ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ

Η γνώμη μου

Τι είναι η αγάπη; Ένα αίσθημα, μια δραστηριότητα, μια συμπεριφορά; Πολλοί διανοητές και φιλόσοφοι εξηγούν τη λέξη με διάφορες έννοιες, αλλά όσα διαφορετικά και να πουν, στο τέλος καταλήγουν σε κοινά συμπεράσματα, πως η αγάπη είναι συναίσθημα, συμπάθεια, έλξη, αφοσίωση. Σίγουρα υπάρχουν πολλών ειδών αγάπες, αλλά η πιο δυνατή είναι η αγάπη του γονιού προς το παιδί, η κυριότερη απ όλες, μια αγάπη χωρίς ιδιοτέλεια που από αυτήν ξεκινά η αρχή του παντός όλων των συναισθημάτων τα οποία καθορίζουν τον αισθηματικό κόσμο των ανθρώπων. Είναι μια αγάπη που υπερτερεί της ατομικής, και από την οποία κατά σειράν προτεραιότητας ξεκινά η σχέση μεταξύ των ανθρώπων που πρώτα αγαπούν τα παιδιά τους και τον εαυτό τους, ακολούθως την οικογένεια τους, τους συγγενείς και φίλους, τους γείτονες, τους χωριανούς τους συντοπίτες, τους ομόθρησκους, τους ομοεθνείς, την πατρίδα. 
Αυτή την υπέρτατη αγάπη του γονιού καμιά άλλη δεν μπορεί να την επισκιάσει εκτός από προσωρινόν καιρό, καθώς τα συναισθήματα επηρεάζονται από γεγονότα και συμπεριφορές, όμως που είναι συναισθήματα παντός καιρού και προσωρινής διάρκειας.
Εξ ισου δυνατή ή και περισσότερο, είναι η αγάπη του έρωτος, μια αγάπη όμως συνήθως προσωρινή που στο τέλος καταλήγει συμπάθεια και συνήθεια, ή τις περισσότερες φορές μίσος ανείπωτο και ζήλεια του ενός έναντι του άλλου των ερωτευμένων, που στο τέλος αφήνει πικρά σημάδια και μύρια θλιβερά συναισθήματα να κατακλύζουν και να θλίβουν τις σκέψεις.
Όλες οι μορφές αγάπες λοιπόν, προς τους γονείς, στους ανθρώπους, στην πατρίδα, στο Θεό, στη φύση, στον πολιτισμό, είναι συναισθήματα συνήθη που προκαλούν χαρά και ηρεμία, ενώ η αγάπη του έρωτος αφήνει γλυκόπικρο πόνο και αναστάτωση, σε αντίθεση με την αγάπη του γονιού που με ευχαρίστηση στον πόνο και στη χαρά, και με ανιδιοτέλεια εφ όρου ζωής προσφέρει όση δύναται στα παιδιά του.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΠΛΑΤΩΝΙΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

Πλατωνικός έρωτας είναι ο ιδανικός έρωτας που δεν έχει να κάνει με την κατάκτηση.

Ο Πλάτωνας θεωρεί ότι ο έρωτας είναι μια εφαρμογή της ηθικής και ότι υπάρχει ως ιδέα, χωρίς να έχει σχέση με την ηδονή που είναι φθαρτή και παροδική. Αναφέρει πως ο πραγματικός έρωτας είναι μια ιδέα γεμάτη πάθος χωρίς άλλη διέγερση, χωρίς αισθησιακό πόθο, χωρίς σαρκική επαφή, αλλά μόνο για το ηθικό και φυσικό κάλλος.

Ο έρωτας κατά τον Πλάτωνα έχει αξία όταν γεμίζει το πνεύμα μας και τη μνήμη μας με ιδέες και απόψεις, χωρίς να χρειάζεται να κατακτήσουμε σαρκικά ότι ερωτευόμαστε

Επομένως, ερωτευόμαστε Πλατωνικά αν αγαπάμε μόνο την ομορφιά, δηλαδή αγαπάμε πνευματικά, και όχι αισθησιακά.

Εγώ διαφωνώ με τη θεωρία αυτή, γιατί πιστέυω πως όταν ο έρωτας μένει ανεκπλήρωτος, με τον καιρό λιγοστεύει και ξεθωριάζει, και μένει απλώς μια γλυκεία ανάμνηση, καθώς αν ερωτευόμαστε το κάλλος και την αισθητική μορφή χωρίς την αίσθηση της σαρκικής έλξης, τότε θα μπορούσαμε να αγαπήσουμε το ίδιο ένα όμορφο άγαλμα ή μια όμορφη ζωγραφιά.

Πιστεύω ακόμα πως όταν αγαπάμε Πλατωνικά, είναι εξ ανάγκης είτε γιατί δεν βρίσκουμε ανταπόκριση, είτε για άλλες αντικειμενικές δυσκολίες όπως ένεκα ηθικής ή σεξουαλικού προβλήματος.

Όταν αγαπάμε Πλατωνικά ο έρωτας είναι μεγάλος και αβάσταχτος που σκίζει  τις καρδιές μας γλυκά σαν μαχαιριά, αλλά που με τον καιρό γίνεται χρόνια η πληγή και ο πόνος συνηθίζεται ή και εκλείπει.

Ο Πλατωνικός έρωτας είναι ένας έρωτας που μένει ανέκφραστος και θαμμένος βαθιά μέσα μας μόνο σε πνευματικό επίπεδο, έως ότου ο χρόνος τον επουλώσει, και τον σβήσει.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

Οι Μίζεροι άνθρωποι

Πρεπει οι άνθρωποι στις αναμεταξύ τους σχέσεις να αποφεύγουν να συναναστρέφονται τους μίζερους διότι είναι η μιζέρια μεταδοτική. Πρεπει να συναναστρέφονται χαρούμενους, διότι και η χαρά είναι μεταδοτική. Είναι παρατηρημένο οι μίζεροι να έλκονται από τους χαρούμενους γιατί ενδόμυχα θέλουν να δανειστούν ακτινοβολία και θετική ενέργεια. Οι μίζεροι γεννιούνται τέτοιοι και δεν μπορούν να αλλάξουν. Είναι κακότροποι, τα βλέπουν όλα μαύρα, τους φταίνε οι απέναντι και οι διπλανοί, δεν εχουν να πουν λόγο καλό. Κάποιος που θα βρεθεί ανάμεσα τους θα χάσει τη χαρά του, θα μελαγχολήσει, θα γίνει κατσούφης σαν και αυτοί. Πρεπει οι άνθρωποι να συναναστρέφονται χαρούμενους ανθρώπους, διότι αυτοί εχουν εκ φύσεως την χαρά μέσα τους, και πάντα θέλουν να την δώσουν στους άλλους. Την μεταδίδουν εύκολα, και την δίνουν απλόχερα. Όταν κάποιος είναι χαρούμενος είναι και ευτυχισμένος διότι ως είναι  φυσικό, η χαρά διώχνει τη λύπη και τις κακές σκέψεις. Συστήνουμε λοιπόν, την συναναστροφή με χαρούμενους ανθρώπους, διότι είναι αυτός τρόπος, ώστε να μην τους πάρουν από κάτω τα προβλήματα και οι στενοχώριες. Συστήνουμε επίσης την αποφυγή της συναναστροφής με τους μίζερους, διότι αυτοί μεταδίδουν τη μιζέρια τους.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΩ

28 Νοέμβρη μιας παλιάς εποχής:

Τα γενέθλια είναι ένα φαινόμενο κατά το οποίο οι άνθρωποι γιορτάζουμε χαρούμενοι, και κάθε φορά τις ευχές φίλων και γνωστών που μας συνοδεύουν, με ευχαρίστηση τις δεχόμαστε και ικανοποιημένοι σκεφτόμαστε πως γύρω μας υπάρχουν άνθρωποι που μας έχουν στην καρδιά τους με αγάπη. Παρακολουθούμε χαρούμενοι κάποιοι να μας συλλογίζονται, και στεναχωρημένοι κάποιοι να αδιαφορούν ή να μας ξεχνούν.
Και βάζουμε τα γιορτινά μας έτοιμοι με χαρά να αισθανθούμε τα συχαρίκια.
Πάνε τα χρόνια, και κάθε φορά φορτωνόμαστε ακόμα ένα γενέθλιο χρόνο. Η ζωή περνά εύκολα και τα χρόνια συσσωρεύονται στην πλάτη μας. Χωρίς να το καταλάβουμε μεγαλώνουμε, ενηλικιωνόμαστε. Και όσο μεγαλώνουμε, αρχίζουμε με τον καιρό με στενάχωρες σκέψεις να καταλαβαίνουμε πως όσο μεγαλώνουμε, τόσο γερνάμε και μας φεύγει η ζωή και μας λιγοστεύει ο χρόνος. Και όσο γερνάμε σταματά να μας κυριεύει η επιθυμία των γενεθλίων μας, γιατι μας θυμίζουν την μεγάλη ηλικία μας.
Και παθαίνουμε κρίση ηλικίας, και μαραζώνουμε όσο μας λιγοστεύει η ζωή καθώς ο χρόνος αμείλικτα μας προσπερνά.

Τα γενέθλια είναι ένα φαινόμενο κατά το οποίο οι άνθρωποι γιορτάζουμε χαρούμενοι, αλλά μετά την πρώτη ηλικία σιγά με τον καιρό στενοχωριώμαστε, καθώς αγαπώντας τη νεότη, αυτή μας φεύγει και δεν επιστρέφει.
Και με ανάμεικτα αισθήματα και αδημονία περιμένουμε τις ευχές των αγαπημένων, καθώς όμως επίσης για όσους σαν εμένα αρκετά έχουμε μεγαλώσει, μας θλίβει μια σκέψη πως τόσο γρήγορα πέρασε ο καιρός από την ημέρα εκείνη την πρώτη των γενεθλίων μας.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΚΟΥΔΗΣ

ΠΙΟ ΚΑΛΗ Η ΜΟΝΑΞΙΑ

Πολλοί από εμάς ενώ έχουμε οικογένεια, καλούς φίλους και παρέες, εντούτοις κάποτε νιώθουμε μόνοι, και για να αποφύγουμε να ακουστεί η μοναξιά μας, απομονωνόμαστε στον εαυτό μας, ή συνδεόμαστε πολλές ώρες στο internet αναζητώντας οποιαδήποτε δραστηριότητα που θα μας βοηθήσει να παρακολουθήσουμε άλλους, με εμάς να παραμένουμε στη μοναξιά μας.

Όλοι μας πολλές φορές θα επιθυμούσαμε να μείνουμε μόνοι, να νιώσουμε ευχάριστα τη μοναξιά μας και με παρέα την περισυλλογή μας, να ανατρέξουμε και να αναθεωρήσουμε ή να επιβεβαιώσουμε τις πράξεις μας, τις παραλήψεις μας, τα συναισθήματα μας και ότι αγαπάμε.

Να σκεφτούμε που ευρισκόμαστε, τι έχουμε πετύχει ή αποτύχει, ποια είναι τα όνειρά μας. Αν όσοι είναι γύρω μας ενδιαφέρονται για εμάς, ή απλά είναι μαζί μας μα και χώρια μας.

Αλήθεια, γιατί νιώθουμε μοναξιά; Γιατί όταν όλα είναι στενάχωρα ή δύσκολα έχουμε την ανάγκη να απομονωθούμε; Είναι μια ανθρώπινη ανάγκη που θα μας βοηθήσει, ή θα μας στενοχωρήσει περισσότερο; Μπορούμε να αξιοποιήσουμε την μοναξιά μας δημιουργικά; Να την μετατρέψουμε ωφέλιμη και παραγωγική;

Νομίζω πως η μοναξιά είναι απαραίτητη και βοηθητική. Όλοι τη χρειαζόμαστε για να σκεφτούμε, να διερωτηθούμε, να τη νιώσουμε ως καταφύγιο ατομικό για να βρούμε κουράγιο και θάρρος για δύσκολες αποφάσεις.

Νομίζω πως είναι χρήσιμη και απαραίτητη για όλους, φτάνει να είναι  εποικοδομητική μοναξιά, ώστε να γίνεται χρήσιμο εργαλείο στις σκέψεις μας κυρίως για μεγάλες αποφάσεις που θα μας βοηθήσουν να τα βρούμε με τον εαυτό μας, να θέσουμε νέους στόχους, και να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις που θα μας βοηθήσουν να αποφύγουμε δυσκολίες και αδιέξοδα που μας ταλανίζουν.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΝ ΟΙ ΣΚΥΛΛΟΙ;

ΟΙ ΣΚΥΛΟΙ ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΩΝ ΩΟΘΗΚΩΝ

Με τη μαρτυρία μου αυτή θέλω να ομολογήσω την προσωπική μου εμπειρία περί του θέματος του καρκίνου τον οποίο παρακολούθησα να σκοτώνει την αγαπημένη μου σύζυγο Μαρινέλλα.

Καθώς είχα διαβάσει πως ερευνητές επιστήμονες προσπαθούν να αναπτύξουν και να χρησιμοποιήσουν ως διαγνωστικό όπλο για τον καρκίνο των ωοθηκών την καλή όσφρηση των σκύλων, αφού όπως ισχυρίζονται τα συμπαθητικά αυτά ζώα μπορούν να τον μοιρήσουν έγκαιρα και τοιουτοτρόπως να διαγνωστεί έγκαιρα και να θεραπευτεί, ανησύχησα από τη συμπεριφορά του μικρού μας σκύλου και με τον τρόπο που σκοτώθηκε από αυτοκίνητο, που δεν έμοιαζε με ατύχημα, αλλά ίδια ως αυτοκτονία.

Συγκεκριμένα οι ερευνητές λέγουν πως ο καρκίνος των ωοθηκών αρχικού σταδίου αλλάζει τις οσμές χημικών ουσιών και ότι σκύλοι μπορούν να εντοπίσουν τον καρκίνο στην ουροδόχο κύστη ανθρώπων μυρίζοντας τα ούρα τους.

Η σύζυγος μου Μαρινελλα είχε πρόβλημα με αιμορραγίες και είχε πάει σε κλινική όπου της έγινε τεστ Παπανικολάου και απόξυση. Το τεστ έδειξε καθαρό, ενώ από δείγμα που σταληκε για αναλύσεις μας είπε ο γιατρός πως δεν έδειξαν καθαρά αποτελέσματα και πως έπρεπε να υποστεί την ίδια διαδικασία και ταλαιπωρία από την αρχή για περαιτέρω εξετάσεις.

Εκείνη τη μέρα επήγαμε στο περβόλι μας στο χωριό της Μεσόγης για να το φροντίσουμε, και μαζι μας πήραμε τον Σάμυ το μικρό μας σκυλάκι που είχαμε στο σπίτι και που το αγαπούσαμε όλοι πάρα πολύ το ίδιο και αυτό εμάς, αλλά που πιο πολύ αυτό αγαπούσε τη σύζυγο μου. Το αφήσαμε ελεύθερο και άφοβα να παίξει αφού το περβόλι ήταν καλά περιφραγμένο και δεν θα μπορούσε να απομακρυνθεί, ούτε να κινδυνεύσει από αυτοκίνητα που περνούσαν έξω στο δρόμο.

Όμως το μικρό μας σκυλάκι αντί να παίζει  και να τρέχει όπως συνήθιζε, καθόταν στα δυό του πόδια όλη την ώρα και κοίταζε λυπημένα τη σύζυγο μου. Μας έκανε μεγάλη εντύπωση αυτή του η στάση, και διερωτηθήκαμε γιατι να συμβαίνει αυτό.

Εμένα το μυαλό μου πήγε αμέσως στο κακό και σκέφτηκα τα χειρότερα. Η ανησυχία και ο φόβος με έζωσε ενθυμούμενος ότι είχα διαβάσει για την όσφρηση των σκύλων για τον καρκίνο.

Σε κάποια στιγμή ακούστηκε η αργή μηχανή κάποιου αυτοκινήτου να περνά έξω στο δρόμο, και το μικρό μας σκυλάκι με ένα απότομο σάλτο και μεγάλη ταχύτητα όρμισε προς τα εκεί. Βρήκε μια μικρή τρύπα στα ττέλια που περιέφρασσαν το περιβόλι, και με μεγάλη φόρα και δύναμη κουτούλισε στον τροχό του αυτοκινήτου βρίσκοντας ακαριαίο το θάνατο σπάζοντας προφανώς ο σβέρκος του. Η λύπη μας ήταν αφάνταστη, και η σύζυγος μου το πήρε αγκαλιά και έκλαιγε απαρηγόρητη. Κρατούσε το νεκρό σκυλάκι που φαινόταν μόνο να κοιμάται καθώς δεν είχε πληγές και αίματα, μη θέλοντας να πιστέψει το κακό που μας βρήκε. Ύστερα από πολλή ώρα που πάγωσε το μικρό του κορμάκι και ήταν σίγουρο πλέον πως πέθανε, το θάψαμε έξω από το σπίτι στο περβόλι.

Μαζί με τη μεγάλη μου λύπη για το μικρό σκυλάκι, μεγάλη ανησυχία με κυρίευσε γιατί σκέφτηκα πως οι σκέψεις μου για την όσφρηση του σκύλου ήταν αληθινή και πως το μικρό σκυλάκι μυρίζοντας τον επερχόμενο θάνατο της αγαπημένης του κυράς, αυτοκτόνησε πέφτοντας πάνω στον τροχό του αυτοκινήτου.

Δεν είπα τίποτα μη θέλοντας να ενσπείρω ανησυχίες, αλλά συζητώντας με τη σύζυγο μου αποφασίσαμε την επόμενη μέρα να πηγαίναμε στο νοσοκομείο για να κάνει εκεί τις εξετάσεις της, αφού όλοι καλά γνωρίζουμε πως στα νοσοκομεία της Κύπρου η νοσηλεία είναι καλύτερη από τον ιδιωτικό τομεα.

Από εκείνη τη στιγμή με κρατούσε ο φόβος για το χειρότερο, και αυτό κράτησε ως το τέλος του μεγάλου Γολγοθά που ακολουθήσαμε και που δυστυχώς οι φόβοι μου για την κακή και επάρατο νόσο που σκότωσε τη σύζυγο μου Μαρινέλλα απαληθεύτηκαν.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

Η ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΣΤΟΝ ΟΡΦΕΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ

Οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη να ξεδώσουν, να χορέψουν, να ακούσουν μουσική, τέλος πάντων να διασκεδάσουν. Οι πελάτες έχοντας διαφορετική αφετηρία προσέγγισης της έννοιας της διασκέδασης, κατά μεγάλο βαθμό συνωστίζεται ομαδικά στα μοδάτα στέκια που εκπέμπουν μουσική της σύγχρονης επικρατήσας τάξης, την οποία τα συστημικα ΜΜΕ εμπεδώνουν συστηματικά και εντέχνως στις μάζες των πληθών.

Σήμερα βιώνοντας την εποχή των clubs, κάθε παλιά δομή τα νύχτας έχει χαθεί, ενώ τα κομπιούτερ των djκαθώς και οι τραγουδιστές με την play back συνοδεία μουσικής, εκπέμπουν σύγχρονους ρυθμικούς μουσικούς ήχους καταργώντας κάθε έννοια ποιοτικής και λαϊκής μουσικής. Στα πρώτα τραπέζια των σύγχρονων clubs και καφετεριών, συνωστίζονται απίθανοι τύποι φορώντας απίθανα ρούχα της μόδας και συνοδεύοντας βαμμένες γκόμενες που με τη φανταχτερή διακόσμηση του κορμιού τους δείχνουν και αυτές απίθανες και σπουδαίες, ενώ τα μεγάφωνα κάθε λιγάκι και συνεχώς, εκπέμπουν το τραγούδι του μακαρίτη τραγουδιστή, «Συνοδεύομαι…».

Και τα εστιατόρια σε μια τελευταία απέλπιδα προσπάθεια τους να επιβιώσουν, έχουν εισάξει επί μονίμου βάσεως νέο τρόπο έλκυσης πελατών, μεταδίδοντας χορευτική μουσική live. Ένα τρόπο όμως ασύμφορο, καθώς οι ιδιοκτήτες ο ένας μετά τον άλλο έχουν πράξει το ίδιο, με αποτέλεσμα τα κέντρα αναψυχής αυτού του είδους, να έχουν πληθύνει περισσοτέρον του κανονικού και η πίττα των πελατών να διαμοιράζεται με τρόπο που να μην συμφέρει σε κανέναν.

Το κοινό έχει αλλάξει. Λιγοστά μαγαζιά κρατάνε την μυσταγωγία του κανονικού τρόπου διασκέδασης, και λιγοστοί έχουν μείνει όσοι τα επισκέπτονται. Μοναδικό μαγαζί αυτού του είδους ίσως στην Πάφο, η μπουάτ ΟΡΦΕΑΣ που σε μια πεισματική προσπάθεια των ιδιοκτητών, συνεχίζουν να εκπέμπουν καλή λαϊκή μουσική, προσφέροντας ποιοτική διασκέδαση στους λιγοστούς που απέμειναν εκτιμητές της πατροπαράδοτης Ελληνικής κουλτούρας που αφορά τον τρόπο διασκέδασης.  

Η μπουάτ ΟΡΦΕΑΣ ξεκίνησε την λειτουργία της τον Φεβράρη του 1991 με παρουσίαση εκλεχτών καλλιτεχνών και ποιοτική μουσική. Με χαμηλό φωτισμό, χαμηλά καθίσματα και χαμηλό  ήχο. Στους τοίχους υπήρχε καλλιτεχνική εικονογράφηση και στους θαμώνες  περίσσια διάθεση για  τραγούδι.

Λειτουργούσε ως μουσικό μαγαζί με ρομαντικό εσωτερικό περιβάλλον, και θαμώνες που είχαν σεβασμό στο χώρο και στην ποιοτική μουσική, λειτούργησε περισσότερο από δυο δεκαετίες και ήταν σημείο αναφοράς της καλής μουσικής.

Τους φετινούς καιρούς μετά από μια μεγάλη περίοδο ανάπαυλας, η μπουάτ ΟΡΦΕΑΣ επαναλειτούργησε θέλοντας να ξαναπροσφέρει ποιοτική διασκέδαση σε όσους νοσταλγούν τις παλιές καλές εποχές, καθώς και στους νεότερους που δεν γνώρισαν τα χρόνια εκείνα τα παλιά που η μουσική ήταν συνώνυμη της μελωδίας που έκανε τις καρδιές να ευφραίνονται και τις ψυχές να αγαλλιούν.

Σήμερα και πάλιν, η μπουάτ ΟΡΦΕΑΣ επαναλειτουργεί καταφέρνοντας να προσελκύσει όσους φιλόμουσους ως μια παρέα στο χώρο, που διασκεδάζουν με ποιοτική λαϊκή και ρεμπέτικη μουσική.  

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΚΑΣ

Η κεντρική πλατεία της εκκλησίας της Χλώρακας είναι όμορφη και ευρύχωρη. Καταλαμβάνει μεγάλη έκταση και στις άκριες τα δένδρα φυτεμένα και πανώρια, δίνουν δροσιά και σκιά για όποιον το επιθυμεί. Με λίγα έξοδα ακόμα μπορεί να γίνει ομορφότερη. Με λίγη συντήρηση  καλύτερη. Διαθέτει άπλετο χώρο για συνάξεις, φεστιβάλ και πανηγύρια, διαθέτει μεγάλη αίθουσα για μικρές γιορτές, καθώς και υπερυψωμένη πίστα για θεατρικές παραστάσεις και συναυλίες. Ουδέποτε, κάποια εκκλησιαστική επιτροπή δεν αρνήθηκε να παραχωρήσει το χώρο για εκδηλώσεις.

Με τις όμορφες εκκλησίες, τα γύρω πετρόκτιστα κτίρια και καφενεδάκια, είναι τόπος συγκέντρωσης όλων των κάτοικων από αιώνες τώρα.

Είναι το κέντρο της κοινότητας, και θα πρέπει να διαφυλαχτεί. Δεν χρειάζονται περιττά έξοδα για να προστατευτεί, ειδικά αυτούς τους δύσκολους οικονομικούς καιρούς, και εκτός αυτού, η εκκλησία της Χλώρακας απέδειξε πως καλά την προστατεύει.

Μαθαίνω πως το Κοινοτικό Συμβούλιο πήρε αποφάσεις για να ξηλώσει τους κεντρικούς δρόμους και να τους μονοδρομοποιήσει, για να φτιάξει νέα πλατεία. Να ξοδέψει κάποια εκατομμύρια, να υπογειωποιήσει τα ηλεκτρικά και τηλεφωνικά καλώδια και να κτίσει το κεντρικό δρόμο με διακοσμητικά τουβλάκια, ώστε τοιουτοτρόπως να έρθουν προς τη κοινότητα οι χιλιάδες τουρίστες που επισκέπτονται τα ξενοδοχεία της Χλώρακας, και έτσι τοιουτοτρόπως να βοηθηθούν οι καταστηματάρχες στη κεντρική πλατεία.  

Όμως εγώ λέω, αφού έχουμε μια όμορφη πλατεία, δεν χρειαζόμαστε άλλη. Ο κεντρικός δρόμος είναι για τα αυτοκίνητα. Αν κλείσει, θα νεκρώσουν από κόσμο η πλατεία και τα καφενεία. Θα δυσκολέψουν τους χωριανούς όπως στη πόλη της Πάφου που για να την αναπλάσουν την έσκαψαν, και εδώ και δυο χρόνια παραμένει κλειστή με αποτέλεσμα όλοι οι καταστηματάρχες να έχουν φαλιρίσει.

Εγώ λέω πως για να έρθουν οι τουρίστες πρέπει να φτιαχτούν οι δρόμοι που οδηγούν στα ξενοδοχεία. Να κτιστούν πεζοδρόμια και να τοποθετηθεί οδικός φωτισμός.

Πρέπει ο Κοινοτάρχης και το κοινοτικό Συμβούλιο να εκδώσουν τουριστικό οδηγό που να δείχνει την κοινότητα της Χλώρακας, καθώς δυστυχώς στους τουριστικούς χάρτες δεν υποδεικνύεται.

Θα πρέπει ο Κοινοτάρχης να ζητήσει τη βοήθεια των ιδιοκτητών ξενοδόχων, καθώς αυτοί χρειάζονται διευκολήνσεις από το Κοινοτικό συμβούλιο και σίγουρα δεν θα αρνηθούν. Να εξηγούν πως δίπλα στα ξενοδοχεία τους ευρίσκεται η Χλώρακα, και όχι η Κάτω Πάφος.

Θα πρέπει το κοινοτικό Συμβούλιο να τοποθετήσει μικρό λεωφορείο για τη δωρεάν μεταφορά των τουριστών οι οποίοι έστω από περιέργεια για να δουν το Χριστό γυμνό στην αρχαία εκκλησία της Παναγίας, έστω μια φορά ο καθένας να επισκεφτεί την κοινότητα, τότε η κεντρική πλατεία της Χλώρακας θα σφύζει από ζωή και θα παρατηρείται συνωστισμός ανθρώπων με τους ιδιοκτήτες την κέντρων αναψυχής και καφενείων να ευημερούν, και να ανοίγονται θέσεις εργασίας.

Πρέπει το ενάμιση εκατομμύριο που σκέπτεται ο Κοινοτάρχης και το Κοινοτικό συμβούλιο να ξοδέψουν για να μετατρέψουν τους δρόμους σε πλατεία, όποθεν και αν προέρχεται, να χρησιμοποιηθεί για άλλους παραγωγικούς σκοπούς, ή να μειωθούν οι αβάσταχτοι φόροι και να καταργηθούν οι παράνομες φορολογίες που επιβάλλουν στους πολίτες.

Σε λίγους μήνες έχουμε εκλογές για ανάδειξη νέου Κοινοτάρχη και Κοινοτικού Συμβουλίου. Ας ψηφίσουμε όλοι με μόνη σκέψη ποιοι είναι οι καταλληλότεροι, και όχι ποιοι είναι οι ημέτεροι και οι συγγενείς, απλά και  μόνο για να προοδεύσει η κοινότητα που αν και έχει τεραστία έσοδα, εντούτοις παραμένει στάσιμη. 

