ΓΕΝΕΘΛΙΑ

Η ημέρα των γενεθλίων μας είναι συνήθως σημαντική. Είναι η αρχή μιας ακόμα χρονιάς στην πλάτη του καθενός κατά την οποία άλλοι χαίρονται, άλλοι λυπούνται, και άλλοι δεν ενδιαφέρονται.

Για τους μικρούς είναι διπλή χαρά. Παίρνουν δώρα, παίρνουν και αγάπη απ’ όσους νοιάζονται γι αυτούς. Μεγαλώνουν ακόμα ένα χρόνο μια επιθυμία που τους συμβαίνει καθώς γρήγορα θέλουν να μεγαλώσουν για να κατακτήσουν τον κόσμο, ένα κόσμο στα μάτια τους όμορφο με δράσεις και περιπέτειες σχηματισμένες στο μυαλό τους σε ίδια μέτρα όπως ονειρεύονται.

Οι γεροντότεροι όμως λυπούνται αυτή την ημέρα γιατί προστίθεται άλλη μια χρονιά στη ζωή τους, μιας ενηλικιωμένης ζωής που γρήγορα πέρασε και δεν ξαναγυρνά, που γρήγορα τέλειωσε και λιγόστεψε, που έφυγαν και τέλειωσαν τα νιάτα τους και τους έμειναν οι θύμισες με τις γλυκόπικρες αναμνήσεις.

Είναι όμως κάποιοι άνθρωποι είτε παιδιά, είτε νέοι, είτε γέροι, που δεν νοιάζονται για τα γενέθλια τους, ούτε τα ενθυμούνται, ούτε τα γιορτάζουν, είναι όσοι άνθρωποι δυστυχισμένοι δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, είναι οι άρρωστοι, είναι οι πτωχοί, είναι οι καταπιεσμένοι. Όλοι αυτοί δεν έχουν χρόνο να σκεφτούν χαρές και γιορτές, δεν έχουν μυαλό να ενθυμηθούν τα γενέθλια τους, καθώς οι σκέψεις τους είναι μόνο να επιβιώσουν. Πώς να γιάνουν να μην πονούν, πώς να γεμίσουν το στομάχι τους, πώς να ντύσουν το κορμί τους, πού να γείρουν το κεφάλι τους, πώς να γλυτώσουν τη ζωή τους.

Όσοι έχουμε γενέθλια λοιπόν, άς τα χαρούμε έχοντας στο νου μας και τους άλλους ανθρώπους. Άς γιορτάσουμε με τους δικούς μας ανθρώπους, αλλά άς θυμηθούμε και άς νοιαστούμε και για τους άλλους τους δυστυχείς και τους κατατρεγμένους, Άς δώσουμε λίγη από την πολλή αγάπη που εισπράττουμε στα γενέθλια μας και σε αυτούς. Μπορούμε να το κάνουμε, είναι εύκολο, υπάρχουν τρόποι, φτάνει να το θελήσουμε

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΑΤΟΜΑ

Πολλοί έχουμε παρατηρήσει πώς κάθε φορά που βρισκόμαστε με κάποιους ανθρώπους, η ψυχολογία μας πέφτει και μια κατάθλιψη μας κυριεύει.

Είναι οι άνθρωποι που έχουν μέσα τους μια άρνηση για όλα, και έχουν τη συνήθεια να γκρινιάζουν. Μας αφαιρούν την ενέργεια και μας στεναχωρούν.

Είναι άτομα που όλοι έχουμε στη ζωή μας. Μαζί τους συχνά νιώθουμε ότι ακόμα και λίγη ώρα μαζί τους είναι αρκετή για να εξαφανιστεί η δική μας καλή διάθεση;

Ακόμα και όταν εμείς καταβάλλουμε προσπάθεια να βλέπουμε τη θετική πλευρά των πραγμάτων, η απαισιοδοξία τους, η δυσπιστία τους και η ζηλοφθονία τους, μεταδιδονται σε εμας σαν αρρώστεια, παρασύροντάς μας προς τα κάτω.

Όταν για παράδειγμα ανοίγεις συζήτηση για κάποιον ή για κάτι, προσπαθούν να σε συμβουλεύσουν να είσαι προσεχτικός και επιφυλακτικός, αν ακόμα επαινέσεις κάποιους θα δοκιμάσουν να σε πείσουν ότι ίσως υπάρχει και η άλλη όψη δηλαδή ο ψόγος, ή ακόμα όταν αποφασίσεις να κάνεις στη ζωή σου ένα βήμα εμπρός, σε όλα όσα λέγεις και πράττεις, οι αρνητικοί άνθρωποι γίνονται αιτία ανασταλτικού παράγοντα.  

Οι αρνητικοί άνθρωποι μας γεμίζουν αμφιβολίες, μας πείθουν σε αντίθετες σκέψεις και μας γεμίζουν φοβίες. Μας κάνουν να πονοκεφαλιάζουμε, να θλιβόμαστε και να νευριάζουμε. Μας κάνουν να τα βλέπουμε όλα δύσκολα, όλα μαύρα, και αρνητικά. Μας ρουφάνε την ενέργεια, μας πληγώνουν και μας αρρωσταίνουν.

Η αντιμετώπιση αυτών των καταστάσεων, έγκειται στη γνώση αυτών των ανθρώπων, και στη δύναμη μας να μπορούμε να τους κάνουμε πέρα από τη ζωή μας. Κάποιες φορές είναι εύκολο να το κάνουμε, αλλά και άλλες φορές πολύ δύσκολο, καθώς έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους καθημερινούς της ζωής μας όπως ένα συνάδελφο, ένα γείτονα, ακόμα κάποιον του στενού περίγυρου μας.

Κατά τη γνώμη μου, ο μόνος τρόπος για την αποφυγή στην επήρεια τους και τη συναισθηματική ηρεμία μας, είναι να μπορέσουμε όσους δεν μπορούμε να τους κάνουμε πέρα, να βάζουμε από το ένα αφτί τα λεγόμενα και τις παροτρύνσεις τους, και να βγάζουμε από το άλλο. Διότι είναι δύσκολο έως ακατόρθωτο να μπορέσουμε να κάνουμε πέρα από εμάς, όλους τους αρνητικούς ανθρώπους.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗ ΑΠΑΓΟΗΤΕΥΣΗ

Είναι μεγάλη η απογοήτευση όταν διαπιστώνεις το αντίθετο σε ότι είδες, εντυπωσιάστηκες, επικρότησες  και θαύμασες. Όταν με μια πρώτη ματιά βλέπεις κάποιον που έχει φινέτσα και αέρα ένεκα της περπατησιάς, της κομψότητας του ντυσίματος και της συνολικής εμφάνισης και σου προκαλεί το ενδιαφέρον, η απογοήτευση της τελικής διαπίστωσης περί του όλου συνόλου, προκαλεί έντονα αρνητικά συναισθήματα  τα οποία θα ήσαν ολιγότερο αρνητικά εάν το όλο θέαμα της πραγματικής  παρατήρησης  γινόταν εξ αρχής.

Είχα βγει με παρέα στην ταβέρνα του Τυρίμου για να κατευοδώσουμε τον παλιό χρόνο. Ο κόσμος πάρα πολλής, εγώ καθόμουν στο τραπέζι και παρατηρούσα τις διάφορες παρέες που περνούσαν μπροστά μου. Όλοι καλοντυμένοι με κομψά ρούχα, καλοχτενισμένες ς και έντονα βαμμένες οι ντάμες ως απαιτεί η μόδα. Πολλές όμορφες πέρασαν, αλλά πολλή εντύπωση εμφανισιακά, μου προκάλεσε ένα νεαρό ζευγάρι πιασμένοι χέρι χέρι. Έδειχναν αγαπημένοι και ήσαν πολύ όμορφα ντυμένοι. Ο νεαρός είχε ένα ασημί σκουλαρίκι στο ένα αυτί, διακριτικό σε μέγεθος που του πήγαινε χωρίς να του χαλά τη σοβαροφάνεια.

Και οι δυο όμορφοι, αλλά η κοπέλα καταπληχτικά όμορφη. Η κόμη της καλοχτενισμένη και το ύφος του προσώπου προκλητικά ενδιαφέρον. Προχώρησαν προς ένα μεγάλο τραπέζι με πολλούς άλλους θαμώνες. Αφού με κάποιους χαιρετήθηκαν και με κάποιους ασπάστηκαν, κάθισαν μαζί .

Ως εδώ όλα καλά. Μετά βγάζουν τα κινητά τους τηλέφωνα και γέρνοντας από μια μεριά, αφοσιώθηκαν επί μακρόν σε αυτά. Σκέφτηκα πως είναι του καιρού μόδα, πώς μπορούσα να τους κατακρίνω αφού σχεδόν όλοι οι άνθρωποι κάνουν το ίδιο;

Λέω από μέσα μου πάλι, ως εδώ καλά. Ύστερα όμως, η απογοήτευση με κυρίευσε, αφού την ώρα του φαγητού, είδα την κοπέλα να σκύβει στο πιάτο και να τρώει με τα τέσσερα που λέει ο λόγος. Έδειχνε να πεινούσε πολύ, ή να βιαζόταν να τελειώσει ώστε να ξαναγυρίσει στο κινητό της και στο Facebook. Σημασία κακή είχε η άσχημη εικόνα που εξέπεμπε καθώς έτρωγε σαν γουρούνα, χωρίς καθόλου να νοιάζεται πώς έδειχνε και καθόλου ίσως να μην καταλάβαινε πως έπρεπε να τρώει μέν όπως την ευχαριστούσε, αλλά οπωσδήποτε μέσα σε όρια ευπρέπειας.

Ήταν μια αόριστη απογοήτευση που μου κίνησε το ενδιαφέρον, ώστε να την καταγράψω προς γνώσιν όσων έχουν ίδιο ελάττωμα.