Συμφερει να δεχτουμε μια λυση στο Κυπριακο με δικαιολογια τον φοβο;
Μας πήραν χαμπάρι.
Ενώ σε Ελλάδα και Κύπρο διαγράφεται η Σφαγή της Σμύρνης από τα σχολικά εγχειρίδια στο όνομα μιας αμφιλεγόμενης ελληνοτουρκικής προσέγγισης και διδάσκεται ότι κατά την διάρκεια της κατοχής οι Τούρκοι επέτρεπαν στους Έλληνες να πηγαίνουν σχολείο και ότι τους βοηθούσαν σε αυτό άρα δεν υπήρχαν κρυφά σχολειά, οι Τούρκοι μαθητές διδάσκονται έναν αλυτρωτισμό που ξεπερνά τα όρια του παραλόγου. Στο βιβλίο Ιστορίας καθαίνουν ότι τα νησιά του Αιγαίου βρίσκονται σήμερα υπό ελληνική κατοχή και ότι η ειρήνη στη Μέση Ανατολή και η ασφάλεια στην Ασία είναι δυνατόν να διατηρηθεί με την επιστροφή αυτών των νησιών στην Τουρκία. Εχει διαμορφωθεί η ιστορία σε σημείο που να προβάλλουν τον αλλόκοτο ισχυρισμό ότι οι Δημόκριτος, Ηρόδοτος, Ιπποκράτης, Πυθαγόρας και Όμηρος ήταν όλοι τους τουρκικής καταγωγής. Ισχυρίζονται ότι είναι απόγονοι των Ιώνων, και ότι οι Ίωνες δεν ήσαν Έλληνες, αλλά αρχαίοι Τούρκοι.
Οι Σκοπιανοί ισχυρίζονται ότι είναι απόγονοι του Μ. Αλεξάνδρου, και ότι αυτός, δεν ήταν Έλληνας. Καταχρώνται της Ελληνικής Ιστορίας, και εχουν απαιτήσεις επί των Ελληνικών εδαφών προπαγανδίζοντας ψευδώς ότι υπάρχει Σκοπιανή μειονότητα στην Ελλάδα πέραν του μισού εκατομμυρίου. Είναι τα Σκόπια ένα κράτος μικρότερ της Κύπρου, αλλά ίσως μας πήραν χαμπάρι ότι σαν Έλληνες δεν έχουμε ψυχή, και ότι τους φοβόμαστε όλους. Εξ άλλου τα τελευταία χρόνια, σε όλες τις διαμάχες, και όταν ακόμη ήμασταν εμείς οι νικητές, πάντα στο τέλος καταλήγαμε στους ηττημένους. Φτάσαμε στα έσχατα όρια να αισθανόμαστε ένας ξεφτιλισμένος λαός ο οποίος δεν έχει όραμα, δεν έχει ιδανικά, ίσως ούτε ελπίδα. Πρεπει να συνέρθουμε, πρεπει να παραμερίσουμε αυτούς που μας έκαναν να αισθανόμαστε τοιουτοτρόπως, πρεπει να σκεφτούμε θετικά, αλλά και πατριωτικά. Βρισκόμαστε μπροστά σε διλήμματα ανεπίτρεπτα που δεν έπρεπε να υπάρχουν, και βλέπουμε τους ηγέτες μας να μην εχουν λόγο καθαρό, προσπαθώντας έτσι να μας πείσουν περί του αντιθέτου γι αυτό που αισθανόμαστε. Πρεπει να σκεφτούμε με καρδιά και νου, δεν πρεπει να φοβόμαστε την οποιαδήποτε απειλή, δεν πρεπει συνέχεια να υποκύπτουμε, πρεπει επιτέλους να υψώσουμε λίγο το ανάστημα μας.
Το γένος των Τούρκων. Τον 6ο αιώνα βάρβαροι νομαδικοί λαοί, οι Σελτζούκοι που καταγωγή είχαν Μογγολους, Ούγγρους και Τουρκομάνους (ληστρικες Νομάδες), περιφέρονταν σε όλη την Ασία επί σειρά αιώνων, ως κοινότητες ποιμένων και κτηνοτρόφων, και είχαν ως κατοικία τσαντίρια και σκηνές. Μεταξυ 9ου και 11ου αιώνα, ανάμεσά τους ξεχώρισε ένας πολεμικός λαός, που έγινε γνωστός με το όνομα Τούρκοι. Ζούσαν ως νομάδες και ονομάστηκαν Απελάτες διότι ως κύρια ασχολία είχαν την διεξαγωγή πολέμων για να κάνουν πλιάτσικο και ληστείες με στόχο την αποκόμιση λαφύρων. Έκαναν εφόδους στα Βυζαντινά σύνορα, και πολεμούσαν τους Ακρίτες που φύλατταν τα σύνορα. Με τον καιρό, δημιούργησαν μεγάλες στρατιές και για φανατισμό, είχαν δικαιολογία ότι πολεμούσαν τους άπιστους, δηλαδή τους Χριστιανούς. Με το σύνθημα αυτό δημιουργήθηκε από τότε μεγάλο μίσος των Τούρκων εναντίον των Χριστιανών. Με το πέρασμα των αιώνων έγιναν μεγαλη δύναμη, και κατέστησαν κυρίαρχοι όλης της Δυτικής Μ. Ασίας. Αφου κατέλαβαν το Βυζάντιο κατά τον 14ο αιώνα, κατέκτησαν επίσης και ολόκληρη την Ελλάδα. Υπό την ηγεμονία του Οσμάν, η Οθωμανική αυτοκρατορία εξελίχτηκε σε μεγάλη δύναμη, και κυριάρχησε δυναμικά έως τη Μικρασιατική εκστρατεία του 1920, οπότε από τον Κεμάλ Αττατουρκ δημιουργήθηκε το Κοσμικό κράτος της Τουρκίας.
Το μίσος των Τούρκων εναντίον των Ελλήνων.
Εκτός από το μίσος λόγω του πολέμου που είχαν οι Τούρκοι για τους Έλληνες, τους μισούσαν επίσης από ζήλεια, διότι ήσαν πιο έξυπνοι και μορφωμένοι από αυτους. Σαν επικυρίαρχοι επί της Ελλάδας, προσπάθησαν να εμποδίσουν τους Έλληνες να μορφώνονται διότι ήξεραν ότι ο μοναδικός λόγος που υπήρχε Ελληνισμός χωρίς να αφανιστεί εν μέσω χιλιάδων χρόνων, ήταν ο πολιτισμός και το Ελληνικό πνεύμα που διέθεταν. Ήταν αυτός, ένας από τους λόγους που εξισλάμιζαν Έλληνες, για να αναμίξουν το αίμα των βαρβάρων Τούρκων, με το αίμα των πολιτισμένων Ελλήνων. Έφτιαχναν επίσης γενίτσαρους, γιατί ήσαν αιμοβόροι, και χαίρονταν να βλέπουν παιδιά να σφάζουν γονείς. Μισούσαν τόσο πολύ τους Έλληνες, που για να τους τιμωρήσουν, προέβαιναν μέχρι παλούκωμα τους, ένα μαρτύριο που το εφήρμοζε ο Κόμης Δράκουλας, και το οποιον καθυστερεί τον θάνατο, με αποτελεσμα να βασανίζεται το θύμα για πολλές ώρες πριν ξεψυχήσει. Οι σφαγές, η καταπίεση, ο κατατρεγμός, ήταν σε τόσο μεγάλο βαθμό, που άλλοι λαοί διερωτούνται γιατί οι Τούρκοι να μισούν τόσο τους Έλληνες. Είναι μίσος που διαρκεί εν μέσω αιώνων, μέχρι σήμερα, και συνεχίζεται. Δεν δικαιολογείται, διότι οι Έλληνες ουδέποτε επεχείρησαν να πάρουν εδάφη από αυτους εάν δεν ήσαν δικά τους. Όσες φορές πολέμησαν με αυτους, ήταν γιατί ήσαν αναγκασμένοι ή για να διεκδικήσουν δικά τους εδάφη, είτε ακόμη γιατί δεν άντεχαν την καταπίεση από αυτους. Κράτησε η κατοχή από τους Τούρκους στην Ελλάδα και στην Κύπρο 4 αιώνες κατά την διάρκεια των οποίων έγιναν τόσα αίσχη εναντίον ημών, που και η γενιά πριν το 74 στην Κύπρο, τα είχε ανεξίτηλα χαραγμένα στη μνήμη της. Ακολούθησε η εισβολή κατά την διάρκεια της οποίας πάλι έγιναν τα ίδια αίσχη, κυρίως από Τουρκοκύπριους ως αποκαλύπτεται σήμερα κατά την διάρκεια έρευνας για τους αγνοούμενους μας. Τρέφουν δηλαδή, οι Τούρκοι απεριόριστο μίσος για μας.
Σύνταγμα και Εδαφικό.
Πήραν την μισή Κύπρο εύκολα, το ίδιο θα μπορούσαν να έπαιρναν και την υπόλοιπη εάν ήθελαν. Είναι φανερό ότι τα συμφέροντα άλλων χωρών, έως εδώ τους επέτρεψαν, που αυτό σημαίνει ότι δεν κινδυνεύει η άλλη μισή. Διότι και λύση να βρεθεί, η Τουρκία δεν θα την σεβαστεί εάν σε καποια στιγμή θελήσει να κατακτήσει και την υπόλοιπη Κύπρο. Θα πράξει αυτό που την συμφέρει, και αυτό που την ευχαριστεί. Είναι επίσης φανερό ότι δεν είναι το εδαφικό το μεγάλο πρόβλημα, διότι από εκτάσεις έχει η Τουρκία αχανείς περιοχές. Είναι το μεγάλο ζήτημα που μετρά, η μορφή της λύσης. Θέλει η Τουρκία σχέδιο όμοιο με αυτό που απορρίφτηκε, ώστε με αυτό τον τρόπο να υπογράψουμε την αναγνώριση τους, και ταυτόχρονα να έχει τον έλεγχο επί της υπολοίπου Κύπρου μέσω του συντάγματος που θα καθοριστεί. Διότι το μεγάλο ενδιαφέρον που πρεπει να έχουμε ως προς τη λύση δεν είναι τόσο πολύ το εδαφικό, οσο είναι το σύνταγμα και οι νόμοι. Είναι τόσο απλό, όλοι ζητούμε ασφάλεια. Υπάρχει η Ευρωπαϊκή νομοθεσία. Αυτή ζητούμε να εφαρμοστεί στην περίπτωση μας, αλλά αυτήν είναι που αρνούνται οι Τούρκοι. Στην επιστροφή εδαφών είναι φανερό ότι δεν επιστρέφουν σχεδόν τίποτα. Εάν δεν ήθελαν να επιστρέψουν την πόλη των Βαρωσιων, θα την είχαν επικοίσει. Εάν δεν ήθελαν να εγκαταλείψουν την νεκρή ζώνη και το αεροδρόμιο της Λευκωσίας, θα έκαναν το ίδιο. Ώστε αυτά είναι εκεί και μας περιμένουν. Το μοναδικό έδαφος που δίνουν πίσω οι Τούρκοι από αυτό που κατέχουν, είναι μόνο τρία ή τέσσερα χωριά περιπου, της Μορφου. Για να δεχτούμε λύση, πρεπει πανω απ όλα και κύρια, να μας εξηγήσουν τις βασικές νομοθεσίες που θα μας διέπουν εν σχέση με την καθημερινή μας ζωή. Για να μην έχουμε δυσκολίες και προστριβές με τους Τουρκοκύπριους όπως συνέβαινε με τις συμφωνίες Ζυρίχης. Μπορούν απλά και κατανοητά να μας τα εξηγήσουν αυτά; Αν δεν μπορεί το σύνταγμα να διασφαλίζει και να εφαρμόζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, ως προς τι τέτοια λύση;
Πρεπει να υπογραψουμε λυση με τις σημερινες συνθηκες του ηττημένου;
Δεν πρεπει να μας φοβίζει η μη λύση, διότι όπου πέφτουν υπογραφές, γίνονται τα γεγονότα τετελεσμένα. Πρεπει να έχουμε υπομονή, στο κάτω κάτω δεν νομίζω να υπάρχει Ελληνοκύπριος που πραγματικά να θέλει να συμβιώσει με Τούρκους. Τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων κάθε μερικές δεκαετίες αλλάζουν. Από τα αρχαία χρόνια είδαμε πολλές υπερδυνάμεις να καταφαραγγύζονται και να αναλαμβάνουν άλλες. Υπήρξαν χιλιάδες σε αριθμό. Η Αίγυπτος των Φαραώ, Η Ελλάδα του Μ. Αλεξάνδρου, η Ρώμη, το Βυζάντιο, και αμέτρητες άλλες. Η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε. Η Αμερική οικονομικά δεν παει καλά. Η Κίνα αναπτύσσεται ραγδαίως, το ίδιο και η Ευρώπη. Είναι αποδεδειγμένο πέραν πάσης αμφιβολίας, όλοι παρέρχονται. Τα κατεκτημένα εδάφη μένουν στον ίδιο τόπο, και στο τέλος ελευθερώνονται. Γιατί λοιπόν να βιαστούμε να υπογράψουμε μια λύση που θα μας επιβληθεί με το ζόρι, ή που θα μας αναγκάσουν να δεχτούμε με την φοβέρα ότι τάχατε οσο περνά ο καιρός τα πραγματα χειροτερεύουν; Ότι θα επέλθει διχοτόμηση; Την διχοτόμηση δεν την θέλουν οι Τούρκοι. Δεν θέλουν ανεξάρτητο κυρίαρχο Ελληνοκυπριακό κράτος. Θέλουν ένα είδος κράτους που να το ελέγχουν και κυρίως να μην μπορεί η Ελλάδα να είναι παρών. Θέλουν ένα κράτος που να μην μπορεί να κάνει διακρατικές συμφωνίες με άλλες χώρες, εκτός εάν θέλει η Τουρκία. Απλά επισύρουν πολλοι τον μπαμπούλα της διχοτόμησης ως προς εκφοβισμό. Αυτά είναι λόγια του αέρα που μόνον μωροπίστευτοι θα πίστευαν. Είναι λόγια εκφοβισμού, και προσπάθεια κάμψης του ηθικού των Ελλήνων. Διότι κάποιος θα μπορούσε να σκεφτεί ότι ίσως η διχοτόμηση να ήταν καλύτερη λύση παρά αυτήν που μας ετοιμάζουν και όπως όλα δείχνουν θα είναι ακριβώς στα μέτρα της Τουρκίας. Η Ελλάδα έδειξε πάλι τον κακό της εαυτό, πράττοντας ως ο Πόντιος Πιλάτος. Έμεινε η ευθύνη σε μας, μια χούφτα ανθρώπων που εύκολα δυστυχώς μπορούν να ελεγχτούν και να καθοδηγηθούν προς ατραπούς, ειτε ξεγελώντας μας, ειτε εκφοβίζοντας μας. Δεν πρεπει να τους πιστέψουμε. Δεν πρεπει να ακούσουμε τις ηγεσίες των κομμάτων. Πρεπει να ακούσουμε μόνο την καρδιά μας. Πρεπει να σκεφτούμε μόνοι μας και χωρίς επηρεασμούς. Είναι οι καιροί δύσκολοι, και θα έρθουν δυσκολότεροι εάν επιτρέψουμε στους Τούρκους με την υπογραφή μας να επικυριαρχισουν μέσω του Συντάγματος και στις Ελεύθερες περιοχές. Έχουμε παιδιά, έχουμε εγγόνια, πρεπει να σκεφτούμε και αυτους.
Όταν πέσουν υπογραφές, όλα τελειώνουν.
Ήταν η Κωνσταντινούπόλη Ελληνική. Κατακτήθηκε από τους Τούρκους, πέρασαν 400 χρόνια, αλλά οι Έλληνες την διεκδικούσαν. Είχαν αυτό το δικαίωμα, και το ανεγνώριζαν όλες οι άλλες χώρες, εξ αυτού του λόγου εγινε και η Ελληνική Μικρασιατική εκστρατεία. Μετά την ήττα των Ελλήνων, υπογράφηκε συμφωνία, η λεγόμενη συνθήκη της Λοζάνης, από τον Βενιζέλο και τον Κεμάλ Αττατούρκ που με αυτήν αναγνωρίζονται από τους Έλληνες ως Τουρκικά εδάφη η περιοχή της Κωνσταντινούπολης μαζί με άλλα Ελληνικά εδάφη. Από τότε κανείς δεν ξαναμίλησε γι αυτήν την πόλη, καμιά Ελληνική κυβέρνηση δεν την διεκδίκησε, και ούτε πρόκειται να γίνει, γιατί έπεσαν υπογραφές. Έλεγαν και τότες, ότι κινδύνευε η Ελλάς, και μ αυτό τον τρόπο θα την άφηναν ήσυχη οι Τούρκοι. Δεν εγινε αυτό, δεν σταμάτησαν οι Τουρκικές προκλήσεις, οι παραβιάσεις και οι επεμβάσεις επί των Ελληνικών νήσων συνεχίζονται, πραγματοποιήθηκε εισβολή στην Κύπρο. Ώστε δεν εχουν εμπιστοσύνη οι Τούρκοι, εξάλλου το ισχυρίζονται οι ιδιοι ότι δεν τηρούν τις συμφωνίες με τους Έλληνες.
