Ο έρωτας κατά τη γνώμη μου, είναι ένα ισχυρό
συναίσθημα χωρίς τίποτα το πνευματικό που περιστρέφεται γύρω από την εξωτερική
ομορφιά. Είναι μια ευχαρίστηση και ένα μαρτύριο, είναι η ελευθερία των αισθήσεων,
είναι μια αβάσταχτη θλιμμένη χαρά, είναι μια φωτιά που
καίει τα σωθικά.
Είναι ένα άναρχο ταξίδι στην
καθημερινότητά μας, είναι ένα συναίσθημα που κυριαρχεί το είναι μας και μας αφήνει
εν γνώσει μας εκτιθέμενους στην εξάρτηση, στην υποταγή, στην ταπείνωση.
Είναι
ωραία να υμνούμε τον Έρωτα και να τον αναδεικνύουμε ως το ωραιότερο συναίσθημα
και να δηλώνουμε υποταγή σε αυτόν, αλλά όταν βρούμε την άρνηση και μας γυρίσει την πλάτη, τότε
ξιφουλκούμε υπέρμαχοι της λογικής ενάντια στα αποτελέσματά του, με μόνη τη
διαφορά πως μέσα μας ο πόνος δεν φεύγει, και μας κατατρώει σαν φαρμακερός
δράκοντας που θέλει να μας τελειώσει.
Ευλογία ή Κατάρα λοιπόν ο
Έρωτας; Ναι, είναι κατάρα καθώς για χάρη του αρνούμαστε τα πάντα, τους φίλους
μας, την οικογένεια μας. Τους δικούς μας ανθρώπους, τις προσωπικές μας αρχές
και πιστεύω.
Ναι, είναι ευλογία όμως
πρόσκαιρη, γιατί μετά τον έρωτα όταν δεν υπάρχουν άλλες συνισταμένες που
ενώνουν τους ερωτευμένους, επέρχεται ή αδιαφορία, ή ρήξη, η απαξίωση.
Ναι, είναι χαρά αβάσταχτη
για τους αμοιβαία ερωτευμένους, αλλά και δυστυχία ανομολόγητη για όσους αγαπούν
χωρίς ανταπόκριση έχοντας ένα συνεχές συναίσθημα που τους πνίγει και τους
σκοτώνει τη ψυχή.
Εγώ πιστεύω πως ο έρωτας δεν είναι τυφλός ούτε ανίκητος. Όλα νικούνται
και όλα αντιμετωπίζονται. Όταν λοιπόν πρέπει να τον αποβάλουμε για να
γλυτώσουμε από τις βλαβερές συνέπειες του, όσο και αν αυτό μας πληγώνει, πρέπει
με όλη τη θέληση μας να τον αντιμετωπίσουμε. Χρησιμοποιώντας ως βοηθητικό μοχλό
την καθαρή λογική μας και συμβαδίζοντας με την απογοήτευση το άγχος την θλίψη,
τα νεύρα και το θυμό μας, θα καταφέρουμε να τον εκτονώσουμε και να τον
αποβάλουμε.
Δυστυχώς όμως, η γενική διαπίστωση είναι πως
μετά από μια θλιβερή τελειωμένη σχέση, όσο κάποιος να πιστεύει πως δεν θα
ξαναπάθει έρωτα, άμα λάχει πάλιν θα ξαναερωτευτεί, καθώς όπως λένε οι
επιστήμονες, ο έρωτας είναι ένας υπέροχος εθισμός όταν τα
πράγματα πάνε καλά και ένας φρικτός εθισμός όταν δεν πάνε καλά, σε κάθε
περίπτωση όμως είναι εθισμός
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ