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

Το άγχος και ο καρκίνος

Στην Κύπρο τα περιστατικά καρκίνου αυξάνονται χρόνο με τον χρόνο και χάνουν τη ζωή τους ανά έτος περισσότεροι από 3.000 άνθρωποι. Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες οι άνθρωποι που έχουν άγχος ή κατάθλιψη είναι πιθανόν να πεθάνουν πρόωρα, ενώ όσοι έχουν ήπιο άγχος ή μέτρια κατάθλιψη, δεν πρέπει να θεωρούν τους εαυτούς τους καταδικασμένους σε πρόωρο θάνατο. Οι έρευνες έδειξαν ότι τα υψηλά επίπεδα ψυχικού στρες αυξάνουν τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου από οποιανδήποτε αιτία κατά 67%, με τον κίνδυνο θανάτου από καρκίνο περισσότερο αυξημένο. Έχουν δείξει ότι η ψυχολογία, το στρες και το άγχος, είναι επιβαρυντικοί παράγοντες που δημιουργούν μορφές καρκίνου, ενώ αντίθετα η θετική σκέψη είναι πολύ σημαντική για την πρόληψη αλλά και την αντιμετώπισή του.
Σύμφωνα με την ψυχολογία της υγείας σημασία έχει το πώς οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τη ζωή τους στο σύνολό της, την αξία που δίνουν στα πράγματα και πόσο σέβονται τον οργανισμό τους. Αν τρώνε σωστά, αν αθλούνται σωστά, αν έχουν άγχος και αν κάνουν προληπτικές ιατρικές εξετάσεις. Πώς μπορούν όμως να αντιμετωπίζουν τη ζωή τους σωστά και να έχουν θετική σκέψη, να μην έχουν άγχος και να τρώνε σωστά, όταν ενώ είχαν τις δουλειές τους και τα κομποδέματά τους, το κράτος για να στηρίξει τις ιδιωτικές τράπεζες που φαλίρισαν κούρεψε τις οικονομίες των καταθετών, και τις άφησε να συνεχίζουν την αναίσχυντη τοκογλυφία τους και τις υπερχρεώσεις τους.
Πώς να μην αγχώνονται όταν το ίδιο το κράτος για να σώσει την εθνική οικονομία των τραπεζών, φόρτωσε τον λαό φόρους και ασέλγησε επί του μισού πληθυσμού οδηγώντας τους στην πτώχευση και στην ανεργία; Όλα αυτά έκαναν τους ανθρώπους στην Κύπρο να μην δύνανται να κοιμούνται ήσυχοι, ούτε να μπορούν να ελέγξουν τα αισθήματά τους στην απραξία της ανεργίας τους, με αποτέλεσμα να στεναχωριούνται, να αγχώνονται και να αρρωσταίνουν. Να πεθαίνουν νέοι είτε από καρδιά είτε από καρκίνο, ακόμα και από αυτοκτονίες που εν τη σοφία τους οι πολιτευτές απαγορεύουν στα ΜΜΕ να μεταδίδουν.
Αυτός ο τόπος ανά τους αιώνες πέρασε από συμπληγάδες και γνώρισε κακουχίες, πολέμους, σκλαβιά και καταπίεση. Ήταν όμως δεινά που προκλήθηκαν εξ υπαιτιότητας άλλων ξένων λαών, ενώ τα τωρινά δεινά προκλήθηκαν από ανθρώπους ντόπιους Έλληνες απάτριδες και πουλημένους. Από πολιτικούς ανίδεους και μικρόψυχους που επέτρεψαν στους μεγάλους διευθυντές των τραπεζών να ασελγήσουν επί των καταθετών και των δανειοληπτών, επιφέροντας τη μεγάλη οικονομική κρίση που κατέστρεψε τον τόπο. Γι' αυτό λοιπόν, για να υπάρξει ελπίδα ξανά, πρεπει οι διεφθαρμένοι πολιτικοί να αλλάξουν και τίμιοι άνθρωποι να αναλάβουν τα ηνία. Χωρίς εξάρτηση από πάτρωνες, τίμια και καθαρά να ψηφίσουν νόμους υπέρ του συνόλου του λαού. Να αποτρέψουν το κράτος από το να αποκόπτει επιδόματα των πτωχών και να λειτουργεί με διακρίσεις, να βάλουν πλαφόν στους υπερβολικούς κυβερνητικούς και πολιτικούς μισθούς, και να δώσουν τοιουτοτρόπως ένα καινούργιο μήνυμα ελπίδας και καρτερίας στους απελπισμένους. Διότι αν η κατάσταση συνεχίζει η ίδια, οι πτωχοί άνεργοι και οι καταπονημένοι άποροι που παρακολουθούν τα όσα παράδοξα συμβαίνουν στην Κύπρο στεναχωριούνται, εξανίστανται, και μη μπορώντας να αντιδράσουν αγχώνονται, αρρωσταίνουν και πεθαίνουν.

Κυριάκος Ταπακούδης