Ο κυρίαρχος λαός.
Πρεπει εμείς, ο κυρίαρχος λαός μακριά από κόμματα και από καθοδηγητές κομματάρχες, να δράσουμε με το μόνο όπλο που έχουμε, την ψήφο μας, και με τον τρόπο αυτό να μην επιτρέψουμε τη λύση που προσπαθούν να μας πείσουν να δεχτούμε, διότι άσχετα πως θα ονομάζεται, ένα είναι σίγουρο, θα ξεπουλήσει και μάλιστα τσάμπα, την πατρίδα μας στους Τούρκους. Είναι φανερό και σίγουρο αυτό, διότι όλοι ξέρουμε ότι οι Τούρκοι ουδέποτε έδωσαν πίσω οτιδήποτε πήραν με το σπαθί. Εξ άλλου, όταν η συντριπτική πλειοψηφία των προσφύγων στο προηγούμενο Δημοψήφισμα είπε ΟΧΙ, όταν αυτοί που έχασαν τις περιούσιες τους έμειναν όρθιοι στο Μετερίζι, ποιο δικαίωμα έχουμε εμείς όσοι δεν είμαστε πρόσφυγες, και δεν έχουμε περιουσίες που τις καταπατούν οι Τούρκοι να εγκρίνουμε με την υπογραφή μας να κατακρατήσουν τα σπίτια και τις περιούσιες των προσφύγων; Προσοχή λοιπόν, να μην είμαστε εμείς η γενιά για την οποία θα γράψει η ιστορία λόγια απαξιωτικά.
Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, του ωραίου, του μεγάλου και τ' αληθινού.
Εχει να επιδείξει ο Ελληνισμός μεγάλο πολιτισμό, επιφανείς ανθρώπους, σοφούς και στρατηλάτες, σχεδιαστές, κατασκευαστές Παρθενώνων και σπουδαίους γλύπτες. Κατόρθωσε να εμπεδώσει στις σκέψεις όλων την μεγαλοσύνη του, και να προκαλέσει τον θαυμασμό τους για το αρχαίο αθάνατο πνεύμα που δημιούργησε. Αν και υπόδουλος λαός στους Ρωμαίους, κατάφερε να τους εκπολιτίσει, να τους εξελληνίσει, ακόμα μετέτρεψε την ύστερη Ρωμαϊκή πρωτεύουσα, την Κωνταντινούπόλη, σε πόλη καθαρά Ελληνική. Παλιά μεγαλεία και παλιές δόξες που γι αυτές αισθανόμαστε υπερήφανοι, και που γι αυτές πιστέψαμε ότι είμαστε λαός ξεχωριστός. Ήταν ένας πολιτισμός που τον εξύμνησαν και τον επαίνεσαν οι απανταχού μορφωμένοι άνθρωποι. Κατάφερε αυτός να επιβιώσει σε όλες τις δυσκολίες του κόσμου, κατάφερε να υπάρχει μέχρι σήμερα. Ένα σήμερα που απειλείται από ένα Βάρβαρο λαό , αυτό των Τούρκων, ενός λαού που μας μισεί και μας κατατρέχει. Πρεπει να σταθούμε όρθιοι ως οι Αρχαίοι Έλληνες, και να αντισταθούμε, να αντέξουμε και να μην υποκύψουμε, να σταματήσουμε τις υποκλίσεις και τις επικύψεις. Γιατί έχουμε με τον τρόπο αυτό τραυματίσει και πληγώσει την γενιά των παιδιών μας, αυτήν των νέων που μας παρακολουθούν να συμπεριφερόμαστε υπό τη σκέπη του φόβου, αυτόν που μας προκαλούν οι Τούρκοι. Όρθιοι και υπερήφανοι πρεπει να πούμε ακόμα ένα ΟΧΙ, όπως αυτό του Μεταξά, όπως αυτό του Π/Δόπουλλου.
