ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ

Τα χαράματα της Κυριακής, οι Μυροφόρες μαζί με την Παναγία πήγαν στον τάφο του Ιησού. Ξαφνικά έγινε μεγάλος σεισμός και ένας Άγγελος κύλισε την πέτρα που έφραζε τον τάφο και κάθισε πάνω της. Οι στρατιώτες που φρουρούσαν τον τάφο, είχαν παραλύσει από το φόβο τους. Ο άγγελος απευθύνθηκε στις Μυροφόρες και την Παναγία να μην φοβούνται και ότι ο Ιησούς είχε αναστηθεί. Τους  είπε να ειδοποιήσουν τους μαθητές του για το γεγονός και να πάνε στη Γαλιλαία όπου θα τους συναντούσε για να τους ευλογήσει.

Οι Γραμματείς και οι Φαρισσαίοι θεώρησαν μεγάλη ντροπή τους την Ανάσταση του Χριστού, και δωροδοκήσουν τους στρατιώτες να πουν ψέματα, ότι το σώμα του Χριστού κλάπηκε από τους μαθητές του, και δεν αναστήθηκε.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΙΩΝ, ΠΡΟΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

Την ένδοξο είσοδο του υιού του Θεού στα Ιεροσόλυμα μνημονεύουμε την Κυριακή των Βαΐων.

Από την Κυριακή των Βαΐων αρχίζει ουσιαστικά η λεγόμενη Μεγάλη Εβδομάδα ή Εβδομάδα των Παθών. Κατά την ημέρα αυτή εορτάζεται η ανάμνηση της θριαμβευτικής εισόδου του Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα όπου, κατά τους συγγραφείς των Ιερών Ευαγγελίων, οι Ιουδαίοι τον υποδέχθηκαν κρατώντας Βάια ή βάγια (κλάδους φοινίκων) και απλώνοντας στο έδαφος τα ρούχα τους ζητωκραύγαζαν «Ωσαννά, ευλογημένος ὁ αρχόμενος εν ονόματι Κυρίου».

Την ξμέρα αυτή οι ναοί στολίζονται με κλαδιά από βάγια δάφνης ή ελιάς που πίστευαν πως είχαν δυνάμεις ιαματικές και αποτρεπτικές, μαζί και γονιμοποιές,καθώς και για πάσα καλό για δέντρα, περβόλια, κλήματα, στάνες, ζώα, μύλους,  βάρκες.

Από ένα κλαδάκι κρεμούσαν στα οπωροφόρα, για να καρπίζουν και στα κηπευτικά, για να μην τα πιάνει το σκουλήκι.

“Μέσα βάγια και χαρές, όξω ψύλλοι, κόριζες ”

Όλα εξαφανίζονταν από τα σπίτια μόλις έμπαιναν τα βάγια. Κρατούσαν την πρώτη θέση στο εικονοστάσι και μ’ αυτά κάπνιζαν με το θυμιαστήρι οι γυναίκες τα παιδιά για το κακό το μάτι.