάμνηση της εξόδου
τους από την Αίγυπτο. Η μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης την περίοδο της
τουρκοκρατίας συμβόλιζε για τους Έλληνες την λύτρωσή τους από τον οθωμανικό
ζυγό. Γι' αυτό όταν ήρθε η ώρα της ελευθερίας, οι επαναστατημένοι Έλληνες
γιόρτασαν το Πάσχα σαν να ήταν αυτούς που ο Χριστός έβγαλε από τον Άδη. Οι
ντουφεκιές και τα μπουρλότα που έριξαν τότε, με το πρώτο άκουσμα του Χριστός
Ανέστη, είναι σοβαρός λόγος για να τα ακούμε και εμείς τώρα με κατανόηση.
Πάσχα είναι πάνω απ’ όλα η γεύση της
Βασιλείας του Θεού, η φωνή του Ουρανού που έρχεται μέσα μας,
όταν μεταλαμβάνουμε στην Θεία Λειτουργία. Τότε η ψυχή
μας, έστω και για λίγο, μεταμορφώνεται, ηρεμεί, νιώθει κάτι από την
συγγνώμη και την αγάπη που ανατέλλει μέσα από τον Τάφο. Τότε, νιώθουμε
πως μ’ όλο τον κόσμο είμαστε αδέλφια, γιατί μετέχουμε του κοινού
ποτηρίου της Ζωής. Πάσχα είναι η αλλαγή της ζωής μας, η ανάστασή
μας από τα πάθη και τις κακίες που μας δέρνουν. Δεν αξίζει να λέμε
ότι ήρθε το Πάσχα κι εμείς να μην είμαστε συμφιλιωμένοι με το Θεό,
το συνάνθρωπο, το γείτονα, τον εαυτό μας, και να μην
νιώθουμε πιο ελεύθεροι από τα δεσμά της κακίας και του θανάτου. Πάσχα άλλωστε
είναι η συντριβή του έσχατου εχθρού της ανθρώπινης φύσης, που είναι ο θάνατος:
Θανάτω θάνατον πατήσας…
Πάσχα είναι η αφορμή για ενότητα, ενότητα μεταξύ των λαών
και των κοινωνιών. Δεν γίνεται να λέμε ότι γιορτάζουμε την Ανάσταση και ο
πόλεμος και η διχόνοια να κυριαρχεί στις ψυχές μας. Δεν γίνεται να λέμε ότι
πιστεύουμε στα μηνύματα του Χριστού και να επικαλούμαστε αυτή την ιδιότητα μας
και να συντρίβουμε λαούς, υπολήψεις, συνειδήσεις, συνανθρώπους, πλησίον,
αδελφούς μας. Δεν γίνεται να κάνουμε Πάσχα και να έχουμε κακία για τους άλλους,
όποιοι κι αν είναι αυτοί, ό,τι κι αν μας έχουν κάνει…